Γιατί ήταν τόσο σημαντικές οι γενεαλογίες για το Ισραήλ;

Απάντηση



Οι οικογενειακοί κατάλογοι και οι γενεαλογίες αποτελούν εξέχον μέρος των 1 και 2 Χρονικών και άλλων βιβλίων της Παλαιάς Διαθήκης. Αυτές οι γενεαλογίες ήταν προφανώς σημαντικές για το Ισραήλ, και οι Εβραίοι κρατούσαν σχολαστικά αρχεία.



Ένας λόγος για τον οποίο το οικογενειακό ιστορικό ήταν σημαντικό για τον Ισραήλ είναι ότι απέδειξε την ταυτότητά του ως Εβραίος, ως κοινωνός των ευλογιών του Αβραάμ, του Ισαάκ και του Ιακώβ και ως μέρος του λαού που επέλεξε ο Θεός. Εάν ένα άτομο δεν ήταν Εβραίος, δεν θα μπορούσε να είναι πραγματικά Εβραίος πολίτης και να συμμετέχει σε όλες τις πτυχές της εβραϊκής ζωής και κουλτούρας.





Το οικογενειακό ιστορικό ήταν επίσης σημαντικό λόγω του τόπου διαμονής του. Κάθε μια από τις εβραϊκές φυλές είχε λάβει μια κληρονομιά γης στο Ισραήλ. Για να κληρονομήσει ένα άτομο γη σε μια συγκεκριμένη φυλετική περιοχή απαιτούσε αποδεικτικά στοιχεία ότι καταγόταν από τη συγκεκριμένη φυλή.



Οι γενεαλογίες ήταν απαραίτητες για να αποδειχθεί εάν ένας Εβραίος άνδρας θα μπορούσε να υπηρετήσει στο Λευιτικό ιερατείο. Οι ιερείς μπορούσαν να είναι μόνο από τη φυλή του Λευί και απόγονοι του Ααρών, του αδελφού του Μωυσή. Εάν ένας άνδρας δεν μπορούσε να αποδείξει αυτή τη σύνδεση, δεν μπορούσε να υπηρετήσει ως ιερέας.



Το ιστορικό μιας οικογένειας θα μπορούσε επίσης να δείξει μια σχέση με ανθρώπους σημαντικούς. Σήμερα, οι άνθρωποι απολαμβάνουν να βρίσκουν αποδείξεις ότι οι πρόγονοί τους είναι διάσημοι άνθρωποι, όπως ο John Adams ή ο Wyatt Earp. Με τον ίδιο τρόπο, ένας Εβραίος που καταγόταν από κάποιον σαν τον Μωυσή ή τον Γεδεών θεωρήθηκε ότι είχε μια σημαντική ευλογία.



Οι γενεαλογίες τόνιζαν τη σημασία της οικογενειακής μονάδας στον εβραϊκό πολιτισμό. Η παραδοσιακή εβραϊκή κουλτούρα έδινε έμφαση στον γάμο μεταξύ ενός άνδρα και μιας γυναίκας που ήταν υπεύθυνοι για την ανατροφή των παιδιών και τη συνέχιση της κληρονομιάς της οικογένειάς τους με την επόμενη γενιά. Οι Εβραίοι πήραν στα σοβαρά την ευθύνη τους να συνεχίσουν τη γραμμή που θα έφερνε τιμή στο οικογενειακό όνομα.

Τέλος, οι γενεαλογίες των Εβραίων ήταν σημαντικές για τον εντοπισμό της γραμμής του Μεσσία. Η Παλαιά Διαθήκη κατέστησε σαφές ότι ο Μεσσίας θα ήταν ο Υιός του Δαβίδ (βλέπε Ματθαίος 22:42), επομένως τα αρχεία της οικογενειακής ιστορίας ήταν ζωτικής σημασίας. Ο Ματθαίος και ο Λουκάς περιλαμβάνουν και οι δύο γενεαλογίες του Ιησού στα Ευαγγέλια τους για να δείξουν τη σύνδεση του Ιησού με τον Δαβίδ. Το Ευαγγέλιο του Ματθαίου, που γράφτηκε για τους Εβραίους, ανιχνεύει τη γενεαλογία του Ιησού στον Αβραάμ. Το Ευαγγέλιο του Λουκά, γραμμένο για Εθνικούς, ανιχνεύει τη γενεαλογία του Ιησού μέχρι τον Αδάμ.