Γιατί ο Θεός επιτρέπει την εξαπάτηση;

Απάντηση



Η επιθυμία του Θεού είναι όλοι οι άνθρωποι να μετανοήσουν και να σωθούν (2 Πέτρου 3:9). Ταυτόχρονα, ο Σατανάς, ο πατέρας του ψέματος (Ιωάννης 8:44), εξαπατά τους ίδιους τους ανθρώπους που πρέπει να δεχτούν την αλήθεια. Ο θεός αυτής της εποχής έχει τυφλώσει τα μυαλά των απίστων, ώστε να μην μπορούν να δουν το φως του ευαγγελίου της δόξας του Χριστού (Β' Κορινθίους 4:4). Σίγουρα, ο Θεός θα μπορούσε να σταματήσει τα ψέματα του Σατανά και να δώσει στους ανθρώπους μια ευκαιρία να πολεμήσουν.



Η Βίβλος παρουσιάζει μια συνεπή εικόνα του πώς σχετίζονται η αμαρτία και η απάτη. Αυτό που αποκαλύπτεται είναι ότι ο τρόπος με τον οποίο τείνουμε να σκεφτόμαστε την εξαπάτηση είναι, λοιπόν, λίγο εξαπατημένος. Πνευματικά μιλώντας, η εξαπάτηση είναι πιο βαθιά από το να σε εξαπατούν ή να σου λένε ψέματα. Για να σωθεί κανείς, δεν χρειάζεται κάποιο συγκεκριμένο επίπεδο νοημοσύνης, φιλοσοφικής ικανότητας ή σοφίας (Γαλάτες 3:28· Α Κορινθίους 1:20, 26). Στην πραγματικότητα, η ανθρωπότητα έχει μια ατυχή συνήθεια να χρησιμοποιεί αυξημένη γνώση για να αναπτύξει πιο εξελιγμένους τρόπους αμαρτίας.





Το κλειδί για την κατανόηση της πνευματικής εξαπάτησης είναι το γεγονός ότι συχνά επιλέγουμε αυτό που κάνουμε θέλω να πιστέψουμε και όχι αυτό που εμείς πρέπει πιστέψτε, ακόμη και μπροστά στις αποδείξεις (Λουκάς 16:31). Ακόμη και αφού ο Ιησούς είχε κάνει όλα αυτά τα θαυματουργά σημεία παρουσία τους, εξακολουθούσαν να μην πίστευαν σε αυτόν (Ιωάννης 12:37). Παρατηρήστε ότι αυτοί δεν θα πιστέψτε τον Ιησού, παρά τα θαύματα. Η απιστία τους ήταν εσκεμμένη.



Η πτώση της Εύας στην αμαρτία είναι το πρώτο παράδειγμα του πώς λειτουργεί η πνευματική εξαπάτηση. Όταν το φίδι τη ρωτά, είπε πραγματικά ο Θεός; . . ? Η Εύα απαντά παραθέτοντας αυτό που είχε πει ο Θεός, αν και πρόσθεσε στην εντολή (Γένεση 3:1–3). Ξέρει τι πρέπει να κάνει και τι όχι. Στη συνέχεια, το φίδι την δελεάζει με ό,τι μπορεί να κερδίσει τρώγοντας από το δέντρο (Γένεση 3:4–5), και παρατηρεί άλλες ελκυστικές πτυχές του καρπού (Γένεση 3:6). Η Εύα είπε ψέματα και το φίδι ήταν πονηρό (Β' Κορινθίους 11:3), αλλά τελικά επέλεξε να παρακούσει τον Θεό, παρόλο που γνώριζε την εντολή.



Όταν ήρθε αντιμέτωπη με την αμαρτία της, η Εύα είπε: Το φίδι με εξαπάτησε και έφαγα (Γένεση 3:13). Η αρχική εβραϊκή λέξη για εξαπατημένος υποδηλώνει απάτη και πονηριά. Η Εύα ξεγελάστηκε, αλλά είχε και μια επιλογή στο θέμα. Άσκησε την ελεύθερη βούλησή της που της έδωσε ο Θεός για να κάνει μια λανθασμένη επιλογή, αναζητώντας ευχαρίστηση και προσωπική προβολή σε σχέση με ό,τι είχε θέληση ο Θεός γι' αυτήν.



Η ίδια δυναμική επικρατεί σήμερα. Ο Σατανάς επικαλείται τις φυσικές μας επιθυμίες και μας προτρέπει να τις εκπληρώσουμε με τρόπους που ατιμάζουν τον Θεό. Η επιθυμία μας για αυτοϊκανοποίηση κάνει την εξαπάτηση του Σατανά ακόμη πιο ισχυρή.

Ο Θεός έστειλε τον Σωτήρα (Ιωάννης 3:16), γεμίζει τον κόσμο με σημεία του εαυτού Του (Ρωμαίους 1:20), καθιστά τον εαυτό του διαθέσιμο σε όσους Τον αναζητούν (Δευτερονόμιο 4:29) και ασφαλίζει όποιον έρχεται σε Αυτός (Ιωάννης 6:37). Όταν οι άνθρωποι απορρίπτουν ό,τι φαίνεται ξεκάθαρα για τον Θεό (Ρωμαίους 1:20), οδηγεί σε μια καθοδική σπείρα ανόητων καρδιών που γίνονται σκοτεινές (εδάφιο 21), ειδωλολατρία (εδάφιο 23) και σεξουαλική ακαθαρσία (εδάφιο 24). Τελικά, η ανθρωπότητα αντάλλαξε την αλήθεια του Θεού με ένα ψέμα (εδάφιο 25). Με άλλα λόγια, η πνευματική εξαπάτηση της ανθρωπότητας είναι το άμεσο αποτέλεσμα της απόρριψης της προφανούς αλήθειας. Ο άπιστος έχει κάνει μια ανταλλαγή - την αλήθεια με ένα ψέμα - και ο διάβολος είναι στην ευχάριστη θέση να διευκολύνει την ανταλλαγή παρουσιάζοντας στον αμαρτωλό μια μεγάλη ποικιλία από ψέματα από τα οποία μπορεί να διαλέξει.

Όποιος αντιστέκεται στον Θεό κινδυνεύει να πέσει σε πνευματική εξαπάτηση (Β' Θεσσαλονικείς 2:8–10). Η φύση απεχθάνεται το κενό και το κενό που δημιουργείται από την εκδίωξη της αλήθειας θα καλυφθεί σύντομα με κάτι λιγότερο από αληθινό. Εγκαταλείψτε την αλήθεια και θα πιστέψετε σχεδόν τα πάντα.

Η Εύα δεν αμάρτησε επειδή ήταν απελπιστικά ξεπερασμένη από μια δαιμονική δύναμη, που την έκανε να κάνει λάθος όταν νόμιζε ότι έκανε σωστά. Ναι, της είπαν ψέματα, αλλά επέλεξε να ακούσει το ψέμα. Ακολούθησε το βλέμμα της με λαχτάρα για το τι ήταν απαγορευμένο και, τελικά, πήρε τα φρούτα με την ελπίδα μιας καλύτερης ζωής.

Όλη η ανθρώπινη αμαρτία βασίζεται στην ανθρώπινη επιλογή (Α' Κορινθίους 10:13). Όταν απορρίπτουμε την αλήθεια, κάνουμε τους εαυτούς μας ευάλωτους στο ψέμα. Η επαναλαμβανόμενη απόρριψη της πνευματικής αλήθειας φέρνει την πνευματική εξαπάτηση ως θεϊκή συνέπεια.

Ο Θεός συχνά επιτρέπει την πνευματική εξαπάτηση ως μια μορφή τιμωρίας για εκούσια αμαρτία και προκειμένου να καλλιεργήσουμε στη ζωή μας μια επίγνωση του πόσο πολύ χρειαζόμαστε Αυτόν που είναι ο ίδιος η Αλήθεια, ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός (Ιωάννης 14:6).