Γιατί ορισμένες εκκλησίες έχουν λειτουργία Τετάρτης βράδυ;

Απάντηση



Οι απογευματινές προσευχές της Τετάρτης ήταν βασικό στοιχείο σε πολλές προτεσταντικές εκκλησίες κατά το πρώτο μισό του εικοστού αιώνα, αλλά η προέλευση των απογευματινών τελετών της Τετάρτης είναι ασαφής. Μερικοί εντοπίζουν τις απαρχές της λειτουργίας της νύχτας της Τετάρτης στην πρακτική των σκλάβων στις ΗΠΑ που συναντιόνταν μαζί για ενθάρρυνση και προσευχή. Μερικοί αναφέρουν την επιρροή του D. L. Moody, ο οποίος έκανε συναθροίσεις μεσημεριανής προσευχής κατά τις εβδομάδες μιας αναζωπύρωσης. Άλλοι ιστορικοί επισημαίνουν τη σχέση μεταξύ του αυξημένου ελεύθερου χρόνου και της προσθήκης υπηρεσίας μεσοβδόμαδα. Με την πρόοδο των σύγχρονων ανέσεων, οι άνθρωποι είχαν τα βράδια τους δωρεάν και οι Χριστιανοί ήθελαν να χρησιμοποιήσουν αυτόν τον χρόνο για συναναστροφή.



Οι υπηρεσίες της Τετάρτης το βράδυ ξεκίνησαν ως μια απλή συγκέντρωση προσευχής, αλλά σταδιακά μετατράπηκαν σε μια εκκλησιαστική λειτουργία παρόμοια με αυτή των πρωινών της Κυριακής, μερικές φορές περιλαμβανομένου κηρύγματος, μουσικής και προσφοράς. Οι νυχτερινές υπηρεσίες της Τετάρτης είναι ένας τρόπος για να ανεφοδιάζεστε με καύσιμα μεταξύ των κυριακάτικων λειτουργιών και, επειδή είναι λιγότερο προσκεκλημένοι, συνήθως παρέχουν μια πιο οικεία ατμόσφαιρα από την πρωινή λατρεία της Κυριακής. Προσωπικά αιτήματα προσευχής μπορούν να κοινοποιηθούν, η μελέτη της Αγίας Γραφής μπορεί να συνεχιστεί σε βάθος και μεμονωμένες ερωτήσεις μπορούν να απαντηθούν ελεύθερα. Για πολλούς, η λειτουργία της Τετάρτης το βράδυ είναι απαραίτητο μέρος της πνευματικής παραμονής σε καλό δρόμο.





Σήμερα, οι βραδινές λειτουργίες της Τετάρτης εξαφανίζονται μαζί με την παραδοσιακή βραδινή λειτουργία της Κυριακής. Η έλλειψη δέσμευσης και η υπερβολική απασχόληση θεωρούνται οι ένοχοι που τελείωσαν όλες τις λειτουργίες το βράδυ της Τετάρτης για τις περισσότερες εκκλησίες. Από την άλλη πλευρά, πολλές εκκλησίες έχουν ανταλλάξει το παραδοσιακό κυριακάτικο σχολείο με μικρές ομάδες που συναντώνται σε σπίτια όλη την εβδομάδα. Αυτές οι μικρές ομάδες λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο όπως οι απογευματινές υπηρεσίες της Τετάρτης, αλλά σε μικρότερη κλίμακα και ενσωματώνοντας περισσότερη ατομική συμμετοχή. Έτσι, παρόλο που οι επίσημες εκκλησιαστικές λειτουργίες το βράδυ της Τετάρτης δεν είναι πλέον κοινές, έχουν αντικατασταθεί και ενημερωθεί αντί να εξαλειφθεί.



Ο Charles Spurgeon εντόπισε τρεις λόγους για τους οποίους μια εκκλησία έχει μια τακτική συγκέντρωση προσευχής: 1) ενώνει και ενθαρρύνει το λαό του Θεού. 2) γεννά αφοσίωση στον Θεό. και 3) φέρνει την υποσχεμένη ευλογία του Θεού (Ματθαίος 18:19–20). Σε ένα κήρυγμα που κηρύχθηκε στις 30 Αυγούστου 1868, ο Spurgeon μίλησε για την αξία των συναθροίσεων προσευχής γενικά: Η συγκέντρωση προσευχής είναι ένας θεσμός που πρέπει να είναι πολύ πολύτιμος για εμάς και να εκτιμάται από εμάς ως Εκκλησία, γιατί γι' αυτήν χρωστάω τα πάντα. . . . Στο πνεύμα της προσευχής βρίσκεται η δύναμή μας. και αν το χάσουμε αυτό, τα μαλλιά θα κοπούν από το κεφάλι του Σαμψών, και η Αγία Εκκλησία του Θεού θα γίνει αδύναμη σαν το νερό και αν και εμείς, όπως έκανε ο Σαμψών, πάμε και προσπαθήσουμε να ταρακουνήσουμε τον εαυτό μας όπως άλλες φορές, θα ακούσουμε την κραυγή, «Οι Φιλισταίοι είναι επάνω σας», και τα μάτια μας θα σβήσουν, και η δόξα μας θα φύγει, αν δεν συνεχίσουμε δυναμικά και ένθερμα στην προσευχή.



Παρόλο που δεν υπάρχει γραφική εντολή για τη συνάντηση προσευχής το βράδυ της Τετάρτης, ο χαμός της θα μπορούσε να είναι μια αντανάκλαση της πνευματικής θερμοκρασίας αυτής της γενιάς. Όταν ξεκίνησε η εκκλησία, οι πιστοί συναθροίζονταν καθημερινά για να προσευχηθούν, να προσκυνήσουν και να μελετήσουν τη Γραφή (Πράξεις 2:46). Σήμερα, οι περισσότεροι πιστοί μετά βίας συναντιούνται μια φορά την εβδομάδα. Ίσως, καθώς αυξάνεται ο διωγμός και ο ονομαστικός Χριστιανισμός απορρίπτεται, η αληθινή εκκλησία θα δει και πάλι την ανάγκη για πιο συχνές συναθροίσεις προκειμένου να παραμείνει ισχυρή απέναντι στην εναντίωση.