Γιατί με δημιούργησε ο Θεός;

Απάντηση



Την έκτη ημέρα της δημιουργίας, ο Θεός έκανε κάτι που δεν είχε κάνει πριν. Όταν δημιούργησε τον κόσμο και τα πάντα μέσα σε αυτόν, απλώς τα είπε όλα στην ύπαρξη (Γένεση 1). Αλλά την έκτη μέρα, άπλωσε κάτω στον πηλό και σχημάτισε έναν άνθρωπο. Στη συνέχεια εμφύσησε στα ρουθούνια του ανθρώπου πνοή ζωής και ο άνθρωπος έγινε ζωντανή ψυχή (Γένεση 2:7). Η πνοή του Θεού δημιούργησε μια αιώνια ψυχή στον άνθρωπο. Ο Θεός δημιούργησε την ανθρωπότητα κατ' εικόνα Του. Δηλαδή, ο Αδάμ και η Εύα έμοιαζαν περισσότερο με Αυτόν παρά με οτιδήποτε άλλο είχε δημιουργήσει (Γένεση 1:27). Οι άνθρωποι θα ζούσαν για πάντα, όπως θέλει ο Θεός. Είπε στο πρώτο ζευγάρι να είναι καρποφόρο και να πολλαπλασιαστεί και να γεμίσει τη γη και να την υποτάξει (στίχος 28). Τα είχε δημιουργήσει για έναν σκοπό, και όλοι οι άνθρωποι που ήρθαν μετά από αυτούς δημιουργήθηκαν επίσης για έναν σκοπό.



Διάσπαρτα σε όλη τη Βίβλο υπάρχουν υποδείξεις για τους λόγους που μας δημιούργησε ο Θεός. Η πρώτη μας υπόδειξη είναι στον Κήπο της Εδέμ. Το εδάφιο Γένεση 2:15 λέει ότι ο Θεός πήρε τον άνθρωπο που είχε δημιουργήσει και τον έβαλε στον κήπο για να τον περιποιηθεί. Ο Θεός είχε δημιουργήσει έναν φροντιστή για τη γη Του. Έδωσε στον άνθρωπο κυριαρχία πάνω σε οτιδήποτε άλλο και του έδωσε μια δουλειά να κάνει (Γένεση 1:28). Η πρώτη δουλειά του ανθρώπου ήταν να ονομάσει όλα τα ζώα (Γένεση 2:19–20). Ο Θεός θα μπορούσε να ονομάσει ο ίδιος τα ζώα, αλλά του άρεσε να δουλεύει με τον Αδάμ όπως απολαμβάνει ένας στοργικός γονέας να παρακολουθεί το παιδί του προσχολικής ηλικίας να μαθαίνει μια δεξιότητα. Λοιπόν, δημιουργηθήκαμε για δουλειά, αλλά όχι με τον τρόπο που συνήθως την ορίζουμε. Η εργασία σχεδιάστηκε για να είναι ένας ικανοποιητικός τρόπος με τον οποίο βιώνουμε τον Θεό δουλεύοντας σε αρμονία μαζί Του για να επιτύχουμε τους στόχους Του.





Γνωρίζουμε από τον Ψαλμό 139:13–16 ότι ο καθένας μας διαμορφώθηκε από τον Θεό ενώ βρισκόμαστε μέσα στις μητέρες μας. Είμαστε τα αριστουργήματά Του, που δημιουργήθηκαν από Αυτόν για μοναδικούς σκοπούς (Εφεσίους 2:10). Ο Θεός εμπλέκεται στενά στη δημιουργία μας: Ο λόγος του Κυρίου ήρθε σε μένα, λέγοντας: «Πριν σε σχηματίσω στη μήτρα, σε γνώρισα και πριν γεννηθείς σε ξεχώρισα και σε διόρισα προφήτη στα έθνη» ( Ιερεμίας 1:4–5). Αυτή η δήλωση και μόνο θα πρέπει να μας κυριεύει με απορία. Ο Κύριος ο Θεός Παντοδύναμος, Δημιουργός του σύμπαντος, μας επιλέγει ατομικά και μετά μας δημιουργεί ακριβώς όπως θέλει να είμαστε. Η Γραφή είναι ξεκάθαρη ότι κάθε άνθρωπος δημιουργήθηκε από τον Θεό για την ευχαρίστησή Του και τον σκοπό Του (Κολοσσαείς 1:16).



Αν πρόκειται να εκπληρώσουμε το σκοπό μας, πρέπει να συμβουλευτούμε τη Βίβλο. Η Βίβλος μας λέει ποιος είναι ο Θεός, ποιοι είμαστε και πώς πρέπει να ζούμε τη ζωή μας. Πολλοί άνθρωποι προσπαθούν να βρουν σκοπό στην ευτυχία, τη διασκέδαση ή τη δημοτικότητα επειδή δεν γνωρίζουν ότι ο Θεός έχει μεγαλύτερο σκοπό για τη ζωή τους. Δυστυχώς καταλήγουν άδειοι και απογοητευμένοι. Αλλά δεν χρειάζεται. Ο Θεός μας έδωσε τον Λόγο Του (τη Βίβλο) για να μπορέσουμε να μάθουμε ποιος είναι και ποιοι είμαστε. Όταν το συμβουλευόμαστε για κατεύθυνση, έχουμε ανοίξει τον οδικό χάρτη που οδηγεί στον σκοπό μας.



Ένα πράγμα που μαθαίνουμε είναι ότι ο Θεός μας αγαπά και απέδειξε αυτή την αγάπη στέλνοντας τον Υιό Του, τον Ιησού, να μας δείξει πώς είναι (Ιωάννης 14:9). Αν και ο Θεός μας αγαπά, η αμαρτία μας μας έχει χωρίσει από Αυτόν (Ρωμαίους 3:23, 6:23). Ο Ιησούς ήρθε στη γη και προσφέρθηκε στη θέση μας. Πήρε την τιμωρία που της αξίζει η αμαρτία μας (Β' Κορινθίους 5:21). Ο Θεός Τον ανέστησε από τους νεκρούς τρεις μέρες αργότερα, αποδεικνύοντας ότι ο Ιησούς είναι Κύριος πάνω σε όλα, συμπεριλαμβανομένου του θανάτου (Ρωμαίους 10:9–10). Τότε ο Θεός αποφάσισε ότι όποιος πιστεύει στον Ιησού θα συγχωρεθεί και θα συνάψει σχέση μαζί Του (Ιωάννης 3:16–18). Έτσι, η πρώτη επιθυμία του Θεού για κάθε άνθρωπο είναι να Τον γνωρίσουμε μέσω της πίστης στον Υιό Του. Όταν γνωρίζουμε ποιος είναι, μπορούμε να ανακαλύψουμε ποιοι είμαστε.



Ο στόχος του Θεού για κάθε παιδί Του είναι να αποκτήσουμε μια οικογενειακή ομοιότητα. Θέλει να είμαστε σαν τον Ιησού (Ρωμαίους 8:29). Έτσι μας δίνει πνευματικά χαρίσματα που μας δίνουν τη δυνατότητα να Τον υπηρετούμε με υπερφυσικούς τρόπους (Α' Πέτρου 4:10· Α' Κορινθίους 12:7–11). Καθώς μαθαίνουμε να περπατάμε σε αρμονία με τον Θεό και να χρησιμοποιούμε τα χαρίσματά μας για να υπηρετούμε τους άλλους, ζούμε τον σκοπό μας.

Ο Θεός μας δημιούργησε για έναν σκοπό, αλλά αυτός ο σκοπός θα φαίνεται διαφορετικός για κάθε άτομο, επειδή ο καθένας μας είναι μοναδικός. Το να δημιουργηθούμε κατ' εικόνα του Θεού σημαίνει ότι δημιουργηθήκαμε για να είμαστε καθρέφτες της δόξας του Θεού—μοναδικοί καθρέφτες που αντανακλούν τις διαφορετικές πτυχές της φύσης Του. Ένας καθρέφτης δεν εξυπηρετεί κανέναν άλλο σκοπό από το να αντανακλά κάτι άλλο. Ένας καθρέφτης είναι άχρηστος όταν καλύπτεται από λάσπη. Παρομοίως, όταν είμαστε καλυμμένοι στην αμαρτία και απομακρυνόμαστε από τον Θεό, δεν ζούμε τον σκοπό για τον οποίο δημιουργηθήκαμε. Αλλά όταν ανταποκρινόμαστε στην προσφορά σωτηρίας του Θεού και επιτρέπουμε στο Άγιο Πνεύμα Του να μας καθαρίσει, στρεφόμαστε προς τον Δημιουργό μας και η δόξα Του αντανακλάται στη ζωή μας. Δεν είναι το φως ή η ομορφιά μας που χρειάζεται να δει ο κόσμος, αλλά Του (Ιωάννης 8:12, 9:5).

Το εδάφιο Μιχαίας 6:8 μας λέει τι περιμένει ο Θεός από εμάς: Σου έδειξε, θνητή, τι είναι καλό. Και τι απαιτεί ο Κύριος από εσάς; Να ενεργείς δίκαια και να αγαπάς το έλεος και να περπατάς ταπεινά με τον Θεό σου. Ο Θεός μας δημιούργησε για να περπατάμε μαζί Του, να μιλάμε μαζί Του, να ανακαλύπτουμε τις ιδιότητες Του και να ευλογούμε τον κόσμο από αυτή την οπτική γωνία. Το να ενεργούμε δίκαια σημαίνει να κρατάμε τον εαυτό μας σε ένα υψηλότερο πρότυπο από αυτό που ακολουθούσαν οι παλιές αμαρτωλές μας φύσεις (Α' Κορινθίους 10:31). Επιδιώκουμε να μάθουμε τις εντολές του Θεού για να μπορούμε να τις υπακούμε. Το να αγαπάμε το έλεος σημαίνει να γίνουμε κανάλια της ίδιας ευσπλαχνίας και χάρης που μας έσωσαν (Τίτος 3:5). Προσφέρουμε συγχώρεση σε όσους μας προσβάλλουν και αφήνουμε την τελική κρίση στον Θεό (Α Κορινθίους 4:5). Περπατάμε ταπεινά με τον Θεό μας όταν μένουμε κοντά Του σε καλές και κακές στιγμές, ευχαριστώντας Τον για κάθε καλό δώρο και τρέχοντας κοντά Του όταν αισθανόμαστε ότι απειλούμαστε (Α' Θεσσαλονικείς 5:18· Παροιμίες 18:10). Όταν περπατάμε ταπεινά με τον Θεό μας, αποθηκεύουμε θησαυρούς στον ουρανό καθώς επιδιώκουμε να γνωρίσουμε και να ακολουθήσουμε το θέλημά Του. Ζώντας τη ζωή μας στη γη για τη δόξα Του, μπορούμε μια μέρα να μπούμε στην παρουσία Του γνωρίζοντας ότι έχουμε εκπληρώσει τον σκοπό για τον οποίο μας δημιούργησε (Α' Τιμόθεο 6:18–19, Ματθαίος 6:20, Λουκάς 19:17).