Για ποιον πέθανε ο Ιησούς;

Απάντηση



Το για ποιον ακριβώς πέθανε ο Ιησούς είναι ένα σημείο θεολογικής διαφωνίας μεταξύ των ευαγγελικών πιστών της Βίβλου. Μερικοί Χριστιανοί πιστεύουν ότι ο Ιησούς πέθανε μόνο για τους εκλεκτούς. αυτό είναι το δόγμα της περιορισμένης εξιλέωσης, το μεγάλο στον Καλβινισμό ΤΟΥΛΙΠΑ . Άλλοι Χριστιανοί πιστεύουν ότι ο Ιησούς πέθανε για όλους όσους έχουν ή θα ζήσουν ποτέ. αυτό είναι το δόγμα της απεριόριστης εξιλέωσης, που τηρούν οι Αρμίνιοι και οι περισσότεροι Καλβινιστές τεσσάρων σημείων, ή Αμυραλδιοί.



Η περιορισμένη εξιλέωση, που μερικές φορές ονομάζεται ιδιαίτερη λύτρωση, βασίζεται στο δόγμα της εκλογής ή του προκαθορισμού (Ρωμαίους 8:30, 33, Τίτος 1:1). Εφόσον μόνο οι εκλεκτοί του Θεού θα σωθούν, λέει ο συλλογισμός, ο Ιησούς πρέπει να πέθανε μόνο για αυτούς. Διαφορετικά, ο θάνατος του Ιησού απέτυχε σε όσους δεν είναι εκλεγμένοι. Εάν ο Ιησούς πέθανε για όλους, τότε η κόλαση θα είναι γεμάτη από ανθρώπους για τους οποίους πέθανε ο Ιησούς—ήταν ανεπαρκής η εξιλέωσή Του; Εάν ο Ιησούς πέθανε μόνο για τους εκλεκτούς, τότε η εξιλέωσή Του πέτυχε τέλεια τον στόχο της. Κάθε άτομο για το οποίο πέθανε ο Ιησούς θα είναι στον παράδεισο.





Η απεριόριστη εξιλέωση, από την άλλη πλευρά, λέει ότι ο Ιησούς πέθανε για όλους, αλλά ότι μόνο εκείνοι που ανταποκρίνονται με πίστη θα καρπωθούν τα οφέλη της θυσίας Του. Με άλλα λόγια, ο θάνατος του Ιησού ήταν επαρκής για όλους, αλλά μόνο τελεσφόρος για κάποιους (όσους έχουν πίστη). Αν ο Ιησούς δεν πέθανε για όλους, λέει ο συλλογισμός, τότε η προσφορά της σωτηρίας είναι κενή, γιατί οι μη εκλεγμένοι δεν μπορούν να σωθούν. Η διδασκαλία της απεριόριστης εξιλέωσης βασίζεται σε εδάφια όπως το 1 Ιωάννη 2:2, Αυτός είναι η εξιλεωτική θυσία για τις αμαρτίες μας, και όχι μόνο για τις δικές μας αλλά και για τις αμαρτίες όλου του κόσμου.



Η ακριβής θεολογική σκέψη είναι καλό πράγμα. Καλούμαστε να είμαστε μαθητές του Λόγου (Β΄ Τιμόθεο 2:15). Αλλά σε αυτό το σημείο, φαίνεται ότι οι περισσότεροι άνθρωποι ακολουθούν ένα θεολογικό σύστημα για να φτάσουν στην απάντησή τους και όχι στον καθαρό Λόγο του Θεού. Αν δεν υπήρχαν τα θεολογικά συστήματα (δηλαδή ο Καλβινισμός και ο Αρμινιανισμός), το ερώτημα για ποιον πέθανε ο Ιησούς πιθανότατα δεν θα ερχόταν ποτέ — αλλά έχει προκύψει! Η μία πλευρά λέει ότι, αν ο Χριστός δεν πέθανε για όλους, τότε δεν μπορεί να υπάρξει γνήσια προσφορά σωτηρίας. Η άλλη πλευρά λέει ότι, αν ο Χριστός πέθανε για κάποιους που δεν θα σωθούν ποτέ, τότε ο θάνατός Του κατά κάποιο τρόπο αποτυγχάνει να εκπληρώσει τον σκοπό του. Είτε έτσι είτε αλλιώς, φαίνεται να υπάρχει επίθεση στον χαρακτήρα του Θεού ή στο έργο του Χριστού - είτε η αγάπη του Θεού είναι περιορισμένη είτε η δύναμη του Ιησού είναι περιορισμένη. Αυτό δημιουργεί ένα περιττό δίλημμα και δημιουργεί μια ένταση όπου δεν υπάρχει καμία ανάγκη. Γνωρίζουμε ότι η αγάπη του Θεού είναι άπειρη (Ψαλμός 107:1) και ότι η δύναμη του Χριστού είναι άπειρη (Κολοσσαείς 1:16–17). Το δίλημμα είναι ψεύτικο δικό μας.



Εν ολίγοις, η προσφορά της σωτηρίας είναι καθολική—σε όλους όσους θα πιστέψουν (Ρωμαίους 10:11, 13). Γνωρίζουμε επίσης ότι, ανεξάρτητα από το πόσο ευρεία είναι η εξιλέωση του Χριστού, είναι περιορισμένη από κάποια άποψη—είναι αποτελεσματική μόνο για όσους πιστεύουν (Ιωάννης 3:18).



Το Ιωάννης 10 παρέχει περισσότερη εικόνα για το ζήτημα για ποιον πέθανε ο Ιησούς. Σε αυτό το απόσπασμα βλέπουμε ότι ο Χριστός πέθανε για τα πρόβατά Του (Ιωάννης 10:11, 15). Επίσης, όλοι όσοι είναι τα πρόβατά Του θα έρθουν σε Αυτόν (στίχοι 4 και 27), και διατηρούνται ασφαλείς στον Χριστό (στίχοι 28–30). Ωστόσο, όταν μοιραζόμαστε το ευαγγέλιο, δεν προσπαθούμε να ελέγξουμε εκ των προτέρων τους ακροατές του μηνύματος. Δεν εμβαθύνουμε στο ποιοι είναι οι εκλεκτοί ή για ποιους μπορεί να πέθανε ή όχι ο Ιησούς. Αυτές οι συζητήσεις θα αποσπούσαν την προσοχή από τον στόχο του ευαγγελισμού. Όταν παρουσιάζουμε το ευαγγέλιο, λέμε απλώς, ο Ιησούς πέθανε για την αμαρτία σας και αναστήθηκε ξανά από τους νεκρούς. Ο θάνατός του είναι αρκετός για να πληρώσει για τις αμαρτίες σας, εάν πιστεύετε σε Αυτόν. Αυτή είναι μια βιβλικά ακριβής δήλωση, και αποφεύγει να προσπαθεί να γίνει πολύ συγκεκριμένη. Το κήρυγμα των αποστόλων στην Καινή Διαθήκη δεν προσπαθεί να το κόψει περισσότερο από αυτό.