Ποιοι ήταν οι Αραμαίοι;

Απάντηση



Αραμ ήταν ο εβραϊκός προσδιορισμός για το έθνος της Συρίας, επομένως οι Αραμαίοι που αναφέρονται στη Βίβλο είναι Σύριοι. Στην πραγματικότητα, ορισμένες μεταφράσεις όπως το ESV και το KJV, όταν μεταφράζουν την εβραϊκή λέξη για τα αραμαϊκά, αντικαθιστούν τη λέξη σύριος αντ' αυτού (βλέπε Β' Βασιλέων 7:6). Οι Αραμαίοι ζούσαν σε ένα υπερυψωμένο οροπέδιο, και η τοπογραφία αντανακλάται στο γεγονός ότι η λέξη Αραμ προέρχεται από μια ρίζα που σημαίνει ύψη. Αράμ Ναχαραϊμ στο εδάφιο Γένεση 24:10 σημαίνει υψίπεδο των δύο ποταμών.



Τα σύνορα του Αράμ περιελάμβαναν μια ευρεία περιοχή αμέσως στα βορειοανατολικά του Ισραήλ, που εκτεινόταν μέχρι τον ποταμό Ευφράτη και περιλάμβανε τη Μεσοποταμία. Μεταξύ των μεγάλων πόλεων που κατοικούσαν αρχαίοι Αραμαίοι ήταν η Δαμασκό (Γένεση 14:15) και η Χαμάθ (Αριθμοί 13:21). Πολύ αργότερα χτίστηκε η Συριακή Αντιόχεια και αναφέρεται στην Καινή Διαθήκη (Πράξεις 11:19, 13:1). Τα διάφορα βασίλεια που περιλάμβαναν το αρχαίο Αραμ ενοποιήθηκαν σταδιακά κάτω από τη Δαμασκό, η οποία έγινε το πιο κυρίαρχο από τα Αραμαϊκά βασίλεια.





Όταν ο Αβραάμ αναζήτησε σύζυγο για τον γιο του Ισαάκ, έστειλε έναν υπηρέτη στη γη του Αράμ για να βρει τη Ρεβέκκα (Γένεση 24:10· 25:20). Ο Λάβαν, ο πεθερός του Ιακώβ, ονομάζεται Αραμαίος στη Γένεση 31:10. Ο ίδιος ο Ιακώβ αποκαλείται περιπλανώμενος Αραμαίος στο Δευτερονόμιο 26:5, αφού τόσο η μητέρα του όσο και ο παππούς του ήταν από τη Μεσοποταμία και επομένως θεωρούνταν Αραμαίοι από τους Εβραίους.



Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του βασιλιά Δαβίδ, οι Αραμαίοι της Δαμασκού ήρθαν σε βοήθεια μιας άλλης ομάδας Σύριων. Ο Δαβίδ τους νίκησε και οι Αραμαίοι αναγκάστηκαν να πληρώσουν φόρο τιμής (Β' Σαμουήλ 8:5–6). Αργότερα, οι Αραμαίοι ένωσαν τις δυνάμεις τους με τους Αμμωνίτες σε πόλεμο εναντίον του Ισραήλ (Β' Σαμουήλ 10). Οι Ισραηλίτες νίκησαν ξανά τον Αράμ και τους κράτησαν υποταγμένους. Αυτή η διευθέτηση διήρκεσε κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Βασιλιά Σολομώντα (Α' Βασιλέων 4:21).



Μετά την εποχή του Σολομώντα, οι Αραμαίοι ήταν ένα αιώνιο αγκάθι στα πλευρά του Ισραήλ. Πολέμησαν τον Ισραήλ κατά την εποχή του Βασιλιά Αχαάβ και ο Ισραήλ νίκησε (Α' Βασιλέων 20). Σε άλλη μάχη όμως σκότωσαν τον Αχαάβ (Β' Χρονικών 18:34). Επιτέθηκαν στον Ισραήλ (Β' Βασιλέων 6:8) και αργότερα πολιόρκησαν την πρωτεύουσα, τη Σαμάρεια (εδάφιο 24). Ο Ελισσαιέ προέβλεψε τις θηριωδίες που θα διέπρατταν οι Αραμαίοι (Β' Βασιλέων 8:12). Οι Αραμαίοι πολέμησαν τον βασιλιά Ιοράμ του Ισραήλ και τον τραυμάτισαν (Β' Βασιλέων 8:28). Και πολέμησαν τον βασιλιά Ιωάς του Ιούδα και τον τραυμάτισαν (Β' Χρονικών 24:23-25). Η τελική πτώση της Ιερουσαλήμ στα χέρια της Βαβυλώνας υποβοηθήθηκε από τους Αραμαίους (Β' Βασιλέων 24:2).



Σε μια θαυμάσια επίδειξη της χάρης και της δύναμης του Θεού, ο Ελισσαιέ θεράπευσε τον Νεεμάν τον Σύριο από τη λέπρα (Β' Βασιλέων 5). Ο Νεεμάν, ο διοικητής του στρατού του βασιλιά του Αράμ, ήταν εχθρός του Ισραήλ, αλλά ταπεινώθηκε αρκετά ώστε να ζητήσει τη βοήθεια του Κυρίου. Ο Νεεμάν ανακάλυψε ότι ο Θεός είναι ελεήμων προς όλους εκείνους που Τον επικαλούνται -ακόμη και με τους Αραμίους- και αυτή η ανακάλυψη άλλαξε δραστικά την κοσμοθεωρία του Νεεμάν: Τώρα ξέρω ότι δεν υπάρχει Θεός σε όλο τον κόσμο εκτός από τον Ισραήλ (Β' Βασιλέων 5:15).