Ποιος είναι ο γείτονάς μου, μιλώντας βιβλικά;

Απάντηση



Πολλοί Χριστιανοί μιλούν για τη σημασία του να αγαπάμε τον Θεό και να αγαπάμε τους άλλους, και δικαίως. Ο Ιησούς δήλωσε ότι αυτές ήταν οι μεγαλύτερες εντολές (Μάρκος 12:28–34, βλέπε Δευτερονόμιο 6:4–5 και Λευιτικό 19:18). Η ιδέα ότι πρέπει να αγαπάμε τους άλλους δηλώνεται μερικές φορές πιο συγκεκριμένα ως το κάλεσμα να αγαπήσει κανείς τον πλησίον του ως τον εαυτό του. Ποιος είναι ο γείτονάς μου; γίνεται μια φυσική ερώτηση.



Η εντολή να αγαπά κανείς τον πλησίον του όπως τον εαυτό του προέρχεται αρχικά από το Λευιτικό 19:18, το οποίο λέει: Μην εκδικείτε ούτε μνησικακείτε κανέναν από τον λαό σας, αλλά αγαπήστε τον πλησίον σας όπως τον εαυτό σας. Είμαι ο Κύριος. Οι Ιουδαίοι της εποχής του Ιησού θα είχαν σε μεγάλο βαθμό κατανοήσει ότι ο γείτονάς τους ήταν ομότοπός τους Ισραηλίτες. Αλλά ο Θεός έχει στο μυαλό του έναν ευρύτερο ορισμό. Το να αγαπάς τον πλησίον σου είναι κάτι περισσότερο από το να αγαπάς απλώς εκείνους που είναι σαν εμάς και που μπορούν να μας αγαπήσουν σε αντάλλαγμα.





Το Λουκάς 10 καταγράφει ένα περιστατικό στο οποίο ένας γραμματέας, ειδικός στον ιουδαϊκό νόμο, δοκίμασε τον Ιησού για το τι πρέπει να κάνει για να κληρονομήσει την αιώνια ζωή. Ο Ιησούς γύρισε την ερώτηση στον γραμματέα (Λουκάς 10:25–37). Ο γραμματέας απάντησε με την εντολή να αγαπήσει κανείς τον Θεό με όλο του το είναι και να αγαπήσει τον πλησίον του ως τον εαυτό του. Ο Ιησούς επιβεβαίωσε την απάντηση. Αλλά ο γραμματέας, θέλοντας να δικαιολογηθεί, ρώτησε: Ποιος είναι ο γείτονάς μου; Ο Ιησούς απάντησε με την Παραβολή του Καλού Σαμαρείτη.



Στην παραβολή, ένας άνδρας που ταξίδευε από την Ιερουσαλήμ στην Ιεριχώ δέχεται επίθεση και αφήνεται νεκρός στην άκρη του δρόμου. Ένας ιερέας που περπατά βλέπει τον άντρα αλλά περνάει από την άλλη πλευρά του δρόμου. Το ίδιο συμβαίνει όταν ένας Λευίτης διασχίζει. Ουσιαστικά, δύο Εβραίοι, που και οι δύο προέρχονταν από την ιερατική γραμμή των Ισραηλιτών και θα έπρεπε να γνώριζαν και να ακολουθούσαν το νόμο του Θεού, δεν έδειξαν αγάπη στον Ισραηλίτη που είχε ανάγκη. Ωστόσο, είπε ο Ιησούς, ήρθε ένας Σαμαρείτης, ένα πρόσωπο που γενικά περιφρονούνταν από τους Εβραίους λόγω πολιτιστικών και θρησκευτικών διαφορών. Και ήταν το σαμαρείτης που σταμάτησε για να βοηθήσει τον τραυματία. Φρόντισε τις πληγές του άντρα και πλήρωσε για να μείνει σε ένα πανδοχείο. Εν ολίγοις, ένα άτομο που οι Εβραίοι θα θεωρούσαν ακάθαρτο και εκτός της διαθήκης του Θεού, έδειξε συμπόνια για κάποιον που θα τον θεωρούσε εχθρό. Ο Ιησούς ρώτησε τον γραμματέα ποιος από τους τρεις περαστικούς ήταν γείτονας του τραυματία. Ο ειδικός του νόμου απάντησε: «Αυτός που τον ελέησε.» Ο Ιησούς του είπε: «Πήγαινε και κάνε το ίδιο» (Λουκάς 10:37).



Ο πλησίον μας είναι επομένως οποιοσδήποτε βρίσκεται κοντά μας με τον οποίο μπορούμε να μοιραστούμε την αγάπη του Θεού. Καλούμαστε όχι μόνο να αγαπάμε εκείνους που μοιάζουν με εμάς ή με τους οποίους νιώθουμε άνετα, αλλά όλους όσους ο Θεός τοποθετεί στο δρόμο μας. Μάλιστα, ο Ιησούς είπε, σας λέω, να αγαπάτε τους εχθρούς σας και να προσεύχεστε για εκείνους που σας διώκουν, για να γίνετε παιδιά του Πατέρα σας που είναι στους ουρανούς. Κάνει τον ήλιο του να ανατείλει στους κακούς και στους καλούς, και ρίχνει βροχή στους δίκαιους και στους αδίκους. Αν αγαπάς αυτούς που σε αγαπούν, ποια ανταμοιβή θα πάρεις; Δεν το κάνουν ούτε οι εφοριακοί; Και αν χαιρετάς μόνο τους δικούς σου, τι κάνεις περισσότερο από τους άλλους; Ούτε οι παγανιστές δεν το κάνουν αυτό; Να είστε τέλειοι, λοιπόν, όπως είναι τέλειος ο ουράνιος Πατέρας σας (Ματθαίος 5:44–48). Ο Θεός δείχνει αγάπη σε όλους τους ανθρώπους (Ιωάννης 3:16–18· Ρωμαίους 1:19–20· 2 Πέτρου 3:9). Ως παιδιά Του (Ιωάννης 1:12), καλούμαστε να κάνουμε το ίδιο.



Είναι σημαντικό να καταλάβουμε τι είναι η αληθινή αγάπη. Αγαπάμε τους ανθρώπους αναζητώντας ειλικρινά αυτό που είναι καλύτερο για αυτούς. Το να αγαπάς τους άλλους δεν σημαίνει να συμφωνείς με όλα όσα λένε ή κάνουν, ούτε σημαίνει να ενεργείς με τρόπους που πάντα κερδίζουν την έγκρισή τους. Το να αγαπάμε τους πλησίον μας σημαίνει να φροντίζουμε τις ανάγκες τους—τόσο σωματικές όσο και πνευματικές. Αγαπάμε τους γείτονές μας όταν, όπως ο Σαμαρείτης στην παραβολή του Ιησού, τους συμπονούμε και βοηθάμε να καλύψουμε τις ανάγκες τους όσο μπορούμε. Αγαπάμε καλύτερα τους γείτονές μας όταν μοιραζόμαστε την αλήθεια του Θεού μαζί τους. Μόνο ο Ιησούς μπορεί να σώσει (Ιωάννης 14:6· Πράξεις 4:12) και μόνο Αυτός μπορεί να καλύψει κάθε ανάγκη των ανθρώπων.

Αγαπάμε τους γείτονές μας, συμπεριλαμβανομένων των γειτόνων μας που μας φαίνονται σαν εχθροί, όταν ενεργούμε απέναντί ​​τους με καρδιά που πρώτα αγαπά τον Θεό. Αγαπάμε τους πλησίον μας από την υπερχείλιση της αγάπης του Θεού για εμάς και ως τρόπο να δείξουμε την αγάπη μας προς τον Θεό (Α' Ιωάννη 4:7–12· Κολοσσαείς 4:5–6· Α’ Πέτρου 3:15–16).