Ποια ήταν η θρησκεία του Αβραάμ πριν τον καλέσει ο Θεός;
Απάντηση
Ο Αβραάμ ονομάζεται φίλος του Θεού, πατέρας των Ιουδαίων και πατέρας των πιστών. Τιμάται από τους Εβραίους, τους Μουσουλμάνους και τους Χριστιανούς ως σπουδαίος άνθρωπος, αλλά ποια θρησκεία ακολούθησε πριν τον καλέσει ο Γιαχβέ;
Ο Αβραάμ γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ουρ των Χαλδαίων, που βρίσκεται στο σύγχρονο Ιράκ, κοντά στη Νασιρίγια στο νοτιοανατολικό τμήμα της χώρας. Το εδάφιο Ιησούς του Ναυή 24:2 λέει ότι ο Αβραάμ και ο πατέρας του λάτρευαν είδωλα. Μπορούμε να κάνουμε κάποιες μορφωμένες εικασίες για τη θρησκεία τους κοιτάζοντας την ιστορία και τα θρησκευτικά αντικείμενα από εκείνη την περίοδο.
Η Ουρ των Χαλδαίων ήταν μια αρχαία πόλη που άκμασε περίπου μέχρι το 300 π.Χ. Το μεγάλο ζιγκουράτο της Ουρ χτίστηκε από τον Ur-Nammu γύρω στο 2100 π.Χ. και ήταν αφιερωμένο στη Nanna, τον θεό της σελήνης. Το φεγγάρι λατρευόταν ως η δύναμη που έλεγχε τους ουρανούς και τον κύκλο ζωής στη γη. Για τους Χαλδαίους, οι φάσεις της σελήνης αντιπροσώπευαν τον φυσικό κύκλο της γέννησης, της ανάπτυξης, της αποσύνθεσης και του θανάτου και επίσης καθόριζαν τη μέτρηση του ετήσιου ημερολογίου τους. Ανάμεσα στο πάνθεον των θεών της Μεσοποταμίας, ο Nanna ήταν υπέρτατος, επειδή ήταν η πηγή γονιμότητας για τις καλλιέργειες, τα κοπάδια και τις οικογένειες. Προσευχές και προσφορές προσφέρθηκαν στο φεγγάρι για να επικαλεστούν την ευλογία του.
Όταν ο Θεός κάλεσε τον Αβραάμ (τότε ονομαζόταν Άβραμ) στη Γένεση 12:1, είπε στον Αβραάμ να εγκαταλείψει τη χώρα του, τους συγγενείς του και το σπίτι του πατέρα του. Κάθε τι οικείο έπρεπε να μείνει πίσω, και αυτό περιελάμβανε τη θρησκεία του. Δεν γνωρίζουμε τι ήξερε ο Αβραάμ για τον αληθινό Θεό σε εκείνο το σημείο, αλλά είναι πιθανό να είχε λάβει κάποιες οδηγίες από τον πατέρα του, καθώς κάθε γενιά μετέφερε την ιστορία της στην επόμενη. Ως λάτρης άλλων θεών, ο Αβραάμ πρέπει να ξαφνιάστηκε όταν έλαβε μια άμεση αποκάλυψη από τον Γιαχβέ. Ο θεός της σελήνης και άλλες θεότητες ήταν μακρινά αντικείμενα λατρείας και δεν αλληλεπιδρούσαν προσωπικά με τους ανθρώπους. Ο Αβραάμ υπάκουσε στην κλήση του Θεού και, όταν έφτασε στη γη Χαναάν, έχτισε ένα θυσιαστήριο στον Γιαχβέ στη Συχέμ (Γένεση 12:7). Το κείμενο υποδεικνύει ότι η εμφάνιση του Θεού στον Αβραάμ ήταν ένας αποφασιστικός παράγοντας στην επιλογή του να Τον λατρεύει. Το εδάφιο Εβραίους 11:8 λέει ότι η αναχώρηση του Αβραάμ από την Ουρ ήταν παράδειγμα πίστης στην πράξη.
Ο Αβραάμ συνέχισε να μαθαίνει για αυτόν τον Θεό που τώρα λάτρευε, και στο εδάφιο Γένεση 14:22, ακολουθώντας το παράδειγμα του Μελχισεδέκ, ο Αβραάμ αποκαλεί τον Γιαχβέ τον ΚΥΡΙΟ, τον Θεό τον Ύψιστο, Δημιουργό του ουρανού και της γης. Αυτή η δήλωση δείχνει ότι ο Αβραάμ έθεσε τον Γιαχβέ πάνω και εκτός από τον θεό της σελήνης. Η απόφασή του να λατρεύει μόνο τον Θεό επιλύθηκε στη Γένεση 17, όταν ο Θεός συνέθεσε τη διαθήκη της περιτομής μαζί του. Ο Θεός εμφανίστηκε στον Αβραάμ, λέγοντας: Εγώ είμαι ο Παντοδύναμος Θεός, περπάτα μπροστά μου και είσαι άμεμπτος (Γένεση 17:1). Στο εδάφιο 7 ο Θεός είπε ότι η διαθήκη που συνήψε με τον Αβραάμ επρόκειτο να είναι αιώνια και ότι μόνο Αυτός θα ήταν Θεός για τον Αβραάμ και τους απογόνους του. Ο Αβραάμ επέλεξε να ακολουθήσει μόνο τον Θεό και έδειξε τη δέσμευσή του κάνοντας περιτομή σε κάθε αρσενικό στο σπίτι του.
Αν και ο Αβραάμ εγκατέλειψε τη λατρεία της σελήνης, η λατρεία των ουράνιων αντικειμένων έγινε ένα συνεχές πρόβλημα με τους απογόνους του. Πολλές φορές στην Παλαιά Διαθήκη, ο Θεός επέπληξε τα παιδιά του Αβραάμ για την ειδωλολατρία τους και ανανέωσε την κλήση Του να Τον λατρεύουν μόνο. Στο Δευτερονόμιο 17:2–5, ο Θεός καθόρισε την τιμωρία για την ειδωλολατρία — θάνατο με λιθοβολισμό. Ο Μωυσής περιέγραψε την ειδωλολατρία ως το να κάνεις ό,τι είναι κακό στα μάτια του Θεού και να παραβείς τη διαθήκη Του. Πολύ αργότερα, ο βασιλιάς Οσιέας του Ισραήλ ηττήθηκε και ο λαός αιχμαλωτίστηκε. Το δεύτερο Kings 17:16 λέει ότι η ήττα συνέβη επειδή ο κόσμος υποκλίθηκε σε όλους τους έναστρους στρατιώτες. Στο Β' Βασιλέων 23:4–5, ο βασιλιάς Ιωσίας του Ιούδα οδήγησε μια αναβίωση της λατρείας του Γιαχβέ και καθαίρεσε τους ψεύτικους ιερείς που έκαιγαν θυμίαμα στον ήλιο, το φεγγάρι και τα αστέρια.
Ο Παντοδύναμος Θεός, ο δημιουργός του ουρανού και της γης, θέλει οι άνθρωποι να τον λατρεύουν, όχι τα πράγματα που δημιούργησε. Στο προς Ρωμαίους 1:18–20, μας λένε, η οργή του Θεού αποκαλύπτεται από τον ουρανό εναντίον όλης της αθεΐας και της κακίας των ανθρώπων, οι οποίοι καταστέλλουν την αλήθεια με την κακία τους, αφού ό,τι μπορεί να γίνει γνωστό για τον Θεό είναι σαφές σε αυτούς, γιατί ο Θεός τους το έχει ξεκαθαρίσει. Διότι από τη δημιουργία του κόσμου, οι αόρατες ιδιότητες του Θεού –η αιώνια δύναμη και η θεϊκή φύση του– έχουν φανεί καθαρά, κατανοητές από ό,τι έχει γίνει, έτσι ώστε οι άνθρωποι να είναι χωρίς δικαιολογία. Όταν λατρεύουμε τη δημιουργία αντί για τον Δημιουργό, ανταλλάσσουμε την αλήθεια για τον Θεό με ένα ψέμα (Ρωμαίους 1:25) και απορρίπτουμε όσα ο Θεός έχει αποκαλύψει για τα πάντα στη ζωή. Ο Θεός έσωσε τον Αβραάμ από ειδωλολατρία, του άλλαξε το όνομά του και τον κάλεσε να Τον ακολουθήσει. Ως αποτέλεσμα των ευλογιών του Θεού στον Αβραάμ, ολόκληρος ο κόσμος είναι ευλογημένος (Γένεση 18:18).