Τι θρησκεία ήταν ο Ιησούς;

Απάντηση



Ο Ιησούς γεννήθηκε σε μια εβραϊκή οικογένεια που ακολουθούσε τον εβραϊκό νόμο (Λουκάς 2:27). Η καταγωγή του Ιησού είναι από τη φυλή του Ιούδα, μια από τις δώδεκα φυλές του Ισραήλ. Γεννήθηκε στην εβραϊκή πόλη της Βηθλεέμ και μεγάλωσε στη Ναζαρέτ. Ο Ιησούς ήταν πλήρως βυθισμένος στην εβραϊκή κουλτούρα, την εθνικότητα και τη θρησκεία.



Ο Ιησούς ασκούσε τη θρησκεία του Ιουδαϊσμού του πρώτου αιώνα. Γεννήθηκε κάτω από το νόμο (Γαλάτες 4:4) και μεγάλωσε μαθαίνοντας την Τορά και ακολουθώντας τις εντολές της. Υπάκουσε τέλεια τον Μωσαϊκό Νόμο—όλες τις εντολές, τις διαταγές και τις γιορτές (Εβραίους 4:14–16). Όχι μόνο υπάκουσε στο Νόμο. Το εκπλήρωσε και ολοκλήρωσε τις απαιτήσεις του (Ματθαίος 5:17–18· Ρωμαίους 10:4).





Ο Ιησούς και οι μαθητές Του τήρησαν το Πάσχα (Ιωάννης 2:13, 23· Λουκάς 22:7–8) και τη γιορτή των Σκηνών (Ιωάννης 7:2, 10). Έκανε μια ανώνυμη εβραϊκή γιορτή στο Ιωάννη 5:1. Παρακολουθούσε τις λατρευτικές εκδηλώσεις και δίδασκε σε συναγωγές (Μάρκος 1:21· 3:1· Ιωάννης 6:59· 18:20). Συμβούλεψε τους άλλους να τηρούν το Νόμο του Μωυσή και να προσφέρουν θυσίες (Μάρκος 1:44). Προώθησε το σεβασμό για τον Νόμο όπως διδασκόταν από τους γραμματείς και τους Φαρισαίους της εποχής Του (Ματθαίος 23:1–3). Ανέφερε συχνά τον Τανάχ (π.χ. Μάρκος 12:28–31· Λουκάς 4:4, 8, 12). Σε όλα αυτά, ο Ιησούς έδειξε ότι η θρησκεία Του ήταν ο Ιουδαϊσμός.



Καθώς ο Ιησούς μιλούσε σε μια ομάδα Εβραίων, τους απηύθυνε μια τολμηρή πρόκληση: Μπορεί κάποιος από εσάς να με αποδείξει ότι είμαι ένοχος για αμαρτία; (Ιωάννης 8:46). Εάν ο Ιησούς είχε απομακρυνθεί με οποιονδήποτε τρόπο από τις θρησκευτικές εορτές του Ιουδαϊσμού, οι εχθροί Του θα είχαν αδράξει αμέσως αυτήν την ευκαιρία για να Τον καταδικάσουν. Όπως ήταν, ο Ιησούς είχε την ικανότητα να φιμώνει τους επικριτές Του (Ματθαίος 22:46).



Ο Ιησούς είχε πολλά σκληρά λόγια για τους ηγέτες της δικής Του θρησκείας. Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι η καταδίκη του Ιησού προς τους Φαρισαίους, τους γραμματείς και τους Σαδδουκαίους (Ματθαίος 23) δεν ήταν καταδίκη του Νόμου ή του Ιουδαϊσμού της εποχής. Οι καταγγελίες του Ιησού για τους υποκριτές, τους διεφθαρμένους αξιωματούχους και τους αυτοδικαίους ήταν σε έντονη αντίθεση με τον έπαινο Του για εκείνους που ήταν ευσεβείς ενώπιον του Θεού και έζησαν την πίστη τους με ειλικρίνεια (βλέπε Λουκάς 21:1–4). Ο Ιησούς μίλησε εναντίον ορισμένων θρησκευτικών ηγετών επειδή διδάσκουν ανθρωπογενείς ιδέες ως εντολές από τον Θεό (Ματθαίος 15:9, NLT). Σε δύο περιπτώσεις, ο Ιησούς καθάρισε τον ναό από τους κλέφτες, άρπαγες αμαρτωλούς (Ιωάννης 2:14–17, Ματθαίος 21:12–13). Αυτές οι ενέργειες δεν είχαν σχεδιαστεί για να καταστρέψουν τον Ιουδαϊσμό αλλά να τον εξαγνίσουν.



Ο Ιησούς ήταν ένας παρατηρητικός Εβραίος που ακολουθούσε τέλεια τον Νόμο. Ο θάνατός του έθεσε τέλος στην Παλαιά Διαθήκη που είχε συνάψει ο Θεός με τον Ισραήλ - που φαίνεται στο σχίσιμο του πέπλου του ναού (Μάρκος 15:38) - και καθιέρωσε τη Νέα Διαθήκη (Λουκάς 22:20). Η πρώτη εκκλησία είχε τις ρίζες της στον Ιουδαϊσμό και τον Εβραϊκό μεσσιανισμό, και οι πρώτοι πιστοί στον Χριστό ήταν κυρίως Εβραίοι. Αλλά καθώς οι πιστοί διακήρυξαν τον αναστημένο Ιησού ως Μεσσία, οι άπιστοι Ιουδαίοι τους απέρριψαν και αναγκάστηκαν να κάνουν μια καθαρή ρήξη από τον Ιουδαϊσμό (βλέπε Πράξεις 13:45–47).

Ο Ιησούς ήταν ο Μεσσίας που περίμεναν οι Εβραίοι. Γεννήθηκε στη θρησκεία του Ιουδαϊσμού, εκπλήρωσε την εβραϊκή θρησκεία και, όταν οι δικοί Του Τον απέρριψαν, έδωσε τη ζωή Του ως θυσία για τις αμαρτίες του κόσμου. Το αίμα του επικύρωσε τη Νέα Διαθήκη και, αμέσως μετά το θάνατό Του, ο Ιουδαϊσμός έχασε τον ναό του, την ιεροσύνη του και τις θυσίες του.