Τι είναι ο ουτοπισμός;

Απάντηση



Ουτοπισμός είναι η πεποίθηση ότι μπορεί να επιτευχθεί μια τέλεια κοινωνία, όπου υπάρχει ευτυχία, ισότητα και ελευθερία για όλους. Όσοι αναζητούν μια ουτοπία επιθυμούν ένα ιδανικό μέρος όπου η ανθρωπότητα θα αξιοποιήσει πλήρως τις δυνατότητές της, προσωπικά, πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά.



Η λέξη ουτοπία ή ουτοπισμός δεν βρίσκεται στη Βίβλο, καθώς ο όρος εμφανίστηκε μόλις το 1516 όταν τον επινόησε ο Sir Thomas More. Κατά ειρωνικό τρόπο, ο More δημιούργησε τη λέξη για να έχει διπλή σημασία, αφού ουτοπία είναι ένας συνδυασμός ελληνικών λέξεων που σημαίνουν όχι και τόπος, αλλά μοιάζει με λέξη που σημαίνει καλό μέρος. Το More’s Good Place είναι πραγματικά No Place.





Μια τέλεια κοινωνία είναι αδύνατο να δημιουργηθεί σε έναν κόσμο πεσμένο. Όλοι οι άνθρωποι είναι αμαρτωλοί και δεν μπορούμε να δημιουργήσουμε έναν τέλειο κόσμο επειδή δεν είμαστε τέλειοι (Ρωμαίους 3:23). Ακόμα κι αν μια κοινωνία είχε κατασκευαστεί αποκλειστικά από Χριστιανούς, θα ήταν ατελής επειδή η αμαρτωλή φύση εξακολουθεί να υπάρχει στους Χριστιανούς (Γαλάτες 5:17). Κανένα άτομο δεν μπορεί να τελειοποιήσει τον εαυτό του, άρα καμία ομάδα ανθρώπων δεν μπορεί να τελειοποιήσει την κοινωνία. Για να δημιουργηθεί μια αληθινή ουτοπία θα απαιτούσε να είναι όλοι αναμάρτητοι.



Διάφορες ομάδες προσπάθησαν να ιδρύσουν ουτοπικές κοινωνίες και έτσι να πραγματοποιήσουν έναν ανθρωπογενή παράδεισο στη γη: οι Shakers, οι Transcendentalists, οι Perfectionists και άλλοι όλοι προσπάθησαν (και απέτυχαν) να οικοδομήσουν την ιδανική κοινωνία. Μερικοί υποκινήθηκαν από την πεποίθηση ότι η επιστροφή του Ιησού ήταν επικείμενη, άλλοι από την εμπιστοσύνη στην έμφυτη καλοσύνη της ανθρωπότητας—αλλά όλοι ήταν απογοητευμένοι.



Η Γραφή μας πληροφορεί ότι κάποτε υπήρχε μια ουτοπία σε αυτόν τον κόσμο: ο Κήπος της Εδέμ δημιουργήθηκε για να φροντίζουν και να απολαμβάνουν ο Αδάμ και η Εύα (Γένεση 2:15). Όλα όσα είχε δημιουργήσει ο Θεός ήταν πολύ καλά, και η ανθρωπότητα είχε ό,τι μπορούσε ενδεχομένως να χρειαστεί (Γένεση 1:31· 2:22). Ο Αδάμ και η Εύα απολάμβαναν μια στενή και οικεία σχέση με τον Κύριο, ο οποίος περπάτησε μαζί τους στον κήπο (Γένεση 3:8). Δυστυχώς, αυτό το τέλειο μέρος που είχε δημιουργήσει ο Θεός καταστράφηκε όταν ο Αδάμ και η Εύα επέλεξαν να μην υπακούσουν στον Κύριο. Η αμαρτία τους διέκοψε την τέλεια ύπαρξή τους και έφερε τον θάνατο στον κόσμο (Γένεση 3:11–19· Ρωμαίους 5:12). Η γη δεν θα παράγει πλέον άφθονες σοδειές χωρίς ζιζάνια και αγκάθια (Γένεση 3:17–18). Τα ζώα δεν θα ζούσαν πλέον ειρηνικά μεταξύ τους και με την ανθρωπότητα (Ρωμαίους 8:20–22). Δεν θα ήταν πλέον τέλεια η σχέση του Αδάμ και της Εύας μεταξύ τους (Γένεση 3:16). Το πιο σημαντικό, δεν θα μπορούσαν πλέον ο Αδάμ και η Εύα να έχουν στενή σχέση με τον Θεό (Γένεση 3:23–24· Ησαΐας 59:2). Ο τέλειος κόσμος είχε αμαυρωθεί από την αμαρτία και η ουτοπία χάθηκε.



Ευτυχώς, ο Κύριος Θεός υποσχέθηκε έναν Σωτήρα που θα νικούσε το κακό και θα αποκαθιστούσε τα πάντα (Γένεση 3:15). Αυτός ο Σωτήρας είναι ο Ιησούς Χριστός, που σταυρώθηκε στον σταυρό και αναστήθηκε για να φέρει αιώνια ζωή σε όλους όσοι πιστεύουν. Στον Χριστό, η σχέση μεταξύ της ανθρωπότητας και του Θεού επισκευάζεται, και η ίδια η δημιουργία θα ελευθερωθεί από τη δουλεία της φθοράς και θα έλθει στην ελευθερία και τη δόξα των παιδιών του Θεού (Ρωμαίους 8:21). Μια μέρα, ο Κύριος θα δημιουργήσει ξανά μια ουτοπία, τον νέο ουρανό και τη νέα γη (Αποκάλυψη 21:1). Η Εδέμ θα αποκατασταθεί και δεν θα υπάρχει πλέον καμία κατάρα (Αποκάλυψη 22:3). Όσοι έχουν εμπιστευτεί στον Χριστό θα ζήσουν για πάντα μαζί Του και η ουτοπία που απολαμβάνουν δεν θα τελειώσει ποτέ, γιατί δεν θα έχουν πια αμαρτωλή φύση. Όλοι θα ζήσουν σε αρμονία μεταξύ τους και ο Θεός θα ζήσει με την ανθρωπότητα στο αιώνιο βασίλειο. Αυτή είναι η υπόσχεση της Βίβλου (Αποκάλυψη 21:3· 22:4–5).

Μια ουτοπική κοινωνία είναι κάτι που λαχταράει φυσικά η ανθρωπότητα. Όλοι αισθανόμαστε, σε κάποιο επίπεδο, ότι ο κόσμος έχει σπάσει όπως είναι, και όλοι λαχταρούμε να το φτιάξουμε. Αλλά χρειάζεται ένα τέλειο Ον για να δημιουργήσει μια τέλεια κοινωνία, και γι' αυτό όλες οι ανθρωπογενείς ουτοπίες είναι εξαρχής καταδικασμένες σε αποτυχία. Χρειαζόμαστε κάτι περισσότερο από προσεκτικό σχεδιασμό, υψηλές φιλοσοφίες και κοινωνικές μεταρρυθμίσεις. χρειαζόμαστε τον Δημιουργό μας. Με ταπείνωση, αναγνωρίζοντας τη δική μας συντριβή, στρεφόμαστε στον Χριστό και την τελειότητά Του. Σε ευγνωμοσύνη, δοξάζοντας τον Κύριο, εμπιστευόμαστε Εκείνον που κάποια μέρα θα μετατρέψει ολόκληρο τον κόσμο σε Ουτοπία για τη δόξα Του.