Τι είναι η τοκογλυφία στη Βίβλο;

Απάντηση



Η τοκογλυφία είναι, με σύγχρονο ορισμό, η παράνομη πρακτική δανεισμού χρημάτων με αδικαιολόγητα υψηλά επιτόκια. Η τοκογλυφία συνήθως πραγματοποιείται με την πρόθεση του δανειστή, ή του τοκογλύφου, να αποκομίσει αθέμιτο κέρδος από το δάνειο. Ένας σύγχρονος όρος αργκό για τοκογλύφο είναι τοκογλύφος .



Κάπως περίπλοκο το θέμα είναι το γεγονός ότι, πριν από τη θέσπιση νόμων περί τοκογλυφίας, τοκογλυφία θα μπορούσε να αναφέρεται στο ενδιαφέρον γενικά. Τώρα, τοκογλυφία αναφέρεται σε υπερβολικά (και παράνομα) υψηλά επιτόκια. Η έκδοση King James χρησιμοποιεί τη λέξη τοκογλυφία με την απαρχαιωμένη πλέον έννοια του. Για παράδειγμα, στο εδάφιο Έξοδος 22:25, ο βασικός κανόνας σχετικά με τους τόκους είναι Αν δανείσεις χρήματα σε κάποιον από τους ανθρώπους μου που είναι φτωχός από σένα, δεν θα είσαι γι' αυτόν ως τοκογλύφος, ούτε θα του επιβάλεις τοκογλυφία (KJV) . Ωστόσο, στην Αγγλική Πρότυπη Έκδοση, ο ίδιος στίχος λέει: Αν δανείσεις χρήματα σε κάποιον από τους ανθρώπους μου που είναι φτωχός, δεν θα είσαι σαν τοκογλύφος γι' αυτόν και δεν θα του ζητήσεις τόκο.





Στην Παλαιά Διαθήκη, απαγορεύτηκε στους Ισραηλίτες να χρεώνουν τοκογλυφία, ή τόκους, για δάνεια σε άλλους Εβραίους (Δευτερονόμιο 23:19), αλλά τους επιτρεπόταν να χρεώνουν τόκους για δάνεια σε ξένους (Δευτερονόμιο 23:20). Οι προηγούμενες επαναλήψεις αυτού του νόμου στα εδάφια Έξοδος 22:25 και Λευιτικό 25:35–38 καθιστούν σαφές ότι αφορά δάνεια που δόθηκαν σε άλλους Ισραηλίτες που βίωναν φτώχεια. Το να χρειαζόταν να αποπληρώσουν το δάνειο με τοκογλυφία ή τόκους, θα τους έβαζε μόνο σε περαιτέρω χρέη και δεν ήταν ωφέλιμο για την οικονομία. Τα δάνεια σε ξένους, ωστόσο, θεωρούνταν περισσότερο ως επιχειρηματική συμφωνία - τέτοια δάνεια θεωρούνταν διεθνές εμπόριο και επομένως επιτρέπονταν. Αυτός ο νόμος χρησίμευσε ως υπενθύμιση στους Εβραίους ότι η βοήθεια σε όσους έχουν ανάγκη είναι κάτι που πρέπει να γίνει χωρίς να περιμένουμε τίποτα σε αντάλλαγμα.



Πολλά από τα δάνεια που γνωρίζουμε στη σύγχρονη εποχή προέρχονται από τράπεζες και η Βίβλος δεν λέει πολλά για αυτό. Αν και η Βίβλος δεν απαγορεύει την επιβολή τόκων, προειδοποιεί να μην ασχολούμαστε υπερβολικά με τα χρήματα, λέγοντάς μας ότι δεν μπορούμε να υπηρετούμε και τον Θεό και τα χρήματα ταυτόχρονα (Ματθαίος 6:24). Μας υπενθυμίζεται ότι η επιθυμία να είμαστε πλούσιοι οδηγεί στην καταστροφή και ότι η αγάπη για το χρήμα είναι η ρίζα κάθε είδους κακού (Α' Τιμόθεο 6:9–10).



Επιπλέον, η σοφία του Θεού περιλαμβάνει μια προειδοποίηση να μην εκμεταλλευτείτε τη δεινά των φτωχών. Οι καρχαρίες που κατατρώγουν τους φτωχούς την ώρα της στενοχώριας τους δεν θα απολαμβάνουν τα λάφυρά τους για πολύ: Εκείνος που με τοκογλυφία και με άδικο κέρδος αυξάνει την περιουσία του, θα τη συγκεντρώσει για εκείνον που θα λυπηθεί τους φτωχούς (Παροιμίες 28:8, KJV) ή, σε άλλη μετάφραση, Όποιος αυξάνει τον πλούτο παίρνοντας τόκο ή κέρδος από τους φτωχούς / τον συγκεντρώνει για κάποιον άλλον, που θα είναι ευγενικός με τους φτωχούς (NIV).