Ποιο είναι το πνευματικό δώρο της διοίκησης;

Απάντηση



Από τα πολλά δώρα που δίνει το Άγιο Πνεύμα στην εκκλησία Του, η διοίκηση μερικές φορές παραβλέπεται αλλά είναι τόσο σημαντική όσο και τα υπόλοιπα. Το Α' Κορινθίους 12:28 και το προς Ρωμαίους 12:8 περιλαμβάνουν και τα δύο το δώρο της διοίκησης στους καταλόγους των πνευματικών χαρισμάτων τους. Ονομάζεται διαχείριση στο ESV και άλλες μεταφράσεις έχουν καθοδήγηση (NIV), ηγεσία (NLT) ή κυβερνήσεις (KJV).



Η διοίκηση θεωρείται ομαδικό δώρο γιατί ευδοκιμεί όταν καλείται να οργανώσει ανθρώπους για την επίτευξη ενός στόχου. Ο Θεός δίνει σε μερικούς το πνευματικό χάρισμα της διοίκησης για να βοηθήσει στην οργάνωση εκείνων με άλλα χαρίσματα και να διατηρήσει την εκκλησία να λειτουργεί όσο το δυνατόν καλύτερα.





Ο Θεός έχει δώσει σε κάθε αληθινό πιστό στον Χριστό τουλάχιστον ένα πνευματικό δώρο για να το χρησιμοποιήσει στην υπηρεσία Του (Α' Κορινθίους 12:7). Τα δώρα δίνονται για να οικοδομηθεί ή να οικοδομηθεί η εκκλησία (Α' Κορινθίους 14:12). Τα δώρα δεν είναι για να χτίσουμε τον εγωισμό μας, αλλά για να υπηρετήσουμε τον Κύριο με περισσότερη δύναμη και αποτελεσματικότητα. Μερικοί λειτουργούν σε πολλά δώρα. Για παράδειγμα, όσοι έχουν ποιμενικά/ποιμανικά χαρίσματα μπορεί επίσης να διαθέτουν το χάρισμα της διοίκησης. Το Άγιο Πνεύμα είναι που διανέμει τα δώρα όπως ακριβώς ορίζει (Α' Κορινθίους 12:11).



Οι διαχειριστές είναι ηγέτες. Όταν χρειάζονται εθελοντές για τη διοργάνωση μιας εκδήλωσης, οι διαχειριστές βρίσκονται συχνά στην κορυφή της γραμμής. Μια ομάδα ηγεσίας εκκλησίας χρειάζεται τουλάχιστον ένα άτομο με το χάρισμα της διοίκησης για να οργανώσει ανθρώπους και προγράμματα. Χωρίς αυτή την ηγεσία, οι μεγάλες ιδέες μπορούν να διαλυθούν στο χάος. Συχνά, οι ποιμενικές ομάδες αποτελούνται από έναν διαχειριστή και άλλους με τα χαρίσματα του ελέους και της ποιμαντικής. Εάν αυτοί οι ηγέτες είναι σοφοί, σέβονται τον τρόπο με τον οποίο οι άλλοι είναι προικισμένοι και επιτρέπουν στον Κύριο να εξισορροπήσει αυτά τα χαρίσματα για βέλτιστη εξυπηρέτηση. Ένας υπέροχος, ελεήμων πάστορας μπορεί να είναι πολύ αποδιοργανωμένος στη ζωή του και χρειάζεται κάποιον με το χάρισμα της διοίκησης να χειρίζεται τις επιχειρηματικές υποθέσεις της εκκλησίας ενώ φροντίζει για τις συναισθηματικές και πνευματικές ανάγκες του ποιμνίου του.



Οι διαχειριστές είναι επίσης εξαιρετικοί εκπρόσωποι. Φαίνεται ότι αντιλαμβάνονται ποιος θα χειριζόταν καλά ένα έργο και δεν τους πειράζει να καλούν άτομα και να στρατολογούν εθελοντές για έργα στα οποία πιστεύουν. Ανάλογα με την προσωπικότητα ή το στυλ ηγεσίας τους, οι διαχειριστές τείνουν να έλκονται είτε προς άτομα είτε προς προγράμματα. Οι εξωστρεφείς διαχειριστές ευδοκιμούν όταν εργάζονται με ανθρώπους. Διορίζουν ηγετικές ομάδες, οργανώνουν εθελοντές και στρατολογούν αυτούς που χρειάζονται λίγη ώθηση για να εμπλακούν. Οι εσωστρεφείς διαχειριστές μπορεί να αισθάνονται πιο άνετα στα παρασκήνια, σχεδιάζοντας εκδηλώσεις και οργανώνοντας ημερολόγια που ωφελούν ολόκληρη την εκκλησία. Είναι πιο προσανατολισμένοι στο έργο, ενώ οι εξωστρεφείς διαχειριστές είναι πιο σχεστικοί.



Πολλοί πάστορες μεγάλων εκκλησιών έχουν το χάρισμα της διοίκησης. Η ικανότητά τους να ηγούνται και να εμπνέουν άλλους να ηγούνται είναι ένας λόγος που οι εκκλησίες τους μεγάλωσαν τόσο μεγάλες. Ωστόσο, ένας κίνδυνος για τους πάστορες με αυτό το δώρο είναι ότι είναι εύκολο για αυτούς να διολισθήσουν σε μια ανταγωνιστική νοοτροπία όταν βλέπουν εκρηκτικά νούμερα εκκλησιών. Όσοι έχουν το χάρισμα της διοίκησης δεν πρέπει ποτέ να ξεχνούν ότι η εκκλησία δεν είναι μια κερδοσκοπική επιχείρηση. Είναι μια διακονία που πρέπει να λειτουργεί μέσω της δύναμης του Αγίου Πνεύματος για να επιτύχει αυτό που θέλει ο Θεός. Οι διαχειριστές μπορεί να είναι επιρρεπείς στην υιοθέτηση επιχειρηματικών στρατηγικών που βλέπουν να λειτουργούν σε άλλους τομείς. Μπορεί να φαίνονται επιτυχημένοι ενώ λειτουργούν πραγματικά στη σάρκα (Ρωμαίους 8:8).

Το πνευματικό δώρο της διοίκησης είναι πολύτιμο αγαθό για την εκκλησία. Ο Θεός θέλει κάθε παιδί Του να ανακαλύψει και να αναπτύξει τα δώρα που μας έχει δώσει. Καθώς συμμετέχουμε σε διακονίες που χρησιμοποιούν αυτά τα χαρίσματα, αποδίδουμε τιμή και πίστη στον Κύριο που τα έδωσε (Ρωμαίους 12:3–8).