Τι είναι ο Σαμαρείτης;

Απάντηση



Ένας Σαμαρείτης στη Βίβλο ήταν ένα άτομο από τη Σαμάρεια, μια περιοχή βόρεια της Ιερουσαλήμ. Στην εποχή του Ιησού, ο Εβραίος λαός της Γαλιλαίας και της Ιουδαίας απέφευγε τους Σαμαρείτες, θεωρώντας τους ως μεικτή φυλή που ασκούσε μια ακάθαρτη, ημιειδωλολατρική θρησκεία.



Οι Σαμαρείτες, ως λαός διαφορετικός από τους Εβραίους, αναφέρονται για πρώτη φορά στη Βίβλο κατά την εποχή του Νεεμία και της ανοικοδόμησης της Ιερουσαλήμ μετά τη Βαβυλωνιακή αιχμαλωσία (Έσδρας 4:17· Νεεμίας 2:10). Τόσο ο Έσδρας 4 όσο και ένα αραμαϊκό σύνολο εγγράφων του 5ου αιώνα π.Χ. που ονομάζονται Ελεφαντίνοι Πάπυροι δείχνουν ένα σχίσμα μεταξύ των Εβραίων και των Σαμαρειτών κατά τη διάρκεια αυτής της περσικής περιόδου.





Οι Σαμαρείτες έβλεπαν τους εαυτούς τους ως φύλακες της Τορά και τους αληθινούς απόγονους του Ισραήλ, από τις φυλές του Εφραίμ και του Μανασσή. Είχαν το δικό τους μοναδικό αντίγραφο της Πεντάτευχης, των πρώτων πέντε βιβλίων του Μωυσή, και πίστευαν ότι μόνο αυτοί διατήρησαν την αρχική μωσαϊκή θρησκεία. Οι Σαμαρείτες είχαν επίσης ένα μοναδικό θρησκευτικό σύστημα και ίδρυσαν τον κύριο τόπο λατρείας τους στο όρος Γεριζίμ. Θεωρούσαν παράνομα τον ναό της Ιερουσαλήμ και το Λευιτικό ιερατείο.



Ο ιστορικός Ιώσηπος και η εβραϊκή παράδοση εντοπίζουν την καταγωγή των Σαμαρειτών στην αιχμαλωσία του βόρειου βασιλείου υπό την Ασσυρία το 721 π.Χ. Οι Εβραίοι του βόρειου βασιλείου παντρεύτηκαν με Ασσύριους μετά την αιχμαλωσία και παρήγαγαν το μισό-εβραϊκό, μισό έθνος των Σαμαρειτών. Όταν οι Εβραίοι κατηγόρησαν τον Ιησού ότι ήταν Σαμαρείτης στο εδάφιο Ιωάννης 8:48, πρότειναν αγενώς ότι ήταν ημίαιμος, γεννημένος από άπιστη μητέρα.



Στους καιρούς της Καινής Διαθήκης, οι Εβραίοι περιφρονούσαν τους Σαμαρείτες και δεν θα είχαν καμία σχέση μαζί τους. Οι Σαμαρείτες εξακολουθούσαν να ζούν κυρίως γύρω από το όρος Γεριζίμ (Ιωάννης 4:1–42), αλλά και στα δικά τους χωριά (Ματθαίος 10:5· Λουκάς 9:52). Η Γραφή αναφέρει συναντήσεις με Σαμαρείτες σε πόλεις που συνορεύουν με τη Σαμάρεια (Λουκάς 17:11–19) και σε δρόμους μεταξύ Ιερουσαλήμ και Ιεριχούς (Λουκάς 10:29–37).



Ο Ιησούς συναντήθηκε με δυσκολία όταν διακονούσε τους ανθρώπους στα χωριά της Σαμαρείτισσας (Λουκάς 9:52–53) και κάποια στιγμή είπε στους μαθητές Του να μην εισέλθουν σε αυτά (Ματθαίος 10:5–6). Ωστόσο, ο Χριστός μοιράστηκε τα καλά νέα στους Σαμαρείτες, διακονώντας μια Σαμαρείτισσα (Ιωάννης 4:4–26) και θεραπεύοντας έναν Σαμαρείτη λεπρό (Λουκάς 17:11–19).

Ο πιο αναγνωρισμένος Σαμαρείτης στη Βίβλο είναι αυτός στην παραβολή του Ιησού για τον Καλό Σαμαρείτη (Λουκάς 10:29–37). Ένας Εβραίος νομικός είχε δοκιμάσει τον Ιησού, ζητώντας Του να του εξηγήσει την εντολή να αγαπάς τον πλησίον σου σαν τον εαυτό σου. Συγκεκριμένα, ζήτησε από τον Ιησού να ορίσει τη λέξη γείτονας .

Τότε ήταν που ο Ιησούς είπε την παραβολή Του για έναν άνθρωπο που είχε ανάγκη, απεικονίζοντας τον Σαμαρείτη ως τον ήρωα της ιστορίας. Στα μάτια του δικηγόρου, ο Σαμαρείτης ήταν ο λιγότερο πιθανός υποψήφιος να ενεργήσει με αγάπη και συμπόνια στον πλησίον του. Όπως προβλεπόταν, η ιστορία συγκλόνισε το κοινό του Χριστού των προκατειλημμένων Εβραίων. Ο Κύριος έδειξε ότι η αυθεντική αγάπη πρέπει να υπερβαίνει όλα τα ανθρώπινα όρια φυλής, θρησκείας, εθνικότητας, οικονομικής τάξης και μορφωτικής κατάστασης.

Στις Πράξεις 1:8, ο Ιησούς είπε στους μαθητές Του ότι, με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος, θα ήταν μάρτυρές Του στη Σαμάρεια. Στις Πράξεις 8 η προφητεία εκπληρώθηκε και η Σαμάρεια έγινε ένα πρώιμο ιεραποστολικό πεδίο για τη διάδοση της εκκλησίας του πρώτου αιώνα: Όσοι είχαν διασκορπιστεί κήρυξαν τον λόγο όπου κι αν πήγαιναν. Ο Φίλιππος κατέβηκε σε μια πόλη της Σαμάρειας και κήρυξε εκεί τον Μεσσία. Όταν τα πλήθη άκουσαν τον Φίλιππο και είδαν τα σημάδια που έκανε, όλοι έδωσαν μεγάλη προσοχή σε αυτά που είπε. Διότι με κραυγές έβγαιναν ακάθαρτα πνεύματα από πολλούς, και πολλοί που ήταν παράλυτοι ή κουτσοί θεραπεύονταν. Υπήρχε λοιπόν μεγάλη χαρά σε εκείνη την πόλη (Πράξεις 8:4–8).

Αρκετές εκατοντάδες Σαμαρείτες επιζούν μέχρι σήμερα στο Ισραήλ και συνεχίζουν να ασκούν την αίρεση του Ιουδαϊσμού τους. Η πίστη συγκεντρώνεται σε πέντε επιβεβαιώσεις: υπάρχει ένας Θεός, ο Γιαχβέ. Ο κύριος μεσολαβητής του είναι ο Μωυσής. Η Τορά είναι το όχημα της διαμεσολάβησης. ο κεντρικός τόπος λατρείας είναι το όρος Gerizim. και ο Μεσσίας θα ξεκινήσει μια μελλοντική Ημέρα Εκδίκησης και Αποζημίωσης.

Οι Σαμαρείτες τηρούν πολλές ιερές ημέρες συμπεριλαμβανομένου του Πάσχα. τις Γιορτές των Αζύμων, του Γιομ Κιπούρ και των Σκηνών. και τις 80 ημέρες της πανηγυρικής συνέλευσης. Γιορτάζουν επίσης τακτικές λειτουργίες του Σαββάτου. Η πιο επίσημη ετήσια γιορτή τους, το Πάσχα, τελείται στο όρος Γεριζίμ με θυσίες ζώων όπως ορίζεται στο βιβλίο του Δευτερονόμου.