Ποιο είναι το νόημα του να μην μου δίνεις ούτε φτώχεια ούτε πλούτη (Παροιμίες 30:8);

Απάντηση



Ο συγγραφέας των Παροιμιών 30 είναι ένας άγνωστος συνεργάτης που ονομάζεται Agur. Σε ταπεινή προσευχή, ζητά από τον Κύριο, Δώσε μου ούτε φτώχεια ούτε πλούτη, αλλά δώσε μου μόνο το καθημερινό μου ψωμί (Παροιμίες 30:8). Καθώς προσεύχεται ενάντια στα άκρα της αφθονίας και της έλλειψης, η καρδιά της προσευχής του Agur είναι να είναι ικανοποιημένος με τη μερίδα που παρέχει ο Θεός.



Διότι, αν πλουτίσω, μπορεί να σε αρνηθώ και να πω: «Ποιος είναι ο Κύριος;» Και αν είμαι πολύ φτωχός, μπορεί να κλέψω και έτσι να προσβάλω το άγιο όνομα του Θεού (Παροιμίες 30:9, NLT). Με αυτά τα λόγια, ο Agur αναγνωρίζει την αδυναμία του και την εξάρτησή του από τον Θεό για δύναμη για να ξεπεράσει τον πειρασμό. Έχει πλήρη επίγνωση της ανθρώπινης τάσης του να ξεχνά τον Θεό όταν η ζωή είναι πολύ άνετη και ευλογημένη με αφθονία, ή να απομακρύνεται από τον Θεό και να Τον ατιμάζει όταν η ζωή είναι γεμάτη κακουχίες.





Λέγοντας, Ούτε φτώχεια ούτε πλούτη, ο σοφός ζητά από τον Κύριο τόσα ακριβώς για να καλύψει τις καθημερινές του ανάγκες. Η προσευχή του μοιάζει πολύ με την προσευχή του Κυρίου όταν ο Ιησούς λέει: Δώστε μας κάθε μέρα το καθημερινό μας ψωμί και μη μας οδηγείτε σε πειρασμό (Ματθαίος 6:11, 13· Λουκάς 11:3, 4).



Στην προσευχή του Agur, τα πλούτη αντιπροσωπεύουν μια εξυψωμένη κατάσταση. Βλέπει το κυνήγι του πλούτου ως κενό και μη ικανοποιητικό και ζητά από τον Θεό να τον απομακρύνει από αυτή την παγίδα. Έχει μάθει ότι οι πλούσιοι παρασύρονται εύκολα από την υπερηφάνεια και την ανεξαρτησία και δεν μπορούν να δουν την ανάγκη τους για τον Θεό (Δευτερονόμιο 8:11–14· Ματθαίος 19:23· Μάρκος 10:23· Λουκάς 18:23–25). Ο συγγραφέας των Εβραίων προειδοποιεί: Κρατήστε τη ζωή σας απαλλαγμένη από την αγάπη για το χρήμα και να είστε ικανοποιημένοι με αυτά που έχετε, γιατί ο Θεός έχει πει: «Δεν θα σε αφήσω ποτέ. ποτέ δεν θα σε εγκαταλείψω» (Εβραίους 13:5). Ο Θεός, και όχι τα χρήματα, είναι η μεγαλύτερη ανάγκη μας.



Ο Agur θεωρεί ότι και τα δύο άκρα - η φτώχεια και ο πλούτος - είναι εξίσου σαγηνευτικά. Η παγίδα της φτώχειας είναι η τάση της να απομακρύνει έναν άνθρωπο από μια ζωή με ήθος και ακεραιότητα. Ο Agur φοβάται ότι μπορεί να μην έχει τίποτα και να κλέψει (Παροιμίες 30:9, CSB).



Το καθημερινό μας ψωμί για το οποίο προσεύχεται ο Ιησούς στο Κατά Ματθαίον 6 αναφέρεται ακριβώς σε αυτό που χρειαζόμαστε για να ικανοποιήσουμε τις ανάγκες μας. Το καθημερινό μας ψωμί είναι η εξατομικευμένη μερίδα που ο Θεός κρίνει σκόπιμο να μας δίνει κάθε μέρα για να τρέφουμε τόσο το σώμα όσο και την ψυχή μας. Αν έχουμε το καλύτερο του Θεού για τη ζωή μας, για το σώμα και την ψυχή μας, τότε έχουμε ό,τι είναι πραγματικά καλύτερο. Δεν χρειαζόμαστε τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο.

Ο απόστολος Παύλος δίδαξε ότι η ευσέβεια με ικανοποίηση είναι μεγάλο κέρδος (Α' Τιμόθεο 6:6). Με απλότητα και ταπεινότητα, ο Παύλος είπε στον Τιμόθεο: Αν έχουμε φαγητό και ρούχα, θα είμαστε ικανοποιημένοι με αυτό. Όσοι θέλουν να πλουτίσουν πέφτουν σε πειρασμό και παγίδα και σε πολλές ανόητες και βλαβερές επιθυμίες που βυθίζουν τους ανθρώπους στην καταστροφή και την καταστροφή. Γιατί η αγάπη για τα χρήματα είναι η ρίζα κάθε είδους κακού. Μερικοί άνθρωποι, ανυπόμονοι για χρήματα, έχουν περιπλανηθεί από την πίστη και διαπέρασαν τον εαυτό τους με πολλές θλίψεις (Α' Τιμόθεο 6:8–10).

Ο Παύλος δεν προσευχήθηκε ποτέ, Δώσε μου ούτε φτώχεια ούτε πλούτη, αλλά βίωσε και τις δύο συνθήκες: ξέρω πώς να αντέξω με λίγα και ξέρω πώς να αντέξω με πολλά. Σε όλες τις περιστάσεις έχω μάθει το μυστικό του να είμαι ικανοποιημένος — είτε χορτάτος είτε πεινασμένος, είτε σε αφθονία είτε σε ανάγκη. Είμαι σε θέση να κάνω τα πάντα μέσω αυτού που με ενισχύει (Φιλιππησίους 4:12–13, CSB).

Ο Παύλος ανακάλυψε πώς να είναι ικανοποιημένος όποια κατάσταση κι αν αντιμετώπιζε, και ενθάρρυνε άλλους πιστούς να κάνουν το ίδιο: Και αυτός ο ίδιος Θεός που με φροντίζει θα καλύψει όλες τις ανάγκες σας από τον ένδοξο πλούτο του, που μας έχει δοθεί εν Χριστώ Ιησούς (Φιλιππησίους 4:19, NLT). Είτε απολάμβανε μια γιορτή είτε ανυπομονούσε σε λιμό, ο Παύλος εξαρτιόταν από τον Θεό για τα πάντα. Η απόλυτη εμπιστοσύνη και η εμπιστοσύνη του στον Θεό αποτέλεσαν το μυστικό της ικανοποίησής του. Όπως ο Agur, ο Παύλος αναγνώρισε ταπεινά την ανάγκη του για τον Θεό, ο οποίος μπορούσε να τον κρατήσει από τους πειρασμούς της αυτάρκειας, της υπερηφάνειας, της ανηθικότητας και κάθε άλλη απειλή.

Σήμερα, η προσευχή του Agur, μην μου δώσεις ούτε φτώχεια, ούτε πλούτη, μπορεί να ακούγεται κάπως έτσι: Κύριε, δεν επιθυμώ τον πλούτο, ούτε επιδιώκω να ζω στη φτώχεια. Η μόνη μου επιθυμία είναι να έχω αυτό που ξέρεις ότι είναι καλύτερο για μένα. Σε παρακαλώ, δώσε μου μόνο ό,τι είναι ευχάριστο, καλύτερο και απαραίτητο—αρκεί για σήμερα—και θα μου αρκεί για όλα όσα χρειάζομαι.