Ποια είναι η διαφορά μεταξύ σας να μην σκοτώσετε και να μην σκοτώσετε;

Απάντηση



Η Έκδοση King James (KJV) της Βίβλου αποδίδει την έκτη εντολή στην Έξοδο 20:13 και στο Δευτερονόμιο 5:17 ως δεν θα σκοτώσεις. Αυτή η διατύπωση δίνει την εντύπωση ότι είναι πάντα λάθος να αφαιρείται μια ανθρώπινη ζωή, χωρίς εξαιρέσεις. Είναι λανθασμένη εντύπωση, γιατί η Βίβλος αλλού επιτρέπει την εκτέλεση ορισμένων εγκληματιών (Γένεση 9:6) και τη θανάτωση στο πλαίσιο του πολέμου (Α' Χρονικών 19:18). Έτσι, η εντολή Δεν θα σκοτώσεις δεν μπορεί να ληφθεί με απόλυτη έννοια.



Στην πραγματικότητα, η διατύπωση του KJV για το «Δεν θα σκοτώσεις» είναι άσκοπα ευρεία και ανακριβής σε σημείο που μειώνει τη σαφήνεια. Σχεδόν όλες οι σύγχρονες μεταφράσεις, συμπεριλαμβανομένης της Βίβλου του Νέου Βασιλιά Τζέιμς, αποδίδουν σωστά την πρωτότυπη εβραϊκή διατύπωση ως You shall not killer (NIV) ή Don't killer (CSB). Η Ενισχυμένη Βίβλος το λέει ως εξής: Δεν πρέπει να διαπράξετε φόνο (αδικαιολόγητη, εκ προθέσεως ανθρωποκτονία).





Η Παλαιά Διαθήκη χρησιμοποιεί πάνω από μισή ντουζίνα διαφορετικές εβραϊκές λέξεις για την αφαίρεση ανθρώπινης ζωής. Στην Έξοδος 20:13, η εβραϊκή λέξη που χρησιμοποιείται είναι rasah , που σημαίνει φόνος. Είναι η ίδια λέξη που το KJV αποδίδει σωστά αλλού ως φόνος ή δολοφόνος, συμπεριλαμβανομένων και των έντεκα φορές που rasah εμφανίζεται στους Αριθμούς 35:17–31. Παραδόξως, όταν έφτασαν στην έκτη εντολή, οι μεταφραστές του KJV επέλεξαν να μεταφράσουν τη λέξη ως φόνο αντί για φόνο. Δεν θα σκοτώσεις είναι μια εσφαλμένη και ασυνεπής μετάφραση.



Αυτή η λανθασμένη μετάφραση έχει δημιουργήσει περιττή σύγχυση και προσωπική, ηθική σύγκρουση για αιώνες. Οι Χριστιανοί έχουν συζητήσει μεταξύ τους -και έχουν παλέψει στο μυαλό τους- για το αν θα υπηρετήσουν στο στρατό κατά τη διάρκεια του πολέμου, θα χρησιμοποιήσουν θανατηφόρα βία ως αστυνομικός ή ακόμη και για να προστατεύσουν τις οικογένειές τους από επιθέσεις ανθρωποκτονίας. Είναι δυστυχώς αλήθεια ότι η προστασία ενός έθνους, η προστασία της κοινωνίας και η προστασία των αγαπημένων προσώπων απαιτούν μερικές φορές φόνος , αλλά αυτό είναι διαφορετικό από δολοφονία . Η εντολή Μην φονεύετε δεν ισχύει για δικαιολογημένη θανάτωση κατά την άσκηση του καθήκοντός σας.



Η εσφαλμένη μετάφραση του εδαφίου Έξοδος 20:13 έχει επίσης κάνει πιστούς και σκεπτικιστές να αμφισβητούν την αξιοπιστία της Βίβλου και τον χαρακτήρα και τη δικαιοσύνη του Θεού. Εξάλλου, αφού έδωσε εντολή στους Ισραηλίτες να μην σκοτώσουν κανέναν, ο Θεός τους διατάζει να σκοτώσουν εγκληματίες για εγκλήματα κεφαλαίου (Έξοδος 21:12–29), Ισραηλίτες που λάτρευαν τους θεούς του Μωάβ (Αριθμοί 25:1–8), όλους τους Μαδιανίτες και μη παρθένες γυναίκες (Αριθμοί 31:1–18) και οι παγανιστικές κοινωνίες της Χαναάν (Δευτερονόμιο 2:30–36· Ιησούς του Ναυή 6· Α’ Σαμουήλ 15:1–3). Η θανατική ποινή για το έγκλημα του φόνου ήταν, στην πραγματικότητα, η πρώτη εντολή που έδωσε ο Θεός στον Νώε μετά τον κατακλυσμό (Γένεση 9:6).



Σαφώς, η Βίβλος κάνει διάκριση μεταξύ μιας δικαιολογημένης δολοφονίας και της δολοφονίας, δηλαδή της παράνομης (μη νομικά δικαιολογημένης) ανθρωποκτονίας στην οποία ο δράστης σκοτώνει εκ προθέσεως άλλο άτομο. Οι ποινικοί κώδικες των εθνών σε όλο τον κόσμο έχουν ιστορικά παρόμοια διάκριση. Αυτό λοιπόν που ο Θεός απαγορεύει στις Δέκα Εντολές είναι ο φόνος, συγκεκριμένα, ο φόνος, γενικά.