Ποιος είναι ο ορισμός του όρου Γνωστικός;

Απάντηση



Ο ορισμός της λέξης Γνωστικός είναι περίπου τόσο εύκολο να καρφωθεί όσο ένα ψάρι που πετάει. Προέρχεται από την ελληνική λέξη γνώση , που σημαίνει να ξέρεις. Στην περίπτωση του Γνωστικισμού, αυτό που είναι γνωστό έχει μετατοπιστεί κατά τη διάρκεια χιλιάδων ετών από τότε που ο Γνωστικισμός ύψωσε για πρώτη φορά το κεφάλι του κατά τη διάρκεια του σχηματισμού και της στερεοποίησης της πρώιμης εκκλησίας.



Βασικά, ο Γνωστικός πιστεύει στην απόκτηση ειδικής, μυστικιστικής γνώσης ως μέσο σωτηρίας. Σύμφωνα με τις Γνωστικές πεποιθήσεις, υπάρχει ένας Μεγάλος Θεός που είναι καλός και τέλειος, αλλά απρόσωπος και άγνωστος. Ο δημιουργός του σύμπαντος ήταν στην πραγματικότητα μια κατώτερη θεότητα - μια φτηνή καταστροφή του αληθινού Θεού - που ήθελε να δημιουργήσει ένα άψογο υλικό σύμπαν αλλά τα κατάφερε. Αντί να έχουμε μια ουτοπία, καταλήξαμε σε έναν κόσμο μολυσμένο από πόνο, δυστυχία και πνευματική και πνευματική τύφλωση. όλη η ύλη είναι τώρα διεφθαρμένη και κακή. Ωστόσο, όταν αυτή η κατώτερη θεότητα δημιούργησε τον άνθρωπο, κατά λάθος διαπότισε την ανθρωπότητα με μια σπίθα του αληθινού πνεύματος του Θεού, κάνοντας τον άνθρωπο μια εγγενώς καλή ψυχή παγιδευμένη στα όρια ενός κακού, υλικού σώματος.





Σε αντίθεση με ένα μήνυμα σωτηρίας μόνο μέσω του Χριστού (Πράξεις 4:12), ο Γνωστικός Ιησούς φέρνει ένα μήνυμα αυτολύτρωσης. Ο άνθρωπος χρειάζεται μόνο να εξετάσει την εσωτερική του σπίθα για να βρει τη γνώση που χρειάζεται για να απελευθερωθεί από το υλικό του σώμα και να φτάσει στον Θεό. Αυτή η υποτιθέμενη αγνότητα της καρδιάς είναι ακριβώς το αντίθετο από αυτό που αναφέρεται στο εδάφιο Ιερεμίας 17:9: Η καρδιά είναι πιο δόλια από όλα τα άλλα και είναι απελπισμένα άρρωστη. ποιος μπορεί να το καταλάβει;



Σήμερα, ο Γνωστικισμός έχει εξελιχθεί και διακλαδιστεί από το αποκλειστικά πνευματικό στο κοσμικό και επιστημονικό. Ο ψυχολόγος C. G. Jung εξήρε τον Γνωστικισμό ως ανώτερο από τον παραδοσιακό Χριστιανισμό ως τρόπο σκέψης. Μια άλλη μορφή Γνωστικισμού αρνείται την ύπαρξη του Θεού εντελώς, ενώ αγκαλιάζει ένα αιώνιο —αλλά ακόμα ελαττωματικό— σύμπαν. Αυτή η αθεϊστική μορφή Γνωστικισμού δεν βλέπει τον υλικό κόσμο ως εντελώς κακό, αλλά ως ελαττωματικό και ατελές. Η ανθρωπότητα γίνεται θεότητα και είναι δικαίωμά του να βελτιώσει το ανθρώπινο σώμα και τον κόσμο γύρω του μέσω της δικής του σοφίας.



Ο Χριστιανισμός και ο Γνωστικισμός αλληλοαποκλείονται. Ωστόσο, είναι εύκολο για μια Γνωστική νοοτροπία να εισχωρήσει στη δική μας σκέψη αν δεν είμαστε προσεκτικοί (1 Πέτρου 5:8). Ο Γνωστικός επιδιώκει την καλοσύνη, αλλά, αντί να επιδιώξει να αναγεννηθεί από τον Χριστό, αρπάζει έναν ανθρωποκεντρικό σκοπό ζωής. Η Γνωστική σκέψη κάνει τον άνθρωπο σοφό στα δικά του μάτια (Ησαΐας 5:21), κάτι που το εδάφιο Παροιμίες 3:7 δεν συμβουλεύει έντονα: Μην είσαι σοφός στα μάτια σου. να φοβάσαι τον Κύριο και να απομακρύνεσαι από το κακό.



Η γνωστική σκέψη ισχυρίζεται ότι η βαθύτερη αλήθεια μπορεί να βρεθεί εκτός από τον Θεό. Αλλά το εδάφιο Παροιμίες 1:7 λέει, Ο φόβος του Κυρίου είναι η αρχή της γνώσης. Οι ανόητοι περιφρονούν τη σοφία και τη διδασκαλία. Αντί να ψάχνουμε τον διεφθαρμένο, ελαττωματικό εσωτερικό μας εαυτό για απαντήσεις, θα πρέπει να δοκιμάζουμε τα πάντα ενάντια στον αποκαλυφθέντα Λόγο του Θεού (Α' Θεσσαλονικείς 5:21). Τελικά, μόνο η αλήθεια του Θεού μπορεί να εμπιστευτεί.