Τι έγινε στο πάνω δωμάτιο;

Απάντηση



Τα γεγονότα που συνέβησαν στο επάνω δωμάτιο, γνωστά και ως Cenacle, περιγράφονται στο Κατά Ματθαίος 26:1-29, Μάρκος 14:12-25, Λουκάς 22:7-20 και Ιωάννης 13:1-38. Κατά τη διάρκεια αυτών των τελευταίων ωρών που πέρασε ο Ιησούς με τους αγαπημένους Του φίλους, έφαγε μαζί τους, καθιέρωσε τη Νέα Διαθήκη στο αίμα Του, τους έδωσε οδηγίες και ενθάρρυνση της τελευταίας στιγμής και προσευχήθηκε πάνω τους στην αρχιερατική προσευχή Του. Τότε βγήκε για να αντιμετωπίσει τη θλίψη, την προδοσία, την απόρριψη και τον θάνατο για τα οποία είχε έρθει στον κόσμο.



Αυτή η συγκλονιστική τελευταία συνάντηση με τους μαθητές Του, τους οποίους αγάπησε, ξεκινά με ένα αντικειμενικό μάθημα από τον Ιησού. Οι μαθητές μάλωναν για το ποιος από αυτούς ήταν ο μεγαλύτερος (Λουκάς 22:24), επιδεικνύοντας μια ξεκάθαρα ασεβή προοπτική. Ο Ιησούς σηκώθηκε ήσυχα και άρχισε να τους πλένει τα πόδια, μια εργασία που συνήθως εκτελούσε ο πιο κατώτερος, πιο ταπεινός σκλάβος. Με αυτή την απλή πράξη, ο Ιησούς τους υπενθύμισε ότι οι ακόλουθοί Του είναι εκείνοι που υπηρετούν ο ένας τον άλλον, όχι εκείνοι που περιμένουν να υπηρετηθούν. Συνέχισε εξηγώντας ότι, αν ο Αμνός του Θεού δεν καθαρίσει την αμαρτία κάποιου, αυτό το άτομο δεν θα είναι ποτέ καθαρό: Αν δεν σας πλύνω, δεν έχετε μέρος μαζί μου (Ιωάννης 13:8).





Κατά τη διάρκεια του Μυστικού Δείπνου, ο Ιησούς αναγνωρίζει επίσης τον προδότη, τον Ιούδα, ο οποίος θα Τον πρόδιδε στις αρχές και θα επιφέρει τη σύλληψή Του. Είναι ενδεικτικό της αδύναμης πίστης των μαθητών ότι ο καθένας τους εξέτασε την πιθανότητα να ήταν ο προδότης. Αλλά ο Ιησούς επιβεβαίωσε ότι δεν ήταν άλλος από τον Ιούδα, τον οποίο έδωσε εντολή να φύγει και να κάνει γρήγορα αυτό που έπρεπε να κάνει.



Μετά την αναχώρηση του Ιούδα, ο Ιησούς θέσπισε τη Νέα Διαθήκη στο αίμα Του, μια νέα εντολή ότι όσοι Τον ακολουθούν πρέπει να αγαπούν ο ένας τον άλλον και να ζουν με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος. Θυμόμαστε αυτή την πράξη κάθε φορά που τηρούμε τη χριστιανική διάταξη της κοινωνίας, γιορτάζοντας το σώμα του Χριστού που συντρίφθηκε για εμάς και το αίμα Του που χύθηκε για εμάς. Μετά από αυτό, ο Ιησούς έκανε την πρώτη Του πρόβλεψη για την επερχόμενη άρνηση του Πέτρου (Λουκάς 22:31-38).



Ο απόστολος Ιωάννης μας δίνει ελάχιστες πληροφορίες για τα γεγονότα του εσπερινού στην επάνω αίθουσα. Μας λέει ότι ο Ιησούς προσευχήθηκε για τους μαθητές σε αυτό που ονομάζεται αρχιερατική προσευχή Του στο Ιωάννη 17, επειδή το επόμενο κεφάλαιο ξεκινά λέγοντας ότι αφού είπε αυτά τα λόγια, Αυτός και οι μαθητές πήγαν στον κήπο της Γεθσημανή, όπου ήταν προδομένος. Η προσευχή του Ιησού για τους μαθητές είναι το αποκορύφωμα των συναλλαγών Του μαζί τους και είναι μια οδυνηρή υπενθύμιση της βαθιάς αγάπης και ανησυχίας Του για αυτούς. Γνωρίζοντας ότι σύντομα θα τους άφηνε, τους έδωσε στη φροντίδα του Πατέρα Του, ζητώντας να είναι ένα και ζητώντας από τον Πατέρα να τους κρατήσει στο όνομα του Ιησού (εδάφιο 11). Ζητά από τον Πατέρα Του να τους φυλάξει από τον πονηρό (εδάφιο 15) και να τους αγιάσει με την αλήθεια, που είναι ο Λόγος Του (στίχος 17). Εφαρμόζει την ίδια προσευχή σε πιστούς σε όλες τις εποχές, λέγοντας: Δεν ζητώ μόνο αυτά, αλλά και για εκείνους που θα πιστέψουν σε εμένα μέσω του λόγου τους (στίχος 20).



Πολλά από τα γεγονότα της επάνω αίθουσας αντηχούν μέχρι σήμερα. Ζούμε κάτω από τη Νέα Διαθήκη που θεσπίστηκε εκείνη την εποχή, τηρούμε τη διάταξη του Δείπνου του Κυρίου σε ανάμνηση εκείνης της νύχτας (Α' Κορινθίους 11:23–26) και ζούμε κάτω από την ευλογία της προσευχής Του για όλους εκείνους που αγαπούν και ακολουθούν Αυτόν.