Τι σημαίνει να μην δίνουμε θέση στον διάβολο (Εφεσίους 4:27);
Απάντηση
Στην Εφεσίους 4, ο Παύλος ενθαρρύνει τους πιστούς στην Έφεσο να ζουν σαν λυτρωμένοι Χριστιανοί. Επειδή έχουν νέα ζωή εν Χριστώ, θα πρέπει να ζουν σαν νέοι άνθρωποι, όχι όπως πριν να σωθούν (Εφεσίους 4:20–24). Στο Προς Εφεσίους 4:25–32, ο Παύλος δίνει αρκετά παραδείγματα για το τι σημαίνει να ζεις σε χριστιανική κοινότητα. Ένα από αυτά τα παραδείγματα περιλαμβάνει τον θυμό μας και τον διάβολο. «Να θυμώνεις και να μην αμαρτάνεις»: μην αφήνεις τον ήλιο να δύει πάνω στην οργή σου, ούτε να δίνεις θέση στον διάβολο (Εφεσίους 4:26–27, NKJV). Ορισμένες μεταφράσεις μεταφράζουν τη λέξη για το μέρος ως βάση (NIV) ή ευκαιρία (ESV).
Η λέξη για το μέρος ή το στήριγμα αναφέρεται κυριολεκτικά σε μια φυσική τοποθεσία. Στον ελληνόφωνο κόσμο, έφτασε σε μεταφορικά μια ευκαιρία. Η έννοια στο εδάφιο Εφεσίους 4:27 είναι μεταφορική. Δεν υποτίθεται ότι δίνουμε στον διάβολο καμία ευκαιρία να επηρεάσει τη ζωή μας. Δεν πρέπει να έχει καμία θέση στη ζωή μας επειδή είναι εχθρός του Θεού και θέλει να καταστρέψει το λαό του Θεού (Ιωάννης 8:44· 1 Πέτρου 5:8).
Στο πλαίσιο αυτού του αποσπάσματος, είναι ο θυμός μας που έχει τη δυνατότητα να δώσει στον διάβολο μια ευκαιρία (Εφεσίους 4:26). Ακόμη και ο δίκαιος θυμός, αν κρατηθεί πολύ, μπορεί να γίνει πικρός και διχαστικός. Όσο περισσότερο παραμένουμε θυμωμένοι, τόσο περισσότερες ευκαιρίες δίνουμε στον διάβολο να σπείρει μίσος και δυσαρέσκεια. Γι' αυτό ο Παύλος λέει στους Εφέσιους Χριστιανούς να μην δύει ο ήλιος πάνω στο θυμό τους, για να μη δώσουν στον διάβολο ευκαιρίες να στρίψει την κατάσταση με τα ψέματα και την απάτη του. Πρέπει να διώξουμε τον θυμό μας όσο το δυνατόν γρηγορότερα, για να μη δίνουμε θέση στον διάβολο.
Πώς εφαρμόζουμε αυτό το απόσπασμα; Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι το να παραμένουμε θυμωμένοι με τους ανθρώπους δίνει στον διάβολο την ευκαιρία να προκαλέσει τον όλεθρο στη ζωή μας. Οτιδήποτε δίνει στον διάβολο την ευκαιρία να επηρεάσει τη ζωή μας είναι κακό για εμάς από προεπιλογή. Πρέπει να ακολουθήσουμε τη συμβουλή του Παύλου, λίγα μόνο εδάφια αργότερα, να είμαστε καλοί και συμπονετικοί ο ένας με τον άλλο, συγχωρώντας ο ένας τον άλλον, όπως ακριβώς εν Χριστώ ο Θεός σας συγχώρησε (Εφεσίους 4:32).