Τι λέει η Βίβλος για τη λατρεία;

Απάντηση



Στη Βίβλο, η λατρεία περιγράφει τόσο έναν τρόπο ζωής όσο και μια συγκεκριμένη δραστηριότητα. Ο έπαινος, η λατρεία και η έκφραση σεβασμού προς τον Θεό, τόσο δημόσια όσο και ιδιωτικά, είναι συγκεκριμένες πράξεις λατρείας. Με μια ευρύτερη έννοια, η λατρεία αναφέρεται σε έναν συνολικό τρόπο ζωής υπηρέτησης και δοξασμού του Θεού και αντανάκλασης της δόξας Του στους άλλους.



Όταν ο προφήτης της Παλαιάς Διαθήκης Ιωνάς είπε, είμαι Εβραίος και λατρεύω τον Κύριο, τον Θεό του ουρανού, που έφτιαξε τη θάλασσα και τη γη (Ιωνάς 1:9, NLT), μιλούσε για έναν τρόπο ζωής αποκλειστικά αφιερωμένου στη δοξολογία Θεός. Ο απόστολος Παύλος όρισε επίσης τη λατρεία ως τρόπο ζωής που καλύπτει τα πάντα: Γι' αυτό, σας προτρέπω, αδελφοί και αδελφές, εν όψει του ελέους του Θεού, να προσφέρετε τα σώματά σας ως ζωντανή θυσία, ιερή και ευάρεστη στον Θεό—αυτό είναι το αληθινό σας και την κατάλληλη λατρεία (Ρωμαίους 12:1).





Οι πιστοί συμμετέχουν σε συγκεκριμένες πράξεις λατρείας όποτε γιορτάζουν την αξία και το μεγαλείο του Θεού αποδίδοντας τιμή και δόξα στο όνομά Του. Η λατρεία μπορεί να εκφραστεί με λόγια, κραυγές, τραγούδια, υποκλίσεις, σηκώνοντας τα χέρια και πολλούς άλλους τρόπους. Ο ψαλμωδός προτρέπει τους πιστούς να εισέλθουν σε πράξεις λατρείας: Ελάτε, ας ψάλλουμε από χαρά στον Κύριο. ας φωνάξουμε δυνατά στον Βράχο της σωτηρίας μας. Ας έρθουμε μπροστά του με ευχαριστία και ας τον επαινέσουμε με μουσική και τραγούδι (Ψαλμός 95:1–2).



Η λέξη ελληνική λέξη για τη λατρεία, proskuneō , σημαίνει να συναντάς τον Θεό και να Τον δοξάζεις. Για αιώνες ο εβραϊκός λαός είχε συναντήσει τον Θεό στο ναό για λατρεία. Αλλά όταν ο Ιησούς έφτασε στη σκηνή, μίλησε μεταφορικά για τον εαυτό Του ως ναό (Ιωάννης 2:19–22). Μέσω της ανάστασής Του από τους νεκρούς, ο Ιησούς έγινε η πνευματική κατοικία όπου θα συναντιόνταν ο Θεός και ο λαός Του (βλέπε Ματθαίος 12:6 και Εβραίους 10:19–20).



Στο Ιωάννη 4:23–24, ο Ιησούς κατέστησε σαφές ότι η φυσική τοποθεσία της λατρείας μας δεν είναι πλέον σχετική: Ωστόσο, έρχεται καιρός και έχει έρθει τώρα που οι αληθινοί λάτρεις θα λατρεύουν τον Πατέρα εν Πνεύματι και αλήθεια, γιατί είναι το είδος των προσκυνητών που αναζητά ο Πατέρας. Ο Θεός είναι πνεύμα, και οι λάτρεις του πρέπει να λατρεύουν με Πνεύμα και με αλήθεια (Ιωάννης 4:23–24). Η αληθινή λατρεία λαμβάνει χώρα στο εσωτερικό, μέσα στις καρδιές ή στα πνεύματά μας, που είναι ο τόπος κατοικίας του Θεού (Ψαλμός 103:1–2· Εφεσίους 2:22).



Οι άνθρωποι δημιουργήθηκαν για να λατρεύουν τον Θεό (Ψαλμός 29:1–2, 1 Κορινθίους 10:31, Εφεσίους 1:3–6, Φιλιππησίους 2:9–11). Ο σκοπός της εκκλησίας, πέρα ​​από την υπηρεσία του Κυρίου και τη διάδοση του ευαγγελίου, είναι να λατρεύει τον Θεό μέσω του Ιησού Χριστού (Εφεσίους 1:4–6, Α΄ Πέτρου 2:5, Αποκάλυψη 5:6–14).

Ο Θεός είναι το αντικείμενο της λατρείας μας. Μόνο αυτός είναι άξιος λατρείας (Α' Χρονικών 16:25· Ψαλμός 96:4–5). Το να λατρεύεις τον Θεό σημαίνει να πιστώσεις σε Αυτόν την απόλυτη αξία που μόνο Αυτός αξίζει. Είναι ο Δημιουργός μας (Πράξεις 17:28, Ιάκωβος 1:17, Αποκάλυψη 4:11), Λυτρωτής (Κολοσσαείς 1:12–13, Α΄ Πέτρου 1:3) και Κύριος (Ψαλμός 22:27). Ο Πατέρας και ο Υιός λαμβάνουν λατρεία (Ματθαίος 14:33· 28:17· Λουκάς 7:16). οι άγιοι άγγελοι λατρεύουν τον Θεό και αρνούνται να λατρευτούν οι ίδιοι (Αποκάλυψη 19:10· 22:9).

Μια βιβλική έννοια της λατρείας περιλαμβάνει το να αινούμε τον Θεό και να Του δίνουμε δόξα με τα χείλη και τη ζωή μας, με τα λόγια και τις πράξεις μας, με τα φυσικά μας σώματα και τις πνευματικές μας καρδιές. Η λατρεία που ευχαριστεί τον Θεό είναι αυθεντική, προσφέρεται με καθαρά χέρια και καθαρή καρδιά (Ψαλμός 24:3–4· Ησαΐας 66:2).