Τι λέει η Αγία Γραφή για την Παναγία;

Απάντηση



Η Μαρία η μητέρα του Ιησού περιγράφηκε από τον Θεό ως πολύ ευνοημένη (Λουκάς 1:28). Η φράση πολύ ευνοημένο προέρχεται από μια μόνο ελληνική λέξη, που ουσιαστικά σημαίνει πολλή χάρη. Η Μαρία έλαβε τη χάρη του Θεού.






Η χάρη είναι απαράδεκτη εύνοια. δηλαδή η χάρη είναι μια ευλογία που λαμβάνουμε παρά το γεγονός ότι δεν την αξίζουμε. Η Μαρία χρειαζόταν τη χάρη από τον Θεό και έναν Σωτήρα, όπως και οι υπόλοιποι από εμάς. Η ίδια η Μαρία κατάλαβε αυτό το γεγονός, όπως δήλωσε στο Λουκάς 1:47, το πνεύμα μου χαίρεται για τον Θεό Σωτήρα μου.



Η παρθένος Μαρία, με τη χάρη του Θεού, αναγνώρισε ότι χρειαζόταν τον Σωτήρα. Η Αγία Γραφή δεν λέει ποτέ ότι η Μαρία ήταν παρά ένας συνηθισμένος άνθρωπος, τον οποίο ο Θεός επέλεξε να χρησιμοποιήσει με εξαιρετικό τρόπο. Ναι, η Μαρία ήταν μια δίκαιη γυναίκα και ευνοημένη (χαριτωμένη) από τον Θεό (Λουκάς 1:27–28). Ταυτόχρονα, η Μαρία ήταν ένα αμαρτωλό ανθρώπινο ον που χρειαζόταν τον Ιησού Χριστό ως Σωτήρα της, όπως όλοι οι άλλοι (Εκκλησιαστής 7:20· Ρωμαίους 3:23· 6:23· 1 Ιωάννη 1:8).





Η παρθένος Μαρία δεν είχε αμόλυντη σύλληψη. Η Βίβλος δεν προτείνει ότι η γέννηση της Μαρίας δεν ήταν παρά μια φυσιολογική ανθρώπινη γέννηση. Η Μαρία ήταν παρθένα όταν γέννησε τον Ιησού (Λουκάς 1:34–38), αλλά δεν ήταν μόνιμα παρθένα. Η ιδέα της αέναης παρθενίας της Μαρίας είναι αντιβιβλική. Ματθαίος 1:25, μιλώντας για τον Ιωσήφ, δηλώνει, αλλά δεν είχε ένωση μαζί της μέχρι που γέννησε έναν γιο. Και Του έδωσε το όνομα Ιησούς. Η λέξη μέχρι δείχνει ξεκάθαρα ότι ο Ιωσήφ και η Μαρία είχαν κανονικές σεξουαλικές σχέσεις μετά τη γέννηση του Ιησού. Η Μαρία παρέμεινε παρθένα μέχρι τη γέννηση του Σωτήρα, αλλά αργότερα ο Ιωσήφ και η Μαρία απέκτησαν πολλά παιδιά μαζί. Ο Ιησούς είχε τέσσερα ετεροθαλή αδέρφια: τον Ιάκωβο, τον Ιωσήφ, τον Σίμωνα και τον Ιούδα (Ματθαίος 13:55). Ο Ιησούς είχε επίσης ετεροθαλείς αδελφές, αν και δεν κατονομάζονται ούτε αριθμούνται (Ματθαίος 13:55–56). Ο Θεός ευλόγησε και χάρισε τη Μαρία δίνοντάς της πολλά παιδιά, κάτι που σε αυτόν τον πολιτισμό ήταν αποδεκτό ως η πιο σαφής ένδειξη της ευλογίας του Θεού σε μια γυναίκα.



Μια φορά που μιλούσε ο Ιησούς, μια γυναίκα από το πλήθος διακήρυξε: Ευλογημένη η μήτρα που σε γέννησε και τα στήθη στα οποία θήλασες (Λουκάς 11:27). Δεν υπήρχε ποτέ καλύτερη ευκαιρία για τον Ιησού να δηλώσει ότι η Μαρία ήταν πράγματι άξια επαίνου και λατρείας. Ποια ήταν η απάντηση του Ιησού; Αντίθετα, μακάριοι όσοι ακούν τον λόγο του Θεού και τον τηρούν (Λουκάς 11:28). Για τον Ιησού, η υπακοή στον Λόγο του Θεού ήταν πιο σημαντική από το να είναι η γυναίκα που γέννησε τον Σωτήρα.

Πουθενά στη Γραφή ο Ιησούς ή οποιοσδήποτε άλλος δεν κατευθύνει κανένα έπαινο, δόξα ή λατρεία προς τη Μαρία. Η Ελισάβετ, η συγγενής της Μαρίας, επαίνεσε τη Μαρία στο Λουκάς 1:42–44, αλλά ο έπαινος της βασίζεται στην ευλογία της γέννησης του Μεσσία. Δεν βασιζόταν σε καμία εγγενή δόξα στη Μαρία. Στην πραγματικότητα, μετά από αυτό η Μαρία μίλησε έναν ύμνο στον Κύριο, εξυμνώντας την προσοχή Του σε όσους έχουν ταπεινή κατάσταση και το έλεος και την πιστότητά Του (Λουκάς 1:46–55).

Πολλοί πιστεύουν ότι η Μαρία ήταν μια από τις πηγές του Λουκά για τη συγγραφή του Ευαγγελίου του (βλέπε Λουκάς 1:1–4). Ο Λουκάς καταγράφει τον άγγελο Γαβριήλ να επισκέπτεται τη Μαρία και να της λέει ότι θα γεννούσε έναν γιο που θα ήταν ο Σωτήρας. Η Μαίρη δεν ήταν σίγουρη πώς θα μπορούσε να είναι αυτό, αφού ήταν παρθένα. Όταν ο Γαβριήλ της είπε ότι το παιδί θα συλληφθεί από το Άγιο Πνεύμα, η Μαρία απάντησε: «Είμαι η υπηρέτρια του Κυρίου. . . . Ας εκπληρωθεί ο λόγος σου προς εμένα. Τότε ο άγγελος την άφησε» (Λουκάς 1:38). Η Μαρία ανταποκρίθηκε με πίστη και προθυμία να υποταχθεί στο σχέδιο του Θεού. Και εμείς πρέπει να έχουμε τέτοια πίστη στον Θεό και να Τον ακολουθούμε με εμπιστοσύνη.

Περιγράφοντας τα γεγονότα της γέννησης του Ιησού και την ανταπόκριση εκείνων που άκουσαν το μήνυμα των ποιμένων για τον Ιησού, ο Λουκάς γράφει: «Η Μαρία όμως τα φύλαξε όλα αυτά τα πράγματα, συλλογίζοντάς τα στην καρδιά της» (Λουκάς 2:19). Όταν ο Ιωσήφ και η Μαρία παρουσίασαν τον Ιησού στο ναό, ο Συμεών αναγνώρισε ότι ο Ιησούς ήταν ο Σωτήρας και έδωσε δόξα στον Θεό. Ο Ιωσήφ και η Μαρία θαύμασαν με όσα είπε ο Συμεών. Ο Συμεών είπε επίσης στη Μαρία: «Ιδού, αυτό το παιδί είναι διορισμένο για την πτώση και την ανάσταση πολλών στον Ισραήλ, και για ένα σημάδι που εναντιώνεται (και ένα σπαθί θα διαπεράσει και τη δική σου ψυχή), ώστε να γίνουν σκέψεις από πολλές καρδιές αποκαλύφθηκε» (Λουκάς 2:34–35).

Μια άλλη φορά στο ναό, όταν ο Ιησούς ήταν δώδεκα, η Μαρία ήταν αναστατωμένη που ο Ιησούς είχε μείνει πίσω όταν οι γονείς Του είχαν φύγει για τη Ναζαρέτ. Στενοχωρήθηκαν αναζητώντας Τον. Όταν Τον βρήκαν, ακόμα στο ναό, είπε ότι πρέπει να είναι στο σπίτι του Πατέρα Του (Λουκάς 2:49). Ο Ιησούς επέστρεψε στη Ναζαρέτ με τους επίγειους γονείς Του και υποτάχθηκε σε αυτούς. Μας λένε, πάλι, ότι η Μαρία «τα φύλαξε όλα αυτά στην καρδιά της» (Λουκάς 2:51). Η ανατροφή του Ιησού πρέπει να ήταν μια περίπλοκη προσπάθεια, αλλά επίσης γεμάτη με πολύτιμες στιγμές, ίσως αναμνήσεις που έγιναν πιο οδυνηρές καθώς η Μαρία έφτασε να καταλάβει καλύτερα ποιος είναι ο Ιησούς. Και εμείς, επίσης, μπορούμε να φυλάξουμε στις καρδιές μας τη γνώση του Θεού και τις αναμνήσεις της δράσης Του στη ζωή μας.

Ήταν η Μαρία που ζήτησε την παρέμβαση του Ιησού στο γάμο της Κανά, όπου έκανε το πρώτο Του θαύμα και μετέτρεψε το νερό σε κρασί. Παρόλο που ο Ιησούς φαινομενικά την απέρριψε στην αρχή, η Μαρία έδωσε εντολή στους υπηρέτες να κάνουν ό,τι τους είπε. Είχε πίστη σε Αυτόν (Ιωάννης 2:1–11).

Αργότερα στη δημόσια διακονία του Ιησού, η οικογένειά Του ανησύχησε. Το εδάφιο Μάρκος 3:20–21 αναφέρει: «Το πλήθος μαζεύτηκε ξανά, ώστε δεν μπορούσαν ούτε να φάνε. Και όταν το άκουσε η οικογένειά του, βγήκαν να τον συλλάβουν, γιατί έλεγαν: «Έχει ξεφύγει από το μυαλό του». Όταν έφτασε η οικογένειά Του, ο Ιησούς διακήρυξε ότι αυτοί που κάνουν το θέλημα του Θεού είναι η οικογένειά Του. . Οι αδελφοί του Ιησού δεν πίστευαν σε Αυτόν πριν από τη σταύρωση, αλλά τουλάχιστον δύο από αυτούς το πίστευαν αργότερα—ο Ιάκωβος και ο Ιούδας (Ιούδας), οι συγγραφείς των βιβλίων της Καινής Διαθήκης που φέρουν τα ονόματά τους.

Η Μαρία φαινόταν να πιστεύει στον Ιησού καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής Του. Ήταν παρούσα στον σταυρό όταν πέθανε ο Ιησούς (Ιωάννης 19:25), χωρίς αμφιβολία νιώθοντας ότι το σπαθί που είχε προφητεύσει ο Συμεών θα διαπερνούσε την ψυχή της. Ήταν εκεί στο σταυρό που ο Ιησούς ζήτησε από τον Ιωάννη να υπηρετήσει ως γιος της Μαρίας και ο Ιωάννης πήρε τη Μαρία στο σπίτι του (Ιωάννης 19:26–27). Η Μαρία ήταν επίσης με τους αποστόλους την ημέρα της Πεντηκοστής (Πράξεις 1:14). Ωστόσο, η Μαρία δεν αναφέρεται ποτέ ξανά μετά το κεφάλαιο 1 των Πράξεων.

Οι απόστολοι δεν έδωσαν στη Μαρία εξέχοντα ρόλο. Ο θάνατος της Μαρίας δεν είναι καταγεγραμμένος στη Βίβλο. Τίποτα δεν λέγεται για την ανάληψη της Μαρίας στους ουρανούς ή για έναν εξυψωμένο ρόλο εκεί. Ως επίγεια μητέρα του Ιησού, η Μαρία πρέπει να είναι σεβαστή, αλλά δεν είναι άξια της λατρείας ή της λατρείας μας.

Η Αγία Γραφή δεν δείχνει πουθενά ότι η Μαρία μπορεί να ακούσει τις προσευχές μας ή ότι μπορεί να μεσολαβήσει για εμάς στον Θεό. Ο Ιησούς είναι ο μόνος μας συνήγορος και μεσίτης στον ουρανό (Α' Τιμόθεο 2:5). Αν προσφερόταν λατρεία, λατρεία ή προσευχές, η Μαρία θα έλεγε το ίδιο όπως οι άγγελοι: Λατρεύετε τον Θεό! (βλέπε Αποκάλυψη 19:10· 22:9.) Η ίδια η Μαρία μας δίνει το παράδειγμα, κατευθύνοντας τη λατρεία, τη λατρεία και τον έπαινο της στον Θεό μόνο: Η ψυχή μου δοξάζει τον Κύριο και το πνεύμα μου χαίρεται με τον Θεό, τον Σωτήρα μου, γιατί υπήρξε έχοντας υπόψη την ταπεινή κατάσταση του δούλου Του. Από τώρα και στο εξής όλες οι γενιές θα με αποκαλούν ευλογημένο, γιατί ο Δυνατός έχει κάνει μεγάλα πράγματα για μένα — άγιο είναι το όνομά Του (Λουκάς 1:46–49).