Τι λέει η Βίβλος για τη λεκτική κακοποίηση;

Τι λέει η Βίβλος για τη λεκτική κακοποίηση; Απάντηση



Η Βίβλος δεν χρησιμοποιεί τον όρο «λεκτική κακοποίηση», αλλά έχει πολλά να πει για τη δύναμη των λόγων μας. Συνοπτικά, η γλώσσα έχει τη δύναμη της ζωής και του θανάτου (Παροιμίες 18:21).



Η λεκτική κακοποίηση είναι ένα όπλο στο οπλοστάσιο της συναισθηματικής κακοποίησης. Ενώ οι τακτικές κακοποίησης είναι πολλές, ο απώτερος στόχος είναι να αποκτήσεις τον έλεγχο πάνω σε κάποιον προκειμένου να εδραιώσεις την κυριαρχία σε μια σχέση. Η λεκτική κακοποίηση δεν είναι η περιστασιακή έξαρση μετά από μια κακή μέρα ή η προσωρινή έλλειψη λεκτικού αυτοελέγχου στη μέση μιας τεταμένης στιγμής. Αποτελεί ψυχολογική βία. Η λεκτική κακοποίηση είναι μια συνηθισμένη αμαρτία που σπάνια υποχωρεί από μόνη της και μπορεί ενδεχομένως να κλιμακωθεί σε σωματική κακοποίηση.





Η απροκάλυπτη λεκτική κακοποίηση θα μπορούσε να περιλαμβάνει εκρήξεις θυμού, ουρλιαχτά, βρισιές, γελοιοποίηση, επωνυμία, επίρριψη, κατηγορία, κριτική, απειλές, εντολές, κοροϊδία, χειραγώγηση, εξαναγκασμό, υποτιμήσεις, ντροπή, ανατροπή λέξεων, επανεγγραφή ιστορίας και επίθεση στον προσωπικό χαρακτήρα. Η κρυφή λεκτική κακοποίηση είναι πιο λεπτή και καλύπτει την κρυφή επιθετικότητα. Προσποιείται ότι ανησυχεί και έχει ως αποτέλεσμα την πλύση εγκεφάλου, αφήνοντας το θύμα μπερδεμένο, εκτός ισορροπίας και αμφισβητώντας την αξία και τις ικανότητές του.



Μακροπρόθεσμα, κάθε είδους κακοποίηση μπορεί να κάνει το θύμα να αισθάνεται αβέβαιο, ανίκανο να λάβει αποφάσεις και να στερείται οποιασδήποτε αίσθησης προσωπικότητας ή αξίας. Το θύμα αρχίζει να αποδέχεται την ευθύνη και να πιστεύει τα συντριπτικά λόγια που του πείθονται και επανειλημμένα.



Η παλιά παροιμία Τα ραβδιά και οι πέτρες μπορούν να σπάσουν ένα κόκκαλο, αλλά οι λέξεις δεν μπορούν ποτέ να με πληγώσουν δεν είναι αλήθεια. Η υβριστική γλώσσα έχει μια βαθιά, μακροχρόνια επίδραση που μπορεί να τρυπήσει σαν σπαθιά (Παροιμίες 12:18).



Η Βίβλος αντιπαραβάλλει την υγιή και την ανθυγιεινή λεκτική επικοινωνία. Ο Θεός γνωρίζει τις αδυναμίες μας και μας έχει δώσει Του Λέξη για να μας διδάξει πώς να χρησιμοποιούμε τη δική μας σε μια ζωή που δίνει τη δυνατότητα.

Οι λέξεις που λέμε αντικατοπτρίζουν αυτό που συμβαίνει μέσα μας. Το εδάφιο Λουκάς 6:45 λέει, Ο καλός άνθρωπος βγάζει καλά πράγματα από το καλό που είναι αποθηκευμένο στην καρδιά του, και ο κακός άνθρωπος βγάζει κακά πράγματα από το κακό που είναι αποθηκευμένο στην καρδιά του. Γιατί το στόμα μιλάει ό,τι είναι γεμάτο η καρδιά.

Οι λέξεις επηρεάζουν τόσο τον ομιλητή όσο και τον δέκτη. Η γλώσσα είναι επίσης μια φωτιά, ένας κόσμος του κακού ανάμεσα στα μέρη του σώματος. Διαφθείρει ολόκληρο το σώμα, βάζει φωτιά σε όλη την πορεία της ζωής κάποιου και πυρπολείται από την κόλαση. . . . Με τη γλώσσα υμνούμε τον Κύριο και Πατέρα μας και με αυτήν καταριόμαστε τα ανθρώπινα όντα, που έχουν δημιουργηθεί κατά την ομοίωση του Θεού (Ιακώβου 3:6, 9).

Τα εδάφια Ματθαίος 5:21–22 κατηγοριοποιούν τη λεκτική κακοποίηση ως σοβαρό παράπτωμα με αιώνιες συνέπειες: Έχετε ακούσει ότι ειπώθηκε στον λαό πριν από πολύ καιρό, «Μη φονεύετε, και όποιος σκοτώνει θα υπόκειται σε κρίση». ότι όποιος είναι θυμωμένος με έναν αδερφό ή αδελφή θα υπόκειται σε κρίση. Και πάλι, όποιος λέει σε έναν αδελφό ή μια αδελφή, «Raca», [ένας Αραμαϊκός όρος περιφρόνησης που σημαίνει άχρηστος, άδειος] είναι υπόλογος στο δικαστήριο. Και όποιος πει «ανόητε!» θα κινδυνεύσει από τη φωτιά της κόλασης.

Η καρδιά του Θεού στο θέμα του πώς χρησιμοποιούμε τα λόγια μας είναι εμφανής στη Γραφή. Δεν υπάρχει αμφιβολία για τη σοβαρότητα των επιπτώσεων στον ακροατή ή στον ομιλητή των βίαιων, υβριστικών λέξεων. Όταν τα λόγια των άλλων μας έχουν πληγώσει, μπορούμε να βρούμε θεραπεία στα αληθινά λόγια του Θεού. Όταν έχουμε πληγώσει τους άλλους με τα λόγια μας, μπορούμε να βρούμε συγχώρεση στον Θεό και πρέπει επίσης να τη ζητήσουμε από αυτούς που έχουμε βλάψει. Όσοι έχουν πέσει θύματα σοβαρής λεκτικής κακοποίησης μπορεί να χρειαστούν τη βοήθεια ενός συμβούλου ή πάστορα στη διαδικασία θεραπείας.

Η επιθυμία του Θεού είναι να ενθαρρύνουμε ο ένας τον άλλον και να οικοδομούμε ο ένας τον άλλον (1 Θεσσαλονικείς 5:11) και να μην αφήνουμε να βγαίνει από το στόμα [μας] κανένα κακόβουλο λόγο, αλλά μόνο ό,τι είναι χρήσιμο για την οικοδόμηση των άλλων σύμφωνα με τις ανάγκες τους (Εφεσίους 4:29). Ο Θεός σκοπεύει τα λόγια μας και οι σχέσεις μας να είναι υγιή και ζωογόνα. Λάβετε υπόψη ότι ο Θεός δημιούργησε το σύμπαν με τον Λόγο Του (Γένεση 1:3, 6, 9, 11, 14, 20, 24) και ο ίδιος ο Ιησούς ονομάζεται Λόγος του Θεού (Ιωάννης 1:1, 14). Η επιθυμία του είναι να αναγνωρίσουμε τη δύναμη που φέρουν τα λόγια μας και να τα χρησιμοποιήσουμε όπως Εκείνος θα έκανε.



Top