Τι λέει η Βίβλος για την τήρηση των όρκων / όρκων σας;

Απάντηση



Υπάρχουν περίπου 30 βιβλικές αναφορές σε όρκους, οι περισσότερες από τις οποίες προέρχονται από την Παλαιά Διαθήκη. Τα βιβλία του Λευιτικού και των Αριθμών έχουν αρκετές αναφορές σε όρκους σε σχέση με προσφορές και θυσίες. Υπήρχαν τρομερές συνέπειες για τους Ισραηλίτες που αθέτησαν τους όρκους, ιδιαίτερα τους όρκους προς τον Θεό.



Η ιστορία του Ιεφθάε απεικονίζει την ανοησία του να δίνεις όρκους χωρίς να κατανοείς τις συνέπειες. Προτού οδηγήσει τους Ισραηλίτες στη μάχη εναντίον των Αμμωνιτών, ο Ιεφθάε —περιγραφόμενος ως ένας ισχυρός άνδρας με γενναιότητα— έκανε έναν βιαστικό όρκο ότι θα έδινε στον Κύριο όποιον έβγαινε πρώτος από τις πόρτες για να τον συναντήσει αν επέστρεφε στο σπίτι ως νικητής. Όταν ο Κύριος του χάρισε τη νίκη, αυτή που βγήκε να τον συναντήσει ήταν η κόρη του. Ο Ιεφθάε θυμήθηκε την υπόσχεσή του και την πρόσφερε στον Κύριο (Κριτές 11:29–40). Το αν ο Ιεφθάε έπρεπε ή όχι να τηρήσει αυτόν τον όρκο εξετάζεται σε άλλο άρθρο. Αυτό που δείχνει αυτή η αφήγηση είναι η ανοησία των βιαστικών όρκων.





Ο Ιησούς δίδαξε σχετικά με τους όρκους: Έχετε ακούσει ότι ειπώθηκε στον λαό πριν από πολύ καιρό: «Μην παραβιάζετε τον όρκο σας, αλλά τηρήστε τους όρκους που δώσατε στον Κύριο.» Αλλά σας λέω, μην ορκίζεστε καθόλου: είτε με Ο ουρανός, γιατί είναι ο θρόνος του Θεού. ή από τη γη, γιατί είναι το υποπόδιο του. ή από την Ιερουσαλήμ, γιατί είναι η πόλη του Μεγάλου Βασιλιά. Και μην ορκίζεσαι στο κεφάλι σου, γιατί δεν μπορείς να κάνεις ούτε μια τρίχα άσπρη ή μαύρη. Απλώς αφήστε το «Ναι» σας να είναι «Ναι» και το «Όχι», «Όχι». οτιδήποτε πέρα ​​από αυτό προέρχεται από τον πονηρό (Ματθαίος 5:33-37).



Λίγες βασικές πληροφορίες είναι χρήσιμες για την κατανόηση των λόγων του Ιησού εδώ. Οι θρησκευτικοί ηγέτες της εποχής υποστήριζαν την τήρηση ενός όρκου αν Ήταν ένας δημόσιος όρκος που χρησιμοποιούσε το όνομα του Θεού. Ωστόσο, εάν ο όρκος γινόταν κατά τη διάρκεια της καθημερινής συνομιλίας, αναφερόμενος μόνο στον ουρανό ή τη γη ή την Ιερουσαλήμ, δεν ήταν πραγματικά δεσμευτικός. Ο κόσμος είχε ένα παραθυράκι. Θα μπορούσαν να πουν ψέματα ή να υπερβάλλουν στις συνομιλίες τους και να προσδώσουν στον εαυτό τους έναν αέρα αξιοπιστίας λέγοντας, ορκίζομαι στον παράδεισο ότι αυτό είναι αλήθεια! Δεν μπορούσαν να λογοδοτήσουν επειδή δεν ορκίστηκαν συγκεκριμένα στο όνομα του Θεού και ο όρκος ήταν ιδιωτικός. Ο Ιησούς αντέκρουσε αυτήν την ιδέα. Αν ορκίζεσαι κάτι, καλύτερα να είναι αληθινό, λέει. Στην πραγματικότητα, το μόνο που χρειάζεται να πείτε είναι ναι ή όχι. Ο λόγος σας πρέπει να είναι καλός. Δεν χρειάζονται υπερβολικές εκφράσεις για να ενισχύσουν την υπόθεσή σας.



Το εδάφιο Ψαλμός 15:4 περιγράφει ένα δίκαιο άτομο ως άτομο που τηρεί έναν όρκο ακόμα και όταν πονάει και δεν αλλάζει γνώμη. Η διδασκαλία του Ιησού στο Κατά Ματθαίον 5 υποστηρίζει αυτή τη βιβλική αρχή. Οι όρκοι είναι δεσμευτικοί, ακόμη και όταν λέγονται επιπόλαια ή ιδιωτικά ως μέρος της καθημερινής συνομιλίας. Η υπόσχεση είναι υπόσχεση και δεν υπάρχει κενό στα μάτια του Θεού που να επιτρέπει σε ένα άτομο να αρνηθεί τον όρκο του.



Έτσι, ο Ιησούς δεν καταδίκαζε όλες τις μορφές υποσχέσεων, συμβάσεων ή συμφωνιών. Ο Ιησούς μιλούσε για το είδος του αυθόρμητου όρκου που δίνεται όταν κάποιος λέει, σταυρώνω την καρδιά μου και ελπίζω να πεθάνω ή ορκίζομαι σε μια στοίβα Βίβλων ή ορκίζομαι στη ζωή της μητέρας μου. Ο Ιησούς προειδοποιεί να μην χρησιμοποιούμε αυτούς τους τύπους ανυπόφορων όρκων. Η διδασκαλία του στο Ματθαίος 5 δεν έχει σκοπό να αποθαρρύνει προσεκτικές, μελετημένες υποσχέσεις, όπως γαμήλιους όρκους ή νομικό συμβόλαιο.

Η αρχή εδώ είναι ξεκάθαρη για τους Χριστιανούς: να προσέχετε να δίνετε όρκους, είτε στον Κύριο είτε ο ένας στον άλλο. Το γεγονός ότι είμαστε επιρρεπείς σε λάθη στην κρίση σημαίνει ότι μπορεί να κάνουμε όρκους ανόητα ή από ανωριμότητα. Επιπλέον, οι άτυποι όρκοι που δίνουμε (ορκίζομαι σε όλους τους αγγέλους στον παράδεισο!) είναι εντελώς περιττοί. Ο λόγος μας είναι ο δεσμός μας.