Τι εννοούσε ο Ιησούς όταν είπε ότι θα μας έδινε ό,τι ζητήσετε στο όνομά μου;

Απάντηση



Στον Ιωάννη 14, ο Ιησούς λέει, Αλήθεια σας λέω. . . Θα κάνω ό,τι ζητήσετε στο όνομά μου, για να δοξαστεί ο Πατέρας στον Υιό. Μπορείτε να μου ζητήσετε οτιδήποτε στο όνομά μου, και θα το κάνω (στίχοι 12–14). Αυτή η υπόσχεση φαίνεται να μας δίνει το δικαίωμα να ζητάμε οτιδήποτε και ό,τι θέλουμε, και ο Ιησούς είναι υποχρεωμένος να μας το δώσει—αλλά είναι αυτό πραγματικά αυτό που λέει ο Κύριος εδώ;



Ολόκληρο το δέκατο τέταρτο κεφάλαιο του Ιωάννη χρησιμεύει ως ευγενική προσφώνηση του Ιησού στους μαθητές Του. Η επερχόμενη σταύρωση θα άφηνε τους ακολούθους Του φοβισμένους και μπερδεμένους, έτσι ο Ιησούς τους παρείχε παρηγοριά και βεβαιότητα σχετικά με πολλά πράγματα, συμπεριλαμβανομένου του τρόπου με τον οποίο θα συνέχιζαν το έργο Του. Μέρος αυτής της παρηγοριάς ήταν η υπόσχεση ότι ο Ιησούς θα άκουγε και θα απαντούσε στις προσευχές τους. Ο Ιησούς τους λέει ότι οτιδήποτε ζητήσουν στο όνομά μου θα τους χορηγηθεί.





Ο Ιησούς δεν υπόσχεται να είναι προσωπικός αυτόματος πωλητής. Αντίθετα, ενθαρρύνει την εμπιστοσύνη και την πίστη στην προσευχή. Όταν ο Ιησούς λέει να προσευχόμαστε στο όνομά μου, εννοεί ότι μπορούμε να προσευχόμαστε με την εξουσία Του. Έχει παράσχει την πρόσβαση που χρειαζόμαστε στον παράδεισο. Όταν τα αιτήματά μας, που γίνονται στο όνομα του Υιού Του, προάγουν τους σκοπούς και τη βασιλεία του Θεού, ο Θεός θα ενεργήσει για λογαριασμό μας και στο τέλος ο Πατέρας θα δοξαστεί στον Υιό (Ιωάννης 14:13). Ένα καλό παράδειγμα μιας τέτοιας προσευχής είναι η προσευχή του Χριστού στον κήπο όπου προσευχήθηκε, Όχι το θέλημά μου, αλλά το δικό σας να γίνει (Λουκάς 22:42).



Στην παλιά αμερικανική Δύση, πριν από τις μέρες των πιστωτικών καρτών, ένας καταστηματάρχης τηρούσε ένα βιβλίο που καταγράφει τις δραστηριότητες του λογαριασμού κάθε πελάτη και το ποσό που οφείλει. Ο ιδιοκτήτης της επιχείρησης γνώριζε καλά τους πελάτες του και την εργασία στην οποία συμμετείχαν. Ένας πελάτης κατά καιρούς έστελνε άλλους στο κατάστημα για να κάνουν αγορές και να φέρουν πίσω τα υλικά που χρειάζονται για το σπίτι ή την επιχείρησή του. Όσοι αποστέλλονται στη θέση του πελάτη (π.χ. τα παιδιά του) θα μπορούν να λάβουν τα αγαθά στο όνομα του κατόχου του λογαριασμού. Αλλά, εάν προσπαθούσαν να αγοράσουν πράγματα που δεν συνάδουν με αυτό που ο καταστηματάρχης ήξερε ότι ο πελάτης χρειαζόταν ή ήθελε, η αγορά θα αρνούνταν.



Το να έρθουμε στον Θεό στο όνομα του Ιησού είναι παρόμοιο με εκείνες τις παλιές οικονομικές συναλλαγές. Ο Ιησούς κρατά τον λογαριασμό και είμαστε ευπρόσδεκτοι να έρθουμε στον Πατέρα στο όνομα του Ιησού για να λάβουμε αυτό που χρειαζόμαστε. Ο Πατέρας ικανοποιεί πρόθυμα τα αιτήματά μας λόγω της θέσης του Ιησού. Φυσικά, εάν ζητάμε πράγματα που δεν χρειαζόμαστε ή που είναι αντίθετα με τον χαρακτήρα ή το θέλημα του Χριστού, τότε δεν μπορούμε να περιμένουμε να λάβουμε αυτά τα πράγματα (βλέπε Ιάκωβος 4:3).



Όταν είπε ότι θα έδινε ό,τι ζητήσεις στο όνομά μου, ο Ιησούς δεν παρέδιδε μια μαγική συνταγή για να πάρουμε ό,τι θέλουμε. Μας έδινε μια κατευθυντήρια αρχή για να ευθυγραμμίσουμε τις επιθυμίες μας με τις επιθυμίες του Θεού. Όταν προσευχόμαστε στο όνομα του Ιησού, προσευχόμαστε σύμφωνα με το θέλημα του Θεού. προσευχόμαστε για αυτό που θα τιμήσει και θα δοξάσει τον Ιησού. Ο Θεός θα παράσχει τα απαραίτητα μέσα για να επιτύχει τους στόχους Του και μας εξοπλίζει ως υπηρέτες Του. Τελικά, ο Θεός λαμβάνει όλη τη δόξα και τον έπαινο για ό,τι γίνεται.