Τι μπορούμε να μάθουμε από τη γυναίκα στο πηγάδι;

Απάντηση



Η ιστορία της ανώνυμης Σαμαρείτιδας στο πηγάδι, που καταγράφεται μόνο στο Ευαγγέλιο του Ιωάννη, είναι αποκαλυπτική, γεμάτη πολλές αλήθειες και ισχυρά μαθήματα για εμάς σήμερα. Η ιστορία της γυναίκας στο πηγάδι ακολουθεί στη συνέχεια της αφήγησης της αλληλεπίδρασης του Ιησού με τον Νικόδημο, έναν Φαρισαίο και εξέχον μέλος του Εβραϊκού Σανχεντρίν (Ιωάννης 3:1–21). Στο Ιωάννης 4:4–42 διαβάζουμε για τη συνομιλία του Ιησού με μια μοναχική Σαμαρείτιδα που είχε έρθει να πάρει νερό από ένα πηγάδι (γνωστό ως πηγάδι του Ιακώβ) που βρίσκεται περίπου μισό μίλι από την πόλη Σιχάρ στη Σαμάρεια.



Αυτή ήταν μια εξαιρετική γυναίκα. Ήταν μια Σαμαρείτισσα, μια φυλή ανθρώπων που οι Εβραίοι περιφρονούσαν εντελώς ότι δεν είχαν καμία αξίωση από τον Θεό τους, και ήταν μια απόκληρη και την περιφρονούσαν οι δικοί της άνθρωποι. Αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι ήρθε μόνη της για να αντλήσει νερό από το πηγάδι της κοινότητας, όταν, κατά τη διάρκεια των βιβλικών χρόνων, η άντληση νερού και η κουβέντα στο πηγάδι ήταν το κοινωνικό αποκορύφωμα της ημέρας μιας γυναίκας. Ωστόσο, αυτή η γυναίκα εξοστρακίστηκε και χαρακτηρίστηκε ως ανήθικη, μια ανύπαντρη γυναίκα που ζούσε ανοιχτά με τον έκτο της σειράς ανδρών.





Η ιστορία της γυναίκας στο πηγάδι μας διδάσκει ότι ο Θεός μας αγαπά παρά τις χρεοκοπημένες ζωές μας. Ο Θεός μας εκτιμά αρκετά ώστε να μας αναζητά ενεργά, να μας καλωσορίζει στην οικειότητα και να χαίρεται με τη λατρεία μας. Ως αποτέλεσμα της συνομιλίας του Ιησού, μόνο ένα άτομο όπως η Σαμαρείτισσα, ένα απόκληρο από τους δικούς της ανθρώπους, μπορούσε να καταλάβει τι σημαίνει αυτό. Να σε θέλουν, να σε νοιάζονται όταν κανείς, ούτε καν η ίδια, δεν μπορούσε να δει κάτι πολύτιμο σε αυτήν - αυτό είναι πράγματι χάρη.



Αλλά υπάρχουν πολλές άλλες πολύτιμες αλήθειες που αντλούμε από αυτή την ιστορία. Μαθαίνουμε ότι:



1) Μόνο μέσω του Ιησού μπορούμε να αποκτήσουμε και να λάβουμε αιώνια ζωή: Ο Ιησούς απάντησε: «Όποιος πιει αυτό το νερό θα διψάσει ξανά, αλλά όποιος πιει το νερό που του δίνω δεν θα διψάσει ποτέ». Πράγματι, το νερό που του δίνω θα γίνει μέσα του πηγή νερού που αναβλύζει για αιώνια ζωή» (Ιωάννης 4:13–14· πρβλ. Ιωάννη 14:6).



2) Η διακονία του Ιησού σε εκείνους τους παρίας της εβραϊκής κοινωνίας (τους Σαμαρείτες) αποκαλύπτει ότι όλοι οι άνθρωποι είναι πολύτιμοι για τον Θεό και ότι ο Ιησούς επιθυμεί να δείχνουμε αγάπη σε όλους. . . συμπεριλαμβανομένων ακόμη και των εχθρών μας (Ιωάννης 4:7–9· Ματθαίος 5:44).

3) Ο Ιησούς είναι ο Μεσσίας (Ιωάννης 4:25–26· 1:41· Ματθαίος 27:22· Λουκάς 2:11).

4) Όσοι λατρεύουν τον Θεό, Τον λατρεύουν με πνεύμα και αλήθεια (Ιωάννης 4:23–24· Ψαλμός 145:18).

5) Η μαρτυρία μας για τον Ιησού είναι ένα ισχυρό εργαλείο για να οδηγήσει τους άλλους να πιστέψουν σε Αυτόν: Πολλοί από τους Σαμαρείτες από εκείνη την πόλη πίστεψαν σε αυτόν λόγω της μαρτυρίας της γυναίκας, «Μου είπε όλα όσα έκανα ποτέ». Έτσι, όταν οι Σαμαρείτες ήρθαν στο αυτόν, τον παρότρυναν να μείνει μαζί τους, και έμεινε δύο μέρες. Και εξαιτίας των λόγων του πολλοί άλλοι έγιναν πιστοί. Είπαν στη γυναίκα, «Δεν πιστεύουμε πλέον μόνο και μόνο εξαιτίας αυτού που είπες. τώρα ακούσαμε μόνοι μας και ξέρουμε ότι αυτός ο άνθρωπος είναι πραγματικά ο Σωτήρας του κόσμου» (Ιωάννης 4:39–42).

Επιπλέον, μαθαίνουμε από τον διάλογο του Ιησού με τη γυναίκα στο πηγάδι τρεις απόλυτες αλήθειες για τη σωτηρία:

1) Η σωτηρία έρχεται μόνο σε όσους αναγνωρίζουν την απελπισμένη ανάγκη τους για την πνευματική ζωή που δεν έχουν. Ζωντανό νερό μπορούν να αποκτήσουν μόνο εκείνοι που αναγνωρίζουν ότι διψούν πνευματικά.

2) Η σωτηρία έρχεται μόνο σε όσους ομολογούν και μετανοούν για την αμαρτία τους και επιθυμούν τη συγχώρεση. Προτού αυτή η ανήθικη γυναίκα μπορέσει να αγκαλιάσει τον Σωτήρα, έπρεπε να παραδεχθεί ολόκληρο το βάρος των αμαρτιών της.

3) Η σωτηρία έρχεται μόνο σε όσους παίρνουν τον Ιησού ως Μεσσία τους. Γιατί η απόλυτη αλήθεια είναι ότι η σωτηρία δεν βρίσκεται σε κανέναν άλλο (Ιωάννης 14:6· Πράξεις 4:12).