Ποια είναι τα συστατικά μιας αληθινής βιβλικής λατρείας;

Απάντηση



Οι άνθρωποι είναι ενστικτωδώς πλάσματα που λατρεύουν. Ο ψαλμωδός το εξέφρασε αυτό όταν έγραψε: Όπως το ελάφι σε ρέει με νερό, έτσι και η ψυχή μου σε λαχταράει, Θεέ (Ψαλμός 42:1). Ο Κικέρων τον πρώτο αιώνα π.Χ. παρατήρησε ότι η θρησκεία, ανεξάρτητα από τη μορφή της, ήταν ένα παγκόσμιο χαρακτηριστικό του ανθρώπου. Βλέποντας ότι οι άνθρωποι πρόκειται να προσκυνήσουν κάτι ή κάποιον, θα πρέπει να ρωτήσουμε τι είναι λατρεία; Ποιον και πώς θα προσκυνήσουμε; Τι συνιστά μια βιβλική λατρευτική υπηρεσία και, το πιο σημαντικό, θα είμαστε αληθινοί λάτρεις (Ιωάννης 4:23) ή ψεύτικοι λάτρεις;



Ο Χριστός διέταξε οι αληθινοί λάτρεις να λατρεύουν με πνεύμα και αλήθεια (Ιωάννης 4:24). Ο απόστολος Παύλος εξήγησε ότι λατρεύουμε με το Πνεύμα του Θεού (Φιλιππησίους 3:3), που σημαίνει ότι η αληθινή λατρεία προέρχεται μόνο από εκείνους που έχουν σωθεί με πίστη στον Κύριο Ιησού Χριστό και έχουν το Άγιο Πνεύμα να ζει στις καρδιές τους. Η λατρεία στο πνεύμα αναφέρεται επίσης στο να έχεις τη σωστή στάση καρδιάς, όχι απλώς να τηρείς τελετουργίες και τελετουργίες. Το να λατρεύεις με αλήθεια σημαίνει να λατρεύεις σύμφωνα με όσα ο Θεός έχει αποκαλύψει για τον εαυτό Του στη Γραφή. Προκειμένου η λατρεία μας να είναι βιβλική, πρέπει να εμπίπτει στο δόγμα του Χριστού (Β' Ιωάννη 1:9· βλέπε επίσης Δευτερονόμιο 4:12· 12:32· Αποκάλυψη 22:18–19). Η αληθινή λατρεία βασίζεται στις οδηγίες που δίνονται στη Βίβλο και μπορεί να προσφερθεί με ή χωρίς Βιβλίο Εξομολογήσεων, Κανόνες Τάξης ή άλλο ανθρωπογενές βιβλίο οδηγιών ή καθοδήγησης.





Η εκκλησία του πρώτου αιώνα συμμετείχε σε διάφορες λατρευτικές πράξεις στις ακολουθίες λατρείας της, από τις οποίες μπορούμε να προσδιορίσουμε τι περιλαμβάνει μια αληθινά βιβλική λατρευτική λειτουργία: τηρήθηκε το δείπνο της κοινωνίας (Πράξεις 20:7), προσευχήθηκαν (Α Κορινθίους 14:15). –16), τραγουδήθηκαν τραγούδια για τη δόξα του Θεού (Εφεσίους 5:19), λήφθηκε μια συλλογή (1 Κορινθίους 16:2), διαβάστηκαν οι Γραφές (Κολοσσαείς 4:16) και ο Λόγος του Θεού διακηρύχθηκε ( Πράξεις 20:7).



Το δείπνο της κοινωνίας τιμά τον θάνατο του Ιησού μέχρι να επιστρέψει (Α' Κορινθίους 11:25-26). Η προσευχή πρέπει να απευθύνεται μόνο στον Θεό (Νεεμίας 4:9, Ματθαίος 6:9), ποτέ σε κανένα νεκρό όπως στην πρακτική του Καθολικισμού. Δεν είμαστε εξουσιοδοτημένοι να χρησιμοποιούμε συσκευές όπως κομπολόγια ή βουδιστικούς τροχούς προσευχής στη λατρεία μας. Το πιο σημαντικό, οι προσευχές μας πρέπει να είναι σε αρμονία με το θέλημα του Θεού (1 Ιωάννη 5:14).



Στη λατρεία μας, πρέπει να ψάλλουμε. Ο απόστολος Παύλος μας προστάζει να μιλάμε ο ένας στον άλλο με ψαλμούς, ύμνους και πνευματικά τραγούδια. Τραγουδήστε και κάντε μουσική στην καρδιά σας στον Κύριο, ευχαριστώντας πάντα τον Θεό Πατέρα για όλα, στο όνομα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού (Εφεσίους 5:19–20). Το τραγούδι στον Κύριο και ο ένας στον άλλο μεταφέρει την αλήθεια μελοποιημένη (Κολοσσαείς 3:16).



Μέρος της αληθινής βιβλικής λατρείας είναι η προσφορά μιας προσφοράς, όπως ο Παύλος έδωσε εντολή στην εκκλησία της Κορινθίας: Τώρα σχετικά με τη συλλογή για το λαό του Θεού: Κάντε αυτό που είπα στις εκκλησίες της Γαλατίας να κάνουν. Την πρώτη ημέρα κάθε εβδομάδας, ο καθένας από εσάς θα πρέπει να αφιερώνει ένα χρηματικό ποσό ανάλογα με το εισόδημά του, αποταμιεύοντάς το, έτσι ώστε όταν έρθω να μην χρειάζεται να γίνουν εισπράξεις (Α Κορινθίους 16:1–2) . Η τακτική μας προσφορά για την υποστήριξη του έργου του Κυρίου είναι μια σοβαρή ευθύνη. Η ευκαιρία να δώσεις θα πρέπει να θεωρείται ως συναρπαστική ευλογία, όχι ως επαχθής υπόθεση για γκρίνια (2 Κορινθίους 9:7). Επιπλέον, η ελεύθερη βούληση είναι η μόνη ρητά βιβλική μέθοδος για τη χρηματοδότηση του έργου της εκκλησίας. Η εκκλησία δεν είναι εξουσιοδοτημένη να λειτουργεί επιχειρήσεις, να διεξάγει πάρτι μπίνγκο, να διοργανώνει συναυλίες επί πληρωμή, κ.λπ. Η εκκλησία του Χριστού δεν προορίζεται να είναι εμπορική επιχείρηση (βλέπε Ματθαίος 21:12–13).

Τέλος, το κήρυγμα και η διδασκαλία είναι κύρια συστατικά της αληθινής βιβλικής λατρείας. Η διδασκαλία μας πρέπει να είναι μόνο οι Γραφές, το μόνο μέσο για τον εξοπλισμό των πιστών για ζωή και ευσέβεια (Β΄ Τιμόθεο 3:16–17). Ο ευσεβής κήρυκας ή δάσκαλος θα διδάξει μόνο από τον Λόγο και θα βασιστεί στο Πνεύμα του Θεού να κάνει το έργο Του στο μυαλό και στις καρδιές των ακροατών του. Όπως υπενθύμισε ο Παύλος στον Τιμόθεο, Κήρυξε τον Λόγο. να είστε προετοιμασμένοι εντός και εκτός εποχής· διορθώστε, επιπλήξτε και ενθαρρύνετε—με μεγάλη υπομονή και προσεκτική διδασκαλία (2 Τιμόθεο 4:2). Μια εκκλησιαστική συγκέντρωση που δεν περιλαμβάνει τον Λόγο του Θεού ως κύριο συστατικό δεν είναι μια βιβλική λατρευτική λειτουργία.

Καθώς ακολουθούμε το πρότυπο της αληθινής λατρείας στη Γραφή, ας λατρεύουμε τον Θεό με μεγάλο πάθος. Δεν πρέπει να μεταφέρουμε στον κόσμο την εντύπωση ότι η λατρεία του Θεού μας είναι μια βαρετή, άψυχη τελετουργία. Έχουμε λυτρωθεί από την αμαρτία. Ας επαινούμε λοιπόν τον Δημιουργό μας ως παιδιά Του που είναι ευγνώμονες για τις γενναιόδωρες ευλογίες Του. Επομένως, εφόσον λαμβάνουμε μια βασιλεία που δεν μπορεί να κλονιστεί, ας είμαστε ευγνώμονες και ας λατρεύουμε τον Θεό αποδεκτά με ευλάβεια και δέος (Εβραίους 12:28–29).