Ήταν ο Ιησούς ραβίνος;

Απάντηση



Είναι σαφές από τα ευαγγέλια ότι ο Ιησούς είχε τη φήμη ως Εβραίος ραβίνος (Μάρκος 14:45· Ιωάννης 1:38). Ο Πέτρος (στο Μάρκο 9:5) και η Μαρία η Μαγδαληνή (στο Ιωάννη 20:16) αναφέρθηκαν και οι δύο στον Ιησού ως Ραβίνο. Επιπλέον, ο Εβραίος ηγεμόνας Νικόδημος θεώρησε ότι αυτός ο τίτλος ήταν κατάλληλος για τον Ιησού: Ραβίνε, ξέρουμε ότι είσαι ένας δάσκαλος που ήρθε από τον Θεό. Διότι κανείς δεν θα μπορούσε να κάνει τα σημεία που κάνετε εάν ο Θεός δεν ήταν μαζί του (Ιωάννης 3:2). Αλλού, βλέπουμε τον Ιησού να αναφέρεται ως Δάσκαλος (Μάρκος 5:35). Σύμφωνα με τον Ιωάννη 1:38, Ραββίνος και Δάσκαλος είναι συνώνυμοι τίτλοι.



Ένας ραβίνος (κυριολεκτικά, ο αφέντης μου) είναι μέλος του κλήρου στη θρησκεία του Ιουδαϊσμού. Οι Ραβίνοι συχνά λειτουργούν ως αρχηγοί συναγωγών όπου παρέχουν οδηγίες για τις Εβραϊκές Γραφές και τις εβραϊκές παραδόσεις. Οι Ραβίνοι κηρύττουν κηρύγματα, ερμηνεύουν την Παλαιά Διαθήκη και επιτελούν άλλες λειτουργίες παρόμοιες με αυτές των χριστιανών ποιμένων. Ενώ ο Ιησούς δεν ήταν ποτέ μέρος της επίσημης ηγεσίας του ναού, εξακολουθούσε να θεωρείται ραβίνος λόγω της διακονίας Του της διδασκαλίας. Ακόμη και το Βαβυλωνιακό Ταλμούδ περιγράφει τον Ιησού ως δάσκαλο που είχε μαθητές ( Σανχεντρίν 43α).





Κατά τον πρώτο αιώνα μ.Χ., η λέξη ραββίνος χρησιμοποιήθηκε με μια πιο ανεπίσημη έννοια από τη σημερινή. Στην εποχή του Ιησού, ο τίτλος Ραβίνος απλώς σήμαινε ότι ένα άτομο είχε τη φήμη ως σοφού δασκάλου ή σοφού. Ο Γαμαλιήλ ο Πρεσβύτερος, ο οποίος δίδαξε τον Σαούλ της Ταρσού και ο οποίος αναφέρεται στις Πράξεις 5:34–40, αναφέρεται στη Μίσνα ως ραβίνος: Από τότε που πέθανε ο Ραβάν [Ραβίνος] Γαμαλιήλ ο Πρεσβύτερος, δεν υπήρξε πλέον σεβασμός για τον νόμο και η αγνότητα και η ευσέβεια έσβησαν ταυτόχρονα ( Sotah 15:18). Μαθαίνουμε από το ευαγγέλιο του Ιωάννη ότι ο Ιωάννης ο Βαπτιστής είχε επίσης αυτόν τον τίτλο: Ήρθαν στον Ιωάννη και του είπαν: «Ραβί, εκείνος ο άνθρωπος που ήταν μαζί σου στην άλλη πλευρά του Ιορδάνη—αυτόν για τον οποίο μαρτύρησες—κοίτα, βαφτίζει και όλοι πάνε προς αυτόν» (Ιωάννης 3:26).



Φαίνεται λοιπόν αναμφισβήτητο ότι ο Ιησούς θεωρούνταν σοφός δάσκαλος και έτσι μπορούσε να χαρακτηριστεί σωστά ως ραβίνος, καθώς ο όρος χρησιμοποιήθηκε στην εποχή του Ιησού. Μόνο μετά την καταστροφή του ναού το 70 μ.Χ., ο τίτλος του Ραβίνου απέκτησε ένα πιο επίσημο νόημα για όσους είχαν χειροτονηθεί στο κίνημα των ραβίνων. Όσο περνούσε ο καιρός, ο ορισμός του ραββίνος συνέχισε να εξελίσσεται. Λοιπόν, ναι, ο Ιησούς ήταν ραβίνος, όπως ορίστηκε τον πρώτο αιώνα, αλλά σήμερα δεν θα είχε τον ίδιο τίτλο, όπως ορίζεται στον σύγχρονο Ιουδαϊσμό.