Υπάρχει κάποια εγκυρότητα στην ταινία Zeitgeist;

Απάντηση



Η ταινία Zeitgeist, η οποία είναι διαθέσιμη για προβολή στον Ιστό – http://www.zeitgeistmovie.com , είναι ουσιαστικά μια αβάσιμη θεωρία συνωμοσίας που επικεντρώνεται στην επίθεση κατά της χριστιανικής πίστης και της κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών. Αυτό που είναι ενδιαφέρον, ωστόσο, είναι ότι ενώ σχεδόν όλοι οι ισχυρισμοί που διατυπώνονται στην ταινία είναι εντελώς λανθασμένοι, ο φόβος για το τέλος που προωθεί η ταινία είναι σωστός και υποστηρίζεται από τη Γραφή (ανάλογα με την άποψή του για τη βιβλική εσχατολογία).



Ο σκοπός αυτού του άρθρου είναι να εξετάσει την πρώτη θεωρία συνωμοσίας (από τις τέσσερις) που διατυπώθηκε στην ταινία - ότι ο Ιησούς είναι μια μυθολογική συγχώνευση διάφορων παγανιστικών θεών και θεοτήτων που εφευρέθηκαν από τους Αιγύπτιους και άλλους πολιτισμούς. Δεν θα αφιερωθεί χρόνος για την αντιμετώπιση των δύο σημαντικών ισχυρισμών που ακολουθούν στην ταινία - ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ σχεδίασε και σχεδίασε τις επιθέσεις που συνέβησαν την 11η Σεπτεμβρίου (με τους ισχυρισμούς ότι υπάρχει ένα πρότυπο τέτοιων εγχώριων επιθέσεων στην ιστορία) και ότι εκεί είναι μια μεγάλη τραπεζική συνωμοσία που προσπαθεί να ελέγξει τα οικονομικά όλων των πολιτών των ΗΠΑ και, τελικά, του κόσμου. Στο τέλος, θα γίνει ένα σχόλιο σχετικά με την τελευταία θεωρία - ότι έρχεται μια κυβέρνηση ενός κόσμου.





Οι ισχυρισμοί σχετικά με τον Ιησού στην ταινία Zeitgeist μπορούν να συνοψιστούν ως εξής: ο Ιησούς που διακηρύσσεται στη Βίβλο δεν είναι ιστορικό πρόσωπο και στην πραγματικότητα δεν υπήρξε ποτέ. Αντίθετα, ο Ιησούς είναι μια εφεύρεση των βιβλικών συγγραφέων που αντέγραψαν με κόπο ιδιότητες αρχαίων παγανιστικών θεοτήτων και δημιούργησαν έναν νέο θεό προς λατρεία. Ο Ιησούς καθρεφτίζει διάφορες παγανιστικές θεότητες με τον τρόπο της γέννησης, της ζωής, του θανάτου και της ανάστασής Του.



Επιπλέον, η ταινία υποστηρίζει ότι η αστρολογία είναι το θεμέλιο πίσω από μεγάλο μέρος της γραφής στη Γραφή. Το τελικό συμπέρασμα είναι ότι ο Χριστιανισμός είναι ένας μύθος—όπως όλες οι παγανιστικές θρησκείες που προηγήθηκαν—και επομένως είναι αναληθής. Για την αντιμετώπιση αυτών των ισχυρισμών, είναι χρήσιμο να τα χωρίσουμε σε τρεις ομάδες:



• Το θέμα της αστρολογίας και της Αγίας Γραφής.


• Οι υποτιθέμενες ομοιότητες του Ιησού με τους μυθολογικούς ήρωες.
• Τα στοιχεία για την αλήθεια των αφηγήσεων του Ευαγγελίου.

Η ταινία Zeitgeist (από το γερμανικό που σημαίνει πνεύμα της εποχής ή κυριολεκτικά χρόνος [Zeit] πνεύμα [Geist]) ισχυρίζεται ότι η Βίβλος βασίζεται στην αστρολογία και τα αστέρια. Ίσως μια από τις πιο ενδεικτικές δηλώσεις σε όλη τη Βίβλο σχετικά με τη σημασία που δίνει ο Θεός στα αστέρια βρίσκεται στο εδάφιο Γένεση 1:16β: Έφτιαξε και τα αστέρια. Αυτή η απλή δήλωση αποκαλύπτει την έκταση της σημασίας της δημιουργίας των αστεριών. Μερικοί βιβλικοί σχολιαστές είπαν ότι αυτή η συντομία της περιγραφής είναι σκόπιμη καθώς ο Θεός δεν θέλει με κανέναν τρόπο να δώσει στα αστέρια σημασία. Στην πραγματικότητα, αντί να δίνουν στα αστέρια, τον ήλιο και τη σελήνη οποιαδήποτε αξία πέρα ​​από αυτή για την οποία δημιουργήθηκαν, υπάρχουν πολλά μέρη στη Γραφή που καταγγέλλουν τη λατρεία τους. Το Δευτερονόμιο 4:19 λέει, Και όταν κοιτάξετε προς τον ουρανό και δείτε τον ήλιο, τη σελήνη και τα αστέρια—όλη την ουράνια διάταξη—μην δελεαστείτε να τα προσκυνήσετε και να προσκυνήσετε πράγματα που ο Κύριος ο Θεός σας έχει κατανείμει σε όλους τα έθνη κάτω από τον ουρανό. Στην πραγματικότητα, το Δευτερονόμιο 17:2-5 ορίζει θανατική καταδίκη για όποιον βρεθεί να λατρεύει τη δημιουργία και όχι τον Δημιουργό.

Στο Ησαΐας 47:13 ο Θεός ρωτά κοροϊδευτικά εάν οι αστρολόγοι μπορούν πραγματικά να προστατεύσουν αυτούς που τους ακολουθούν από την πραγματική Δύναμη του σύμπαντος: Όλες οι συμβουλές που έχετε λάβει μόνο σας έχουν φθείρει! Αφήστε τους αστρολόγους σας να βγουν μπροστά, εκείνους τους αστρολόγους που κάνουν προβλέψεις μήνα με τον μήνα, αφήστε τους να σας σώσουν από αυτό που σας έρχεται. Έτσι, ο ισχυρισμός της ταινίας Zeitgeist ότι η Βίβλος βασίζεται στην αστρολογία έρχεται σε αντίθεση με όσα γράφονται στο ίδιο το Βιβλίο.

Εκτός από την εσφαλμένη έννοια της αστρολογίας και της Βίβλου που ενώνονται στο ισχίο, οι συγκεκριμένες δηλώσεις που γίνονται στην ταινία σχετικά με αυτόν τον υποτιθέμενο σύνδεσμο αγνοούν τα ιστορικά γεγονότα. Για παράδειγμα, η ταινία αναφέρει ότι ο αριθμός 12 στη Βίβλο αναφέρεται στα 12 ζώδια. Έτσι, οι 12 πατριάρχες, οι 12 φυλές του Ισραήλ και οι 12 μαθητές του Ιησού υποτίθεται ότι ταιριάζουν με τον αριθμό των αστρολογικών ζωδίων. Αυτό είναι εκτός του πεδίου των δυνατοτήτων, καθώς η Γένεση γράφτηκε γύρω στο 1000 π.Χ. με τα πραγματικά γεγονότα να έχουν συμβεί πολύ νωρίτερα. Η ιστορία δείχνει ότι η διαίρεση των αστεριών/αστερισμών στα 12 ζώδια δεν συνέβη παρά μόνο όταν οι Βαβυλώνιοι έκαναν τις διαιρέσεις γύρω στον πέμπτο αιώνα π.Χ.

Το πιο χορταστικό μέρος της πρώτης ενότητας της ταινίας είναι αφιερωμένο στους ισχυρισμούς ότι ο Ιησούς δεν ήταν παρά ένας συνδυασμός παγανιστικών θεοτήτων των οποίων τα χαρακτηριστικά δανείστηκαν οι συγγραφείς των ευαγγελίων για να δημιουργήσουν τον δικό τους νέο θεό. Η κύρια αρχή που χρησιμοποιείται σε αυτό το τμήμα της ταινίας, και η πρώτη σημαντική μυθολογική φιγούρα που παρουσιάζεται ως πρόδρομος του Ιησού, είναι ο Αιγύπτιος θεός Ώρος. Αν δούμε ότι η έρευνα για τον πρωταρχικό τους χαρακτήρα είναι εσφαλμένη, προκύπτει ότι οι ίδιες λανθασμένες μέθοδοι/υλικά έρευνας θα υπάρχουν και σε όλα τα άλλα.

Η ταινία Zeitgeist κάνει αυτούς τους ισχυρισμούς για τον Αιγύπτιο θεό Ώρο:
• Γεννήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου από παρθένα (Ίσιδα Μαρία)
• Ένα αστέρι στην Ανατολή κήρυξε την άφιξή του
• Τρεις βασιλιάδες ήρθαν να προσκυνήσουν τον νεογέννητο σωτήρα
• Έγινε καταπληκτικός δάσκαλος σε ηλικία 12 ετών
• Σε ηλικία 30 ετών βαφτίστηκε και άρχισε να διακονεί
• Ο Ώρος είχε δώδεκα μαθητές
• Ο Ώρος προδόθηκε
• Σταυρώθηκε
• Τον έθαψαν για τρεις μέρες
• Ανέστη μετά από τρεις μέρες

Αν αληθεύει, αυτό θα ήταν σίγουρα ανησυχητικό για τους οπαδούς του Χριστού. Ωστόσο, η λεπτομερής εξέταση κάθε σημείου είναι αρκετά αποκαλυπτική. Πρώτον, είναι αλήθεια ότι ο αιγυπτιακός θρύλος λέει ότι ο Ώρος γεννήθηκε από την Ίσιδα. Αλλά από πού προήλθε το όνομα της Μαίρης που χρησιμοποιείται στην ταινία; Καμία αναφορά σε καμία αιγυπτιακή βιβλιογραφία δεν συνδέει το όνομα Ίσις με το όνομα Μαρία. Η Ίσις επίσης δεν ήταν παρθένα. Καμία αναφορά για τη γέννηση του Horus δεν κάνει αυτή τη δήλωση. Αντίθετα, η Ίσιδα ήταν η χήρα του Όσιρι, ενός άλλου Αιγυπτιακού θεού με τον οποίο η Ίσιδα συνέλαβε τον Ώρο. Τέλος, ο Ώρος υποτίθεται ότι γεννήθηκε τον μήνα Khoiak (Οκτώβριος/Νοέμβριος) και όχι στις 25 Δεκεμβρίου, γεγονός που δεν βοηθά τον ισχυρισμό τους να παντρευτούν τις ιστορίες του Ώρου και του Ιησού, ούτως ή άλλως, επειδή η Βίβλος δεν ορίζει ποτέ ημερομηνία γέννησης. στον Χριστό.

Στη συνέχεια, η ταινία αναφέρει ότι ένα αστέρι στην Ανατολή ανακοίνωσε τη γέννηση του Ώρου και ότι τρεις βασιλιάδες ήρθαν να φέρουν δώρα στον σωτήρα. Ωστόσο, όταν εξετάζονται ιστορίες που περιγράφουν λεπτομερώς τη γέννηση του Ώρου, δεν υπάρχει κανένα αστέρι ή τρεις βασιλιάδες που έρχονται να τον επισκεφτούν. Η προσπάθεια σύνδεσης αυτού με τον Χριστιανισμό αποτυγχάνει σε κάθε περίπτωση, καθώς η αφήγηση της γέννησης του Χριστού στον Ματθαίο έχει μάγους (σοφούς, όχι βασιλιάδες) να έρχονται στον Ιησού χωρίς να αναφέρεται ο πραγματικός αριθμός τους. Σαφώς, η ταινία χρησιμοποιεί τις παραδόσεις της 25ης Δεκεμβρίου και τρεις σοφούς, όχι τη Βίβλο, για να συνδέσει τον Ιησού και τον Ώρο. Τέλος, η ταινία αποκαλεί τον Horus σωτήρα. Δεν υπάρχουν περιγραφές ότι ο Horus ήταν σωτήρας για κανέναν ή υπηρετούσε με αυτή την ιδιότητα.

Αυτό είναι ένα σημαντικό σημείο: η ταινία έχει απόλυτη ελευθερία στις γρήγορες και λεπτές χρήσεις χριστιανικών λέξεων και φράσεων που σε καμία περίπτωση δεν περιγράφουν με ακρίβεια τον πραγματικό ειδωλολατρικό θεό ή τις ιδιότητες του. Αυτό φαίνεται ξανά στις δηλώσεις του Ώρου που βαφτίστηκε και ξεκίνησε διακονία. Οι μόνες αφηγήσεις που σχετίζονται εξ αποστάσεως με τον Ώρο και το νερό είναι οι ιστορίες του Όσιρι (ο πατέρας του που μερικές φορές συνδυάζεται στις αρχαίες μαρτυρίες με τον Ώρο για να σχηματίσουν ένα άτομο) του οποίου το σώμα κόπηκε σε 14 κομμάτια από τον εχθρό του, τον Σετ, και διασκορπίστηκε σε όλο το γη. Η Ίσις υποτίθεται ότι βρήκε κάθε μέρος του σώματος και αφού έβαλε τον Όσιρι να επιπλέει στον Νείλο, επέστρεψε στη ζωή ή έγινε ο άρχοντας του κάτω κόσμου, ανάλογα με το ποια αφήγηση διαβάζεται. Εν πάση περιπτώσει, το να δηλώνεις ότι ο Ώρος βαφτίστηκε είναι απλώς ένα γρήγορο και χαλαρό παιχνίδι με τη χριστιανική ορολογία και είναι μια άλλη προφανής προσπάθεια σύνδεσης της μυθολογίας με τη Βίβλο.

Επιπλέον, ο Horus δεν είχε καμία διακονία. Ο Ώρος που έγινε δάσκαλος σε ηλικία 12 ετών (μιμούμενος την αφήγηση του Ιησού στο ναό ως νεαρός) δεν υπάρχει πουθενά στις αφηγήσεις του Ώρου. ούτε υπάρχουν δηλώσεις που να λένε ότι είχε 12 μαθητές. Σύμφωνα με τις αφηγήσεις του Ώρου, ο Ώρος είχε τέσσερις ημι-θεούς που ήταν οπαδοί και κάποιες ενδείξεις για 16 ανθρώπους οπαδούς και έναν άγνωστο αριθμό σιδηρουργών που πήγαν στη μάχη μαζί του. Δεν υπάρχουν αναφορές για προδοσία του Ώρου στις απεικονίσεις του και σίγουρα δεν πέθανε από σταύρωση σε καμία αφήγηση. Υπάρχει ένα περιστατικό που περιγράφεται σε μια ιστορία του Ώρου να κομματιάζεται, με την Ίσιδα να ζητά από τον θεό του κροκόδειλου να τον βγάλει από το νερό, αλλά η ταινία δεν το αναφέρει αυτό, καθώς δεν ταιριάζει στην ατζέντα τους. Επιπλέον, η ταινία αναφέρει την αφήγηση του Ώρου ως προέλευσης το 3000 π.Χ., η οποία προηγείται της εφεύρεσης και της πρακτικής της σταύρωσης, επομένως υπάρχει ένα άλλο ιστορικό πρόβλημα που πρέπει να ξεπεραστεί.

Οι ισχυρισμοί ότι ο Ώρος θάφτηκε για τρεις ημέρες και αναστήθηκε δεν απαντώνται ούτε σε αρχαία αιγυπτιακά κείμενα. Ορισμένες αναφορές αναφέρουν ότι ο Όσιρις επαναφέρεται στη ζωή από την Ίσιδα και πρόκειται να γίνει ο άρχοντας του κάτω κόσμου. Αλλά δεν γίνεται λόγος για ταφή για τρεις ημέρες και καμία αναφορά για το ότι βγήκε σωματικά από έναν τάφο στο ίδιο φυσικό σώμα με το οποίο πήγε και δεν πέθανε ποτέ ξανά. Και σίγουρα δεν υπάρχει καμία αναφορά για τον Ώρο που πέθανε για άλλους όπως έκανε ο Ιησούς.

Στο τέλος, η προσπάθεια να αποδειχθεί ότι ο Ώρος ήταν μια εικόνα/πρόδρομος του Ιησού απλώς αποτυγχάνει λόγω έλλειψης ιστορικών στοιχείων. Η ταινία συνεχίζεται στο ίδιο πνεύμα με όλες τις άλλες μυθολογικές παγανιστικές θεότητες που χρονολογούνται πριν από τον Ιησού (Άττις, Κρίσνα, κ.λπ.). Ως ένα άλλο απλό παράδειγμα, η ταινία Zeitgeist λέει ότι ο Ινδουιστής Κρίσνα σταυρώθηκε και αναστήθηκε επίσης. Ωστόσο, οι ινδουιστικές διδασκαλίες αναφέρουν ξεκάθαρα ότι ο Κρίσνα σκοτώθηκε από ένα βέλος που εκτοξεύτηκε από έναν κυνηγό που τον χτύπησε κατά λάθος στη φτέρνα του, και αφού πέθανε, ανέβηκε για να είναι με τον Μπράχμαν. Καμία από τις ειδωλολατρικές θεότητες, όταν εξεταστεί με ακρίβεια, δεν αντικατοπτρίζει τον Υιό του Θεού που καταγράφεται στα Ευαγγέλια της Καινής Διαθήκης.

Φυσικά, ούτε η ταινία σημειώνει τα ακόλουθα γεγονότα:
• Οι πολλές αρχαιολογικές λεπτομέρειες που επιβεβαιώνουν τις αφηγήσεις της Καινής Διαθήκης.
• Οι ιστορικά επιβεβαιωμένες αναφορές στις λεπτομέρειες της ζωής του Χριστού.
• Η πρώιμη χρονολόγηση των αφηγήσεων των Ευαγγελίων κατά τη διάρκεια της ζωής των αυτόπτων μαρτύρων.
• Οι βαθιές ηθικές πεποιθήσεις των συγγραφέων και η προσήλωσή τους στην αλήθεια.
• Οι αφηγήσεις των αποστόλων που πήγαιναν στον θάνατο για όσα πίστευαν.
• Η τυπολογία του Ιωσήφ και του Ιησού (που χρησιμοποιείται από την ταινία για να απομυθοποιήσει υποτίθεται την πραγματική ύπαρξη του Χριστού) είναι πολύ γνωστή και αποδεκτή από τους συντηρητικούς χριστιανούς μελετητές ως προμήνυμα της πρώτης έλευσης του Ιησού.
• Όλο το καλό που παράγει ο Χριστιανισμός (βλ Πώς ο Χριστιανισμός άλλαξε τον κόσμο από τον Dr. Alvin Schmidt), το οποίο παραμερίζεται με μόνο τις σταυροφορίες και άλλα παρόμοια γεγονότα να επισημαίνονται.

Είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι ο Χριστιανισμός είναι η μόνη πίστη που δέχεται επίθεση στην ταινία - το Ισλάμ, ο Ινδουισμός και άλλοι δεν δικαιολογούν αναφορά. Αν και η πίστη των παραγωγών δεν αποκαλύπτεται, υπάρχει μια ακαμψία στο τέλος που λέει ότι όλα είναι ένα, με ένα απόσπασμα από τον γνωστό εξελικιστή/υλιστή Carl Sagan να λέει ότι η γη είναι ένας ενιαίος οργανισμός και ότι μια νέα συνείδηση ​​είναι ανάπτυξη που δείχνει ότι όλα είναι ένα. Αυτό είναι παγανισμός, καθαρός και απλός.

Στο τέλος της ταινίας, η θρησκεία ονομάζεται αντιπερισπασμός που σχεδιάστηκε από μια μυστική ομάδα ανθρώπων που τη χρησιμοποιούν (μαζί με τα μέσα ενημέρωσης και άλλους μηχανισμούς) για να ξεγελάσουν τον πληθυσμό, ώστε να δεχτούν με ανοιχτές αγκάλες μια επερχόμενη κυβέρνηση ενός κόσμου. . Αυτή είναι η μόνη πρόταση που διατυπώνεται από την ταινία και είναι εύλογη στο βαθμό που υποστηρίζεται από προφητικές δηλώσεις που γίνονται τόσο στην Παλαιά όσο και στην Καινή Διαθήκη. Τα βιβλία του Δανιήλ, 1 & 2 Θεσσαλονικείς, και η Αποκάλυψη μιλούν για τη φιλοδοξία ενός παγκόσμιου άρχοντα που πρόκειται να έρθει.

Είναι επίσης ενδιαφέρον ότι η ταινία αναφέρει τον Ιησού—κάποιον που λένε ότι δεν υπήρξε ποτέ—από τον Ιωάννη 8:32: Θα γνωρίσετε την αλήθεια, και η αλήθεια θα σας κάνει ελεύθερους, αν και την αναφέρουν λάθος και λένε, Πρέπει να αναζητήσετε την αλήθεια και η αλήθεια θα σε ελευθερώσει. Οι παραγωγοί της ταινίας Zeitgeist, δυστυχώς, δεν το κάνουν αυτό και αντ' αυτού επιλέγουν να ευθυγραμμιστούν με πολύ αμφισβητήσιμες και ξεκάθαρες κατασκευασμένες πηγές για να κακολογήσουν τον Χριστιανισμό και να τον χαρακτηρίσουν και όλες τις θρησκείες ως πιόνια που χρησιμοποιούνται από μια μυστική οργάνωση που ισχυρίζονται ότι αυτή τη στιγμή εργάζεται για να αναλάβει. ο κόσμος. Ένα είναι βέβαιο, το να καταλήξουμε σε ένα τέτοιο συμπέρασμα χρησιμοποιώντας ελαττωματικά υλικά σίγουρα απαιτεί πολλή πίστη. Πολύ περισσότερη πίστη, στην πραγματικότητα, από ό,τι χρειάζεται για να αποδεχτεί κανείς την αλήθεια και την ιστορική εγκυρότητα του Χριστιανισμού.

Οι Χριστιανοί δεν πρέπει να εκπλήσσονται που τέτοιοι αβάσιμοι ισχυρισμοί επινοούνται στη φαντασία των απίστων και μεταβιβάζονται από άλλους ως γεγονός. Στην πραγματικότητα, τέτοιες εφευρέσεις είναι αναμενόμενες. Ο Πέτρος γράφει στη δεύτερη επιστολή του: Υπήρχαν όμως και ψευδοπροφήτες μεταξύ των ανθρώπων, όπως θα υπάρχουν και ψευδοδιδάσκαλοι ανάμεσά σας. Θα εισαγάγουν κρυφά καταστροφικές αιρέσεις, αρνούμενοι ακόμη και τον κυρίαρχο Κύριο που τις αγόρασε—επιφέροντας γρήγορη καταστροφή στον εαυτό τους (2 Πέτρου 2:1).