Είναι λάθος να θέλεις να πεθάνεις;

Απάντηση



Πολλοί άνθρωποι που υποφέρουν από ανίατη ασθένεια, επώδυνες καταστάσεις ή έντονη θλίψη ή συναισθηματικό πόνο θέλουν να πεθάνουν. Όσοι υποφέρουν αναρωτιούνται αν μπορούν απλώς να ζητήσουν από τον Θεό να τους αφαιρέσει τη ζωή. Είναι αυτό μια μορφή αυτοκτονίας; Θα μας πάρει ο Θεός στον παράδεισο αν προσευχόμαστε να πεθάνουμε; Το ερώτημα που τίθεται επίσης είναι αν μια τέτοια προσευχή είναι αμαρτωλή.



Το να θέλεις να πεθάνεις και να ξεφύγεις από τα βάσανα, είτε συναισθηματικά είτε σωματικά, είναι μια πολύ ανθρώπινη κατάσταση. Ακόμη και ο Κύριος Ιησούς Χριστός προσευχήθηκε, Πατέρα Μου, αν είναι δυνατόν, άφησε αυτό το ποτήρι να φύγει από μένα· ωστόσο, όχι όπως θέλω εγώ, αλλά όπως εσύ (Ματθαίος 26:39). Αυτή ήταν η ανθρωπιά του Ιησού που μιλούσε. Ο Ιησούς ήξερε τι περίμενε στο σταυρό, αλλά προσέξτε ότι υποτάχθηκε στο θέλημα του Θεού. Σε όλα τα πράγματα, ο Ιησούς υπέβαλε τον εαυτό Του στο θέλημα του Πατέρα (Ιωάννης 5:30). Στον Κήπο, ο Ιησούς επαλήθευσε ότι υπάρχουν στιγμές που είναι απαραίτητο να υποφέρουμε, και υπέφερε πρόθυμα επειδή ήταν το θέλημα του Πατέρα.





Ως πιστοί πρέπει πάντα να προσευχόμαστε, να γίνει το θέλημά Σου. Κανείς από εμάς δεν θα πεθάνει πριν έρθει η ώρα μας, ακόμα κι αν θέλουμε να πεθάνουμε. Ο Δαβίδ επαληθεύει την αλήθεια ότι όλες οι μέρες μας είναι προγραμματισμένες από τον Θεό και τίποτα δεν θα τις συντομεύσει εκτός του θελήματος του Θεού: Όλες οι ημέρες που ορίστηκαν για μένα γράφτηκαν στο βιβλίο σας πριν γίνει μία από αυτές (Ψαλμός 139:16). Αντί να προσευχόμαστε να πεθάνουμε, είναι καλύτερο να προσευχόμαστε για τη δύναμη και τη χάρη του Θεού για να σταθούμε σταθεροί σε όποια ταλαιπωρία βιώνουμε και να εμπιστευόμαστε τον Θεό για να καθορίσει τον χρόνο και τις λεπτομέρειες του θανάτου μας.



Το να υποφέρεις είναι σκληρό, και μερικές φορές το πιο δύσκολο μέρος είναι οι ερωτήσεις που έχουμε για το γιατί. Η ταλαιπωρία είναι ταπεινωτική και ως άνθρωποι δεν μας αρέσει να είμαστε ταπεινωμένοι ή αδύναμοι και εξαρτημένοι. Αλλά όταν ρωτάμε, Γιατί εγώ, Κύριε; η απάντηση μπορεί να είναι γιατί όχι και εσύ; Όταν οι αναγεννημένοι πιστοί υποφέρουν σε αυτή τη γη, ο Θεός έχει έναν σκοπό για αυτό το βάσανο, και τα σχέδια και οι σκοποί Του είναι τέλεια και άγια, όπως ακριβώς είναι τέλειος και άγιος. Ο ψαλμωδός μας λέει, Όσο για τον Θεό, ο δρόμος Του είναι τέλειος (Ψαλμός 18:30). Εάν οι τρόποι του Θεού είναι τέλειοι, τότε μπορούμε να εμπιστευτούμε ότι ό,τι κάνει—και ό,τι επιτρέπει— είναι επίσης τέλειο. Αυτό μπορεί να μην μας φαίνεται δυνατό, αλλά ο νους μας δεν είναι ο νους του Θεού, όπως μας υπενθυμίζει στο Ησαΐας 55:8–9.



Ο απόστολος Παύλος υπέφερε από ένα αγκάθι στη σάρκα του—κάποια θλίψη που δεν εξηγείται στη Βίβλο—και τρεις φορές προσευχήθηκε για τον Κύριο να αφαιρέσει αυτό το αγκάθι. Αλλά ο Θεός, που θα μπορούσε να απαλύνει τα βάσανα του Παύλου σε μια στιγμή, επέλεξε να μην το κάνει. Υπενθύμισε στον Παύλο ότι το αγκάθι ήταν να τον αποτρέψει από το να γίνει υπερήφανος και να εξυψωθεί πάνω από κάθε μέτρο μέσω της αφθονίας των αποκαλύψεων που του είχαν δοθεί, για να τον εμποδίσει να εξυψωθεί. Αλλά ο Θεός δεν άφησε τον Παύλο αδύναμο να υποφέρει μόνος του. Ο Θεός τον διαβεβαίωσε ότι η χάρη που του είχε δοθεί από τον Θεό ήταν επαρκής και ότι ο Θεός θα δοξαζόταν με την εμπιστοσύνη του Παύλου στη δύναμή Του για να τον στηρίξει. Η απάντηση του Παύλου σε αυτές τις αλήθειες ήταν να χαρεί για την αδυναμία και τα βάσανά του, επειδή σε αυτά δοξάζεται ο Θεός όταν εμφανίζεται το θαύμα της δύναμης και της δύναμής Του (Β΄ Κορινθίους 12:7–10). Επομένως, αντί να επιδιώκουμε να ξεφύγουμε από κάθε είδους ταλαιπωρία μέσω του θανάτου, βασιζόμαστε στον Θεό και αναπαυόμαστε σε Αυτόν, γιατί ο σκοπός Του στα παθήματα θα Τον φέρνει πάντα δόξα και θα αφθονεί στην ευλογία μας.



Όταν βρισκόμαστε κάτω από την έντονη πίεση του πόνου, μερικές φορές νιώθουμε ότι απλά δεν μπορούμε να συνεχίσουμε άλλο. Αλλά ο Θεός μας υπενθυμίζει ότι δεν υπάρχει κανένα βάσανο ή δοκιμασία που έρχεται σε έναν πιστό που κάποιος άλλος δεν έχει περάσει πριν από εμάς. Άλλοι πιστοί υπέφεραν πόνο που δεν μπορούσε να ανακουφιστεί από τη σύγχρονη ιατρική. Άλλοι πιστοί έχουν υποστεί διωγμούς και φρικτούς θανάτους από τα χέρια που μισούν τον Θεό. Άλλοι πιστοί έχουν μείνει μόνοι και εγκαταλειμμένοι, κάποιοι φυλακίστηκαν για τη μαρτυρία τους. Οπότε σίγουρα δεν είμαστε μόνοι. Αλλά ο Θεός είναι πάντα πιστός, και δεν θα μας επιτρέψει να υποφέρουμε ή να δοκιμαστούμε πάνω από ό,τι μπορούμε να αντέξουμε και θα φτιάξει επίσης έναν τρόπο διαφυγής, ώστε να μπορέσουμε να αντέξουμε κάτω από αυτό (Α' Κορινθίους 10:13).

Τέλος, για να απαντήσουμε στο ερώτημα εάν είναι πράγματι αμαρτωλό να προσευχόμαστε για να πεθάνουμε, πολύ απλά μπορεί να καταλήξουμε στην αρχή ότι ό,τι δεν είναι από πίστη, είναι αμαρτία (Ρωμαίους 14:23). Με άλλα λόγια, αν ο εσωτερικός μας άνθρωπος λέει ότι είναι αμαρτία, τότε για εμάς είναι αμαρτία. Υπάρχει επίσης η Γραφή που λέει: Όποιος, λοιπόν, γνωρίζει το καλό που πρέπει να κάνει και δεν το κάνει, αμαρτάνει (Ιακώβου 4:17). Υπάρχει μόνο μία αμαρτία που μας κρατά μακριά από τον παράδεισο, και αυτή είναι η αμαρτία της απόρριψης του Κυρίου Ιησού Χριστού ως Σωτήρα μας. Αλλά το να προσευχόμαστε στον Θεό να μας επιτρέψει να πεθάνουμε μπορεί να είναι αμαρτία, επειδή αυτό υποδηλώνει έλλειψη πίστης. Μια καλύτερη προσευχή θα ήταν ο Θεός, υποσχέθηκες να με στηρίξεις σε οποιαδήποτε δοκιμασία. Σε ικετεύω να μου αφαιρέσεις την απελπισία, να με παρηγορήσεις με την παρουσία σου και να με στηρίξεις με το δυνατό δεξί σου χέρι. Αλλά σε όλα τα πράγματα, όχι το θέλημα μου αλλά το δικό σου να γίνει. Αμήν.