Είναι λάθος για έναν χριστιανό να είναι εσωστρεφής;

Απάντηση



Η εσωστρέφεια και η εξωστρέφεια είναι χαρακτηριστικά της προσωπικότητας, μετρημένα σε κλίμακα, που αναφέρονται στο πώς οι άνθρωποι τείνουν να σχετίζονται με τον κόσμο. Όσο πιο εσωστρεφής, τόσο περισσότερο ένα άτομο τείνει να εστιάζει στον εσωτερικό του κόσμο. Όσο πιο εξωστρεφής, τόσο περισσότερο ένα άτομο τείνει να εστιάζει στον εξωτερικό κόσμο. Όλοι οι άνθρωποι κάνουν μερικά από τα δύο, αλλά γενικά προτιμούν το ένα από το άλλο. Όσοι τείνουν περισσότερο προς την εσωστρέφεια ονομάζονται ευρέως εσωστρεφείς. Μερικοί σκέφτονται τους εσωστρεφείς ως μοναχικούς που βρίσκουν δύναμη στη μοναξιά. άλλοι θεωρούν τους εσωστρεφείς ως ντροπαλούς ανθρώπους (αλλά δεν είναι όλοι, ή ακόμα και οι περισσότεροι, που τείνουν περισσότερο προς την εσωστρέφεια, είναι ντροπαλοί). Όχι, δεν είναι λάθος για έναν χριστιανό να είναι εσωστρεφής (ή εξωστρεφής). Ωστόσο, υπάρχουν κάποιες τάσεις που ένας εσωστρεφής πρέπει να προσέχει.



Γενικά, οι εσωστρεφείς αποφεύγουν τα πλήθη, αντιπαθούν τις κουβέντες, απολαμβάνουν μεγάλες περιόδους μοναξιάς και προτιμούν τις βαθιές συζητήσεις από τις συζητήσεις για πάρτι. Συχνά είναι ενδοσκοπικοί και ρεαλιστές για τα δικά τους ελαττώματα. Ελκύονται προς μία ή δύο σταθερές φιλίες αντί να περιβάλλουν τους εαυτούς τους με γνωστούς. Τείνουν να απολαμβάνουν δημιουργικές πτυχές της αυτοέκφρασης όπως η τέχνη, η γραφή ή η μουσική. Πολλοί από τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες, συγγραφείς και μουσικούς του κόσμου ήταν εσωστρεφείς.





Ενώ οι εξωστρεφείς ενεργοποιούνται με το να βρίσκονται κοντά σε άλλους, οι εσωστρεφείς ενεργοποιούνται από περιόδους μοναξιάς και προβληματισμού. Εφόσον η ησυχία δεν γίνεται κατάθλιψη ή αποξένωση, μπορεί να είναι πνευματικά ευεργετική. Η προσευχή, ο διαλογισμός και η αναμονή του Θεού απαιτούν συχνά μεγάλες περιόδους ακινησίας για να είναι αποτελεσματικές. Οι εσωστρεφείς είναι συχνά καλύτεροι στον βιβλικό διαλογισμό από τους εξωστρεφείς επειδή συμπληρώνει τις φυσικές τους τάσεις. Ο κίνδυνος για έναν εσωστρεφή είναι να γίνει υπερβολικά εσωστρεφής. Οι εσωστρεφείς μπορεί να τείνουν να ζουν μέσα στο κεφάλι τους αντί να υπηρετούν τους άλλους με τον τρόπο που πρόσταξε ο Ιησούς (Ιωάννης 13:34· 1 Πέτρου 4:10).



Η εσωστρέφεια δεν είναι συνώνυμη με την ανθυγιεινή αυτοσυγκέντρωση. Και οι εσωστρεφείς και οι εξωστρεφείς μπορούν να παλέψουν με την απορρόφηση του εαυτού τους και είναι πάντα λάθος. Ένα φυσικά θορυβώδες, φιλικό άτομο μπορεί να είναι αμαρτωλά συγκεντρωμένο στον εαυτό του προσπαθώντας να επιστήσει την προσοχή στον εαυτό του (Ρωμαίους 12:3).



Ο Θεός μας δημιούργησε με ποικίλα δυνατά σημεία, αδυναμίες και τύπους προσωπικότητας. Μπορεί να χρησιμοποιήσει οποιονδήποτε υποτάσσεται σε Αυτόν, και συχνά δοξάζεται περισσότερο από τις αδυναμίες μας (Β' Κορινθίους 12:9). Όταν οι εσωστρεφείς έχουν υποβάλει ολοκληρωτικά τη ζωή τους στην κυριαρχία του Ιησού Χριστού, μπορούν να είναι πανίσχυροι πολεμιστές προσευχής, μέντορες και δάσκαλοι. Οι γεμάτοι πνεύματα εσωστρεφείς χρησιμοποιούν τη θεόδοτη φύση τους για τη δόξα του Θεού και απολαμβάνουν μακρές, γόνιμες περιόδους λατρείας, αναζήτησης ψυχής και μελέτης της Αγίας Γραφής. Όταν επιτρέπουν στο Άγιο Πνεύμα να τους μετακινήσει πέρα ​​από τις ζώνες άνεσής τους, μπορούν στη συνέχεια να μοιραστούν με άλλους τις πλούσιες ιδέες που τους έχει δώσει ο Θεός.



Υπάρχουν μερικά πράγματα που μπορούν να εμποδίσουν την υπηρεσία ενός εσωστρεφούς στον Θεό. Όταν η φυσική τους ησυχία υποκινείται από ανασφάλεια ή φόβο, οι εσωστρεφείς συχνά αποσύρονται από τους ανθρώπους. Μπορεί να αρνούνται να συναναστραφούν με άλλους σύμφωνα με τις οδηγίες της Γραφής (1 Πέτρου 4:10). Αυτού του είδους η μοναξιά τους περιορίζει πνευματικά. Η ενδοσκόπηση μπορεί επίσης να οδηγήσει σε κριτικό πνεύμα. Η υπερβολική εστίαση στον εαυτό μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα να κρίνουμε τους άλλους ή ακόμα και τον εαυτό μας (Ματθαίος 7:1–2). Οι εσωστρεφείς μπορεί επίσης να χρησιμοποιήσουν τη φυσική τους επιφυλακτικότητα ως δικαιολογία για να αποφύγουν να αναλάβουν ευθύνες στην εκκλησία ή να δώσουν ενεργή μαρτυρία για τον Χριστό. Ο Ιησούς δεν έκανε τέτοιες διακρίσεις στις οδηγίες Του προς εμάς σχετικά με την υπηρεσία του κόσμου μας και την αγάπη προς τους άλλους (Πράξεις 1:8, Ματθαίος 10:18–19). Η Μεγάλη Επιτροπή είναι και για εσωστρεφείς.

Το εδάφιο Φιλιππησίους 2:3 λέει ότι πρέπει να θεωρούμε τους άλλους καλύτερους από εμάς. Μερικοί εσωστρεφείς μπορεί να δουν αυτό το εδάφιο ως επιβεβαίωση ότι πρέπει να δουν τον εαυτό τους ως κατώτερο. Μια υγιής αυτοεικόνα είναι αυτή στην οποία βλέπουμε τους εαυτούς μας ακριβώς όπως βλέπει ο Θεός: ούτε καλύτερη ούτε χειρότερη. Πρέπει να δούμε τον εαυτό μας ως το έργο του Θεού, που δημιουργήθηκε εν Χριστώ Ιησού για να κάνει καλά έργα, τα οποία ο Θεός προετοίμασε εκ των προτέρων για να κάνουμε (Εφεσίους 2:10). Είτε εσωστρεφείς είτε εξωστρεφείς, οι Χριστιανοί πρέπει να θυμούνται ότι η ιδιοσυγκρασία τους είναι δώρα από τον Θεό που πρέπει να χρησιμοποιηθούν για τη δόξα Του (Α΄ Κορινθίους 10:31).