Εάν το Ματθαίος 6:31 είναι αλήθεια, γιατί εκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουν τίποτα να φάνε, να πιουν ή να φορέσουν;

Απάντηση



Στην επί του Όρους Ομιλία του Ιησού, λέει: Μην ανησυχείτε, λέγοντας: «Τι θα φάμε;» ή «Τι θα πιούμε;» ή «Τι θα φορέσουμε;» Διότι οι ειδωλολάτρες τρέχουν πίσω από όλα αυτά, και ο ουράνιος Πατέρας σας γνωρίζει ότι τους χρειάζεστε (Ματθαίος 6:31–32). Για να κατανοήσουμε αυτό το απόσπασμα, είναι σημαντικό να προσδιορίσουμε τι είναι ο Ιησούς δεν διδασκαλία και τι Εκείνος είναι .



Ο Ιησούς είναι δεν διδάσκοντας τη θαυματουργή εξάλειψη της παγκόσμιας πείνας και φτώχειας. Στην πραγματικότητα, ο Ιησούς είπε αργότερα ότι θα έχετε πάντα τους φτωχούς ανάμεσά σας (Μάρκος 14:7, NLT). Δεν δίνει μια γενική υπόσχεση ότι όλοι στον κόσμο θα έχουν πάντα τα βασικά στοιχεία της ζωής. Στην Επί του Όρους Ομιλία, ο Ιησούς απευθύνεται συγκεκριμένα στους μαθητές Του, όχι στο ευρύ κοινό (Ματθαίος 5:1–2). Δηλαδή, μιλάει σε εκείνους που ήταν αφοσιωμένοι σε Αυτόν και είχαν κάνει τη διδασκαλία Του τη βάση της ζωής τους. Όσοι ακολουθούν τον Χριστό δεν πρέπει να ανησυχούν για τα τρόφιμα και τα ρούχα.





Ακόμη και για τους μαθητές Του, ο Ιησούς είναι δεν υπόσχεται μια συνεχή, αδιάκοπη παροχή φαγητού, ποτού και ρουχισμού. Διδάσκει μόνο στο Ματθαίος 6:32 ότι ο Θεός στον ουρανό γνωρίζει όλες τις ανάγκες τους. Η γνώση της επίγνωσης του Θεού για τις ανάγκες μας έχει σκοπό να έχει μια κατευναστική επίδραση στη ζωή μας. Δεν υπάρχει καμία περίσταση στην οποία επιβεβαιώνεται η ανησυχία μας. Μπορεί να μας λείπουν ορισμένες ανάγκες για κάποιο χρονικό διάστημα, αλλά δεν στενοχωριόμαστε, δεν παραπονιόμαστε ή καταφεύγουμε σε κοσμικές πονηριές.



Ο απόστολος Παύλος είναι ένα παράδειγμα παιδιού του Θεού που του έλειπε τροφή και ποτό πολλές φορές: Γνώρισα την πείνα και τη δίψα και συχνά έμεινα χωρίς φαγητό (Β' Κορινθίους 11:27). Η σωματική του στέρηση ήταν, στην πραγματικότητα, σύμφωνα με το θέλημα του Θεού: στις Πράξεις 9:16, λέει ο Θεός, θα δείξω [τον Παύλο] πόσο πολύ πρέπει να υποφέρει για το όνομά μου. Ακόμη και στην ταλαιπωρία του, ο Παύλος είχε πάντα αρκετά από αυτά που χρειαζόταν για να υπηρετήσει τον Κύριο.



Το βιβλίο των Εβραίων περιγράφει ανθρώπους με πίστη που υπέμειναν επίσης σε διωγμό σε σημείο εξαθλίωσης: Μερικοί αντιμετώπισαν χλευασμούς και μαστίγωμα, ακόμη και αλυσίδες και φυλάκιση. . . . Τριγυρνούσαν με προβιές και δέρματα κατσίκας, άποροι, διωκόμενοι και κακομεταχειρισμένοι (Εβραίους 11:36–37). Η υπόσχεση του Ιησού στο Ματθαίος 6 δεν είναι ότι θα έχουμε πάντα ό,τι χρειαζόμαστε για να νιώθουμε άνετα, μόνο ότι ο Επουράνιος Πατέρας μας είναι άξιος της εμπιστοσύνης μας, ακόμη και στους ισχνούς καιρούς.



Τι Ιησού είναι Η διδασκαλία στο Κατά Ματθαίον 6:31–32 είναι ότι τα παιδιά του Θεού δεν έχουν λόγο να ανησυχούν. Ο Θεός γνωρίζει την ανάγκη, και ο Θεός είναι καλός. Δεν θα αφήσει τις αληθινές ανάγκες να παραμείνουν ανεκπλήρωτες, αλλά θα φροντίσει, στην πρόνοιά Του και στον καιρό Του, την ευημερία των παιδιών Του.

Επίσης, ο Ιησούς είναι διδάσκοντας τους μαθητές Του να δίνουν προτεραιότητα στη ζωή τους. Πρέπει να θέσουν τα ζητήματα της αιωνιότητας πάνω από τις δικές τους επίγειες ανάγκες: Αλλά αναζητήστε πρώτα τη βασιλεία του και τη δικαιοσύνη του, και όλα αυτά θα δοθούν και σε εσάς (Ματθαίος 6:33). Βάλτε τον Κύριο πρώτο. επιδιώξτε να ζήσετε μια αγία ζωή και όλα αυτά τα πράγματα – οι υλικές ανάγκες σας σε αυτόν τον κόσμο – θα σας χορηγηθούν. Ο Θεός, που έχει τον απόλυτο έλεγχο, θα φροντίσει να έχετε όλα όσα χρειάζεστε για το καλό σας και τη δόξα Του.

Πώς ορίζουμε ανάγκη συχνά επηρεάζεται από καθαρά υποκειμενικές εκτιμήσεις. Ο Ιησούς αναφέρει τα τρόφιμα και τα ρούχα—κάτι πέρα ​​από αυτό αρχίζει να απομακρύνεται από τα αληθινά βασικά (βλέπε επίσης 1 Τιμόθεο 6:8). Είναι σημαντικό να επιτρέψουμε στον Θεό να καθορίσει τις ανάγκες μας. Θα κρίνει τι είναι καλύτερο για εμάς.

Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις εξαθλίωσης και στέρησης στον κόσμο. Κανένα από αυτά, ωστόσο, δεν είναι αποτέλεσμα της αποτυχίας του Θεού να τηρήσει μια υπόσχεση. Σε ατομικό επίπεδο, ορισμένοι στερούνται τροφής και ρουχισμού ως αποτέλεσμα τυχερών παιχνιδιών, μέθης, νωθρότητας, απληστίας κ.λπ. Σε εθνικό επίπεδο, ακόμη περισσότεροι άνθρωποι υφίστανται στέρηση λόγω ανίκανων κυβερνήσεων, διεφθαρμένων ηγετών ή άδικων πολέμων. Ο Θεός δεν είναι υπεύθυνος για τέτοια κακά (βλέπε 1 Ιωάννη 1:5).

Ο Θεός είναι καλός, γνωρίζει τις ανάγκες μας και είναι απόλυτα ικανός να παρέχει: Ήμουν νέος και τώρα είμαι γέρος, ωστόσο δεν έχω δει ποτέ τους δίκαιους να εγκαταλείπονται ή τα παιδιά τους να ζητιανεύουν ψωμί (Ψαλμός 37:25). Η υπόσχεση του Κυρίου ότι είναι μαζί μας είναι η πηγή της ικανοποίησής μας: Κρατήστε τη ζωή σας απαλλαγμένη από την αγάπη για τα χρήματα και να είστε ικανοποιημένοι με αυτά που έχετε, γιατί ο Θεός έχει πει: «Δεν θα σε αφήσω ποτέ. ποτέ δεν θα σε εγκαταλείψω» (Εβραίους 13:5).