Πώς εξηγεί ο δημιουργισμός τα υπολειπόμενα όργανα;

Απάντηση



Σημείωση: για λόγους απλότητας, αυτό το άρθρο χρησιμοποιεί τους όρους δημιουργήθηκε ή δημιουργισμός σε σχέση με την ειδική, άμεση δημιουργία οργανισμών στις σημερινές τους μορφές, σε αντίθεση με αυτούς που αναπτύχθηκαν με την πάροδο του χρόνου από προηγούμενες μορφές. Ορισμένες μορφές δημιουργισμού περιλαμβάνουν τόσο θεϊκή παρέμβαση όσο και μικρο-εξέλιξη, αλλά, για λόγους συντομίας, οι όροι χρησιμοποιούνται όπως περιγράφονται.



Αν τα ζώα δημιουργήθηκαν και δεν εξελίχθηκαν, γιατί έχουν υπολειπόμενα όργανα; Δηλαδή, γιατί ο Θεός να δημιουργήσει ένα ζώο με μέρη που δεν χρειάζεται; Ορισμένα όργανα αναφέρονται ως απομεινάρια επειδή υποτίθεται ότι είναι ένα κατάλοιπο - ένα κατάλοιπο - από μια προγενέστερη εξελικτική μορφή. Ο όρος υποτυπώδης υποδηλώνει έλλειψη χρήσης, σκοπού ή λειτουργίας. Συνηθισμένα παραδείγματα υπολειμματικών οργάνων στους ανθρώπους είναι η σκωληκοειδής απόφυση, η ουρά και οι θηλές στα αρσενικά. Οι επικριτές του δημιουργισμού προτείνουν ότι αυτά είναι άχρηστα, αναποτελεσματικά ή ελαττωματικά μέρη του σώματος και είναι πιο πιθανό το αποτέλεσμα προηγούμενης βιολογίας παρά ειδικής δημιουργίας.





Το πρώτο ερώτημα που πρέπει να εξεταστεί είναι εάν τα εν λόγω όργανα είναι πράγματι υπολειπόμενα. Εάν ένα όργανο εκτελεί μια λειτουργία, τότε δεν είναι υπολειπόμενο. Στην πραγματικότητα, η μελέτη ενός αποκαλούμενου υπολειπόμενου οργάνου δείχνει συχνά ότι τελικά δεν είναι τόσο άχρηστο.



Για χρόνια, η ανθρώπινη σκωληκοειδής απόφυση θεωρούνταν το κλασικό παράδειγμα υπολειπόμενου οργάνου ή τουλάχιστον κακής σχεδίασης. Η σκωληκοειδής απόφυση μερικές φορές αφαιρείται ως αποτέλεσμα φλεγμονής ή όγκων, χωρίς εμφανείς παρενέργειες. Αυτό, υποτίθεται, είναι απόδειξη ότι η σκωληκοειδής απόφυση είναι ένα περιττό όργανο. Ωστόσο, πιο πρόσφατες μελέτες έχουν προτείνει ότι ο ρόλος της σκωληκοειδούς απόφυσης είναι να αποθηκεύει ωφέλιμα βακτήρια που χρησιμοποιούνται για τον επαναπληθυσμό του πεπτικού συστήματος μετά από ασθένεια. Η χειρουργική αφαίρεση εξακολουθεί να απαιτείται σε περίπτωση μόλυνσης, αλλά το όργανο δεν είναι, στην πραγματικότητα, χωρίς σκοπό στο σχεδιασμό του σώματος.



Ομοίως, η ποπ κουλτούρα συχνά θεωρεί ότι η ουρά είναι υπολειπόμενη και άχρηστη. Ωστόσο, αυτή η κριτική σπάνια προέρχεται από πραγματικούς επιστήμονες, καθώς η ουρά χρησιμεύει ως σημείο σύνδεσης για διάφορους τένοντες και μύες. Επίσης σταθεροποιεί το σώμα όταν ένα άτομο βρίσκεται σε όρθια καθιστή θέση. Η επιστημονική του ονομασία είναι κόκκυγας, αλλά, όπως υποδηλώνει η κοινή του ονομασία, το ουραίο κόκκαλο θεωρείται ότι είναι κατάλοιπο της ουράς ενός προγόνου. Αλλά ο κόκκυγας δεν είναι καθόλου άχρηστος και θα δυσκολευόμασταν χωρίς αυτόν.



Εάν το υπολειπόμενο όργανο φαίνεται να μην εξυπηρετεί κανένα πραγματικό όφελος, το επόμενο ερώτημα είναι εάν υπάρχει ή όχι κάποιος επιτακτικός λόγος για να συμπεριληφθεί ως μέρος της δομής του σώματος. Οι επικριτές του δημιουργισμού έχουν μερικές φορές επισημάνει την παρουσία θηλών στα αρσενικά ως κάτι ανόητο κάτω από ειδική δημιουργία. Τα αρσενικά δεν παρέχουν γάλα, οπότε γιατί να έχουν ευάλωτα όργανα που δεν εξυπηρετούν κανένα χρήσιμο σκοπό; Η πιο λογική απάντηση σε αυτό είναι, πραγματικά, μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα.

Κατά την αγορά ενός αυτοκινήτου, υπάρχουν συχνά πολλά διαφορετικά μοντέλα διαθέσιμα. Με μεγαλύτερο κόστος, μπορούν να προστεθούν καλύτερες δυνατότητες. Αυτά τα χαρακτηριστικά προσθέτουν μερικές φορές διακόπτες, κουμπιά ή καντράν στο εσωτερικό ταμπλό. Ωστόσο, θα ήταν πολύ ακριβό και σπάταλο για τα εργοστάσια αυτοκινήτων να δημιουργήσουν ένα μοναδικό ταμπλό για κάθε σύνολο επιλογών. Αυτό θα απαιτούσε ένα εντελώς διαφορετικό σύνολο εργαλείων, μηχανών και εξαρτημάτων για κάθε έκδοση, για να μην αναφέρουμε πρόσθετα αρχεία και ποιοτικούς ελέγχους. Αντίθετα, η πιο αποτελεσματική χρήση του μηχανήματος είναι η κατασκευή ενός ενιαίου ταμπλό για κάθε αυτοκίνητο, και όσοι δεν διαθέτουν τις πιο εντυπωσιακές επιλογές θα έχουν απλώς τις περιττές τρύπες καλυμμένες με καλύμματα.

Από βιολογική έννοια, αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τα αρσενικά θα εξακολουθούσαν να έχουν θηλές, υποθέτοντας τον δημιουργισμό. Ο μηχανισμός που δημιουργεί το σώμα του οργανισμού, το DNA, δεν χρειάζεται την πρόσθετη επιπλοκή εντελώς διαφορετικών σχεδίων στήθους για άνδρες και γυναίκες. Είναι πιο αποτελεσματικό, λιγότερο περίπλοκο και λιγότερο επιρρεπές σε γενετικά λάθη να έχουμε απλώς ένα μοντέλο και για τα δύο φύλα, αν και μόνο το ένα έχει πραγματική λειτουργία για αυτά τα όργανα. Αυτό που φαίνεται σαν απόβλητο είναι, στην πραγματικότητα, βιολογικά πιο αποτελεσματικό από τα προσαρμοσμένα όργανα για τα δύο φύλα.

Πολλά από τα όργανα που γνωρίζουμε τώρα ότι είναι χρήσιμα θεωρούνταν άχρηστα από τις προηγούμενες γενιές. Και ορισμένα χαρακτηριστικά έχουν νόημα από τη σκοπιά ενός βελτιωμένου γενετικού κώδικα. Σε γενικές γραμμές, αυτές οι δύο σκέψεις εξηγούν την ύπαρξη υπολειμματικών οργάνων, από την προοπτική της ειδικής δημιουργίας. Γνωρίζοντας τη σοφία του Θεού, γνωρίζουμε ότι υπάρχει κάποιος σκοπός σε αυτά τα χαρακτηριστικά, είτε τον κατανοούμε πλήρως είτε όχι (βλέπε Ψαλμός 139:14).