Πώς μπορώ να νικήσω την αμαρτία στη χριστιανική μου ζωή;

Απάντηση



Η Βίβλος παρουσιάζει πολλούς διαφορετικούς πόρους για να μας βοηθήσει στην προσπάθειά μας να υπερνικήσουμε την αμαρτία. Σε αυτή τη ζωή, δεν θα είμαστε ποτέ τέλεια νικητές της αμαρτίας (1 Ιωάννη 1:8), αλλά αυτός πρέπει να είναι ο στόχος μας. Με τη βοήθεια του Θεού και ακολουθώντας τις αρχές του Λόγου Του, μπορούμε προοδευτικά να νικήσουμε την αμαρτία και να γίνουμε όλο και περισσότερο σαν τον Χριστό.






Η πρώτη πηγή που αναφέρει η Βίβλος στην προσπάθειά μας να υπερνικήσουμε την αμαρτία είναι το Άγιο Πνεύμα. Ο Θεός μας έχει δώσει το Άγιο Πνεύμα για να μπορούμε να είμαστε νικητές στη χριστιανική ζωή. Ο Θεός αντιπαραβάλλει τις πράξεις της σάρκας με τον καρπό του Πνεύματος στο Γαλάτας 5:16-25. Σε αυτό το απόσπασμα καλούμαστε να περπατήσουμε κατά το Πνεύμα. Όλοι οι πιστοί κατέχουν ήδη το Άγιο Πνεύμα, αλλά αυτό το απόσπασμα μας λέει ότι πρέπει να περπατάμε κατά το Πνεύμα, υποχωρώντας στον έλεγχό Του. Αυτό σημαίνει να επιλέγουμε να ακολουθούμε με συνέπεια την προτροπή του Αγίου Πνεύματος στη ζωή μας αντί να ακολουθούμε τη σάρκα.



Η διαφορά που μπορεί να κάνει το Άγιο Πνεύμα αποδεικνύεται στη ζωή του Πέτρου, ο οποίος, προτού γεμίσει με Άγιο Πνεύμα, αρνήθηκε τον Ιησού τρεις φορές—και αυτό αφού είπε ότι θα ακολουθούσε τον Χριστό μέχρι θανάτου. Αφού γέμισε με Πνεύμα, μίλησε ανοιχτά και έντονα στους Ιουδαίους την Πεντηκοστή.





Περπατάμε στο Πνεύμα καθώς προσπαθούμε να μην σβήσουμε τις προτροπές του Πνεύματος (όπως αναφέρεται στην Α΄ Θεσσαλονικείς 5:19) και αντίθετα επιζητούμε να γεμίσουμε με το Πνεύμα—δηλαδή να είμαστε πλήρως υπό τον έλεγχο του Πνεύματος (Εφεσίους 5:18 –21). Πώς γεμίζει κανείς με Άγιο Πνεύμα; Εάν η αμαρτία είναι αυτό που θλίβει το Πνεύμα και εμποδίζει την πλήρωσή Του, τότε η υπακοή στον Θεό είναι ο τρόπος με τον οποίο διατηρείται η πλήρωση του Πνεύματος. Θα πρέπει να προσευχόμαστε να γεμίσουμε με Πνεύμα, να βυθιστούμε στον Λόγο του Θεού (Κολοσσαείς 3:16) και να περπατάμε υπακούοντας στις εντολές του Θεού. Αυτό δίνει στο Πνεύμα την ελευθερία να εργάζεται μέσα στις σκέψεις και τις πράξεις μας.



Ο Λόγος του Θεού, η Βίβλος, λέει ότι ο Θεός μας έδωσε τον Λόγο Του για να μας εξοπλίσει για κάθε καλό έργο (Β΄ Τιμόθεο 3:16-17). Μας διδάσκει πώς να ζούμε και τι να πιστεύουμε, μας αποκαλύπτει πότε έχουμε επιλέξει λάθος δρόμους, μας βοηθά να επιστρέψουμε στον σωστό δρόμο και μας βοηθά να παραμείνουμε σε αυτόν τον δρόμο. Το εδάφιο Εβραίους 4:12 μας λέει ότι ο Λόγος του Θεού είναι ζωντανός και ισχυρός, ικανός να διεισδύσει στις καρδιές μας για να ξεριζώσει και να υπερνικήσει τις πιο βαθιές αμαρτίες καρδιάς και στάσης. Ο ψαλμωδός μιλά σε βάθος για τη δύναμή του που αλλάζει τη ζωή στον Ψαλμό 119. Ο Ιησούς του Ναυή ειπώθηκε ότι το κλειδί της επιτυχίας στο να νικήσει τους εχθρούς του ήταν να μην ξεχάσει αυτόν τον πόρο αλλά αντ' αυτού να τον διαλογίζεται μέρα και νύχτα και να τον υπακούει. Αυτό το έκανε, ακόμη και όταν αυτό που διέταξε ο Θεός δεν είχε νόημα στρατιωτικά, και αυτό ήταν το κλειδί για τη νίκη του στις μάχες του για τη Γη της Επαγγελίας.

Η Βίβλος είναι ένας πόρος που πολύ συχνά αντιμετωπίζουμε ελαφρά. Του προσφέρουμε συμβολική υπηρεσία μεταφέροντας τις Γραφές μας στην εκκλησία ή διαβάζοντας μια καθημερινή λατρεία ή ένα κεφάλαιο την ημέρα, αλλά αποτυγχάνουμε να το απομνημονεύσουμε, να το διαλογιστούμε ή να το εφαρμόσουμε στη ζωή μας. αδυνατούμε να ομολογήσουμε τις αμαρτίες που αποκαλύπτει ή να δοξάσουμε τον Θεό για τα δώρα που μας αποκαλύπτει. Όταν πρόκειται για τη Βίβλο, συχνά είμαστε είτε ανορεξικοί είτε βουλιμικοί. Είτε προσλαμβάνουμε αρκετά για να μας κρατήσουν ζωντανούς πνευματικά τρώγοντας από τον Λόγο (αλλά ποτέ δεν καταναλώνουμε αρκετά ώστε να είμαστε υγιείς, ευημερούντες Χριστιανοί), είτε ερχόμαστε να ταΐζουμε συχνά, αλλά ποτέ δεν το διαλογιζόμαστε αρκετά για να λάβουμε πνευματική διατροφή από αυτόν.

Είναι σημαντικό, αν δεν έχετε συνηθίσει να μελετάτε και να απομνημονεύετε καθημερινά τον Λόγο του Θεού, να αρχίσετε να το κάνετε. Μερικοί το βρίσκουν χρήσιμο να ξεκινήσουν ένα ημερολόγιο. Κάντε συνήθεια να μην αφήνετε τον Λόγο μέχρι να γράψετε κάτι που έχετε κερδίσει από αυτόν. Μερικοί καταγράφουν προσευχές στον Θεό, ζητώντας Του να τους βοηθήσει να αλλάξουν στους τομείς για τους οποίους τους έχει μιλήσει. Η Βίβλος είναι το εργαλείο που χρησιμοποιεί το Πνεύμα στη ζωή μας (Εφεσίους 6:17), ένα ουσιαστικό και κύριο μέρος της πανοπλίας που μας δίνει ο Θεός για να πολεμήσουμε τις πνευματικές μας μάχες (Εφεσίους 6:12-18).

Μια τρίτη κρίσιμη πηγή στη μάχη μας ενάντια στην αμαρτία είναι η προσευχή. Και πάλι, είναι ένας πόρος στον οποίο οι Χριστιανοί συχνά μιλούν αλλά κάνουν κακή χρήση. Έχουμε συναντήσεις προσευχής, ώρες προσευχής κ.λπ., αλλά δεν χρησιμοποιούμε την προσευχή με τον ίδιο τρόπο όπως η πρώτη εκκλησία (Πράξεις 3:1· 4:31· ​​6:4· 13:1-3). Ο Παύλος αναφέρει επανειλημμένα πώς προσευχόταν για εκείνους στους οποίους διακονούσε. Ο Θεός μας έχει δώσει υπέροχες υποσχέσεις σχετικά με την προσευχή (Ματθαίος 7:7-11· Λουκάς 18:1-8· Ιωάννης 6:23-27· 1 Ιωάννη 5:14-15) και ο Παύλος περιλαμβάνει την προσευχή στο απόσπασμά του για την προετοιμασία για πνευματική μάχη (Εφεσίους 6:18).

Πόσο σημαντική είναι η προσευχή για να ξεπεράσουμε την αμαρτία στη ζωή μας; Έχουμε τα λόγια του Χριστού στον Πέτρο στον Κήπο της Γεθσημανή, λίγο πριν την άρνηση του Πέτρου. Καθώς ο Ιησούς προσεύχεται, ο Πέτρος κοιμάται. Ο Ιησούς τον ξυπνά και του λέει: Πρόσεχε και προσεύχεσαι για να μην πέσεις σε πειρασμό. Το πνεύμα είναι πρόθυμο, αλλά το σώμα είναι αδύναμο (Ματθαίος 26:41). Εμείς, όπως ο Πέτρος, θέλουμε να κάνουμε αυτό που είναι σωστό, αλλά δεν βρίσκουμε τη δύναμη. Χρειάζεται να ακολουθήσουμε τη νουθεσία του Θεού να συνεχίσουμε να αναζητούμε, να συνεχίζουμε να χτυπάμε, να συνεχίζουμε να ζητάμε—και Αυτός θα μας δώσει τη δύναμη που χρειαζόμαστε (Ματθαίος 7:7). Η προσευχή δεν είναι μια μαγική συνταγή. Η προσευχή είναι απλώς να αναγνωρίζουμε τους περιορισμούς μας και την ανεξάντλητη δύναμη του Θεού και να στραφούμε σε Αυτόν για αυτή τη δύναμη για να κάνουμε αυτό που θέλει να κάνουμε, όχι αυτό που θέλουμε να κάνουμε (1 Ιωάννη 5:14-15).

Ένας τέταρτος πόρος στον πόλεμό μας για να νικήσουμε την αμαρτία είναι η εκκλησία, η κοινωνία των άλλων πιστών. Όταν ο Ιησούς έστειλε τους μαθητές Του έξω, τους έστειλε δύο προς δύο (Μάρκος 6:7). Οι ιεραπόστολοι στις Πράξεις δεν έβγαιναν έξω ένας κάθε φορά, αλλά σε ομάδες των δύο ή περισσότερων. Η Βίβλος μάς προστάζει να μην εγκαταλείπουμε τη συνάθροιση αλλά να χρησιμοποιούμε αυτόν τον χρόνο για να ενθαρρύνουμε ο ένας τον άλλον στην αγάπη και τα καλά έργα (Εβραίους 10:24). Μας λέει να ομολογούμε τα λάθη μας ο ένας στον άλλον (Ιακώβου 5:16). Στη σοφή βιβλιογραφία της Παλαιάς Διαθήκης, μας λένε ότι όπως ο σίδηρος ακονίζει το σίδερο, έτσι και ο ένας ακονίζει τον άλλον (Παροιμίες 27:17). Υπάρχει δύναμη στους αριθμούς (Εκκλησιαστής 4:11-12).

Πολλοί Χριστιανοί βρίσκουν ότι η ύπαρξη ενός συνεργάτη λογοδοσίας μπορεί να είναι ένα τεράστιο όφελος για την υπερνίκηση των επίμονων αμαρτιών. Το να έχετε ένα άλλο άτομο που μπορεί να μιλήσει μαζί σας, να προσεύχεται μαζί σας, να σας ενθαρρύνει, ακόμη και να σας επιπλήξει, έχει μεγάλη αξία. Ο πειρασμός είναι κοινός σε όλους μας (Α' Κορινθίους 10:13). Έχοντας έναν συνεργάτη λογοδοσίας ή μια ομάδα λογοδοσίας μπορεί να μας δώσει την τελική δόση ενθάρρυνσης και κινήτρου που χρειαζόμαστε για να ξεπεράσουμε ακόμη και τις πιο επίμονες αμαρτίες.

Μερικές φορές η νίκη επί της αμαρτίας έρχεται γρήγορα. Άλλες φορές, η νίκη έρχεται πιο αργά. Ο Θεός έχει υποσχεθεί ότι καθώς χρησιμοποιούμε τους πόρους Του, θα επιφέρει προοδευτικά αλλαγή στη ζωή μας. Μπορούμε να επιμείνουμε στις προσπάθειές μας να νικήσουμε την αμαρτία επειδή γνωρίζουμε ότι είναι πιστός στις υποσχέσεις Του.