Πώς είναι δύο καλύτερα από ένα (Εκκλησιαστής 4:9);

Απάντηση



Επιδιώκοντας τη σοφία και τη μάθηση, ο Σόλομον ανακαλύπτει ότι λίγα πράγματα στη ζωή έχουν μεγαλύτερη αξία ή διαρκή ικανοποίηση από την αληθινή φιλία. Στον Εκκλησιαστή 4:9–12, ο Σολομών αναλογίζεται τη σημασία της συντροφικότητας και τα οφέλη των ανθρώπων που εργάζονται μαζί. Ξεκινά λέγοντας, Δύο είναι καλύτερα από έναν, γιατί έχουν καλή απόδοση για τον κόπο τους (Εκκλησιαστής 4:9). Ο Σολομών συμφωνεί με τον Θεό ότι δεν είναι καλό για τον άνθρωπο να είναι μόνος (Γένεση 2:18).



Δύο είναι καλύτερα από ένα σε ένα εργασιακό περιβάλλον, επειδή ένα ζευγάρι εργατών μπορεί να πετύχει περισσότερα από ένα άτομο που εργάζεται μόνο του. Οι δύσκολες δουλειές γίνονται πιο εύκολες με τέσσερα χέρια και τη διπλάσια δύναμη δύο ανθρώπων που δουλεύουν μαζί. Παρόλο που τα κέρδη είναι μοιρασμένα, δύο εργάτες έχουν καλύτερη απόδοση για τις προσπάθειές τους - επιτυγχάνουν περισσότερα - από ένα άτομο μόνοι τους. Δύο άτομα φέρνουν επίσης ένα πιο ποικίλο σύνολο δεξιοτήτων στο τραπέζι και προσφέρουν διαφορετικές δυνάμεις για να συμπληρώνουν και να ενθαρρύνουν το ένα το άλλο.





Δύο είναι καλύτερα από ένα γιατί, αν το ένα άτομο πέσει, το άλλο μπορεί να απλώσει το χέρι και να βοηθήσει. Αλλά κάποιος που πέφτει μόνος βρίσκεται σε πραγματικό πρόβλημα, λέει ο Εκκλησιαστής 4:10 (NLT). Μερικές φορές πέφτουμε σωματικά και χρειαζόμαστε βοήθεια να σηκωθούμε, αλλά το αξίωμα έχει ακόμη μεγαλύτερες συναισθηματικές και πνευματικές επιπτώσεις. Όταν σκοντάφτουμε στον πνευματικό μας περίπατο ή μας καταπιέζουν συναισθηματικά βάρη, είναι ζωτικής σημασίας να έχουμε έναν φίλο ή μέντορα που μπορεί να έρθει δίπλα μας και να μας βοηθήσει να αποκαταστήσουμε την ολότητα στη σχέση μας με τον Θεό. Ο Παύλος είπε στους Γαλάτες, Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, εάν κάποιος άλλος πιστός νικηθεί από κάποια αμαρτία, εσείς που είστε ευσεβείς θα πρέπει απαλά και ταπεινά να βοηθήσετε αυτό το άτομο να επιστρέψει στον σωστό δρόμο. Και πρόσεχε να μην πέσεις και εσύ στον ίδιο πειρασμό. Μοιραστείτε ο ένας τα βάρη του άλλου και με αυτόν τον τρόπο υπακούτε στο νόμο του Χριστού (Γαλάτες 6:1–2, NLT).



Εάν έχετε περάσει ποτέ μια νύχτα έξω στο παγετό, ξέρετε ότι δύο είναι καλύτερα από ένα, επειδή δύο άνθρωποι που βρίσκονται κοντά μπορούν να κρατήσουν ζεστό ο ένας τον άλλον. Πώς όμως μπορεί κανείς να είναι ζεστός μόνος του; (Εκκλησιαστής 4:11, NLT). Όχι μόνο είναι πιο δύσκολο να μείνεις ζεστός ταξιδεύοντας μόνος σου τη νύχτα, αλλά είναι και πιο επικίνδυνο: Ένα άτομο που στέκεται μόνο του μπορεί να δεχθεί επίθεση και να νικηθεί, αλλά δύο μπορούν να σταθούν μεταξύ τους και να κατακτήσουν. Τρία είναι ακόμη καλύτερα, γιατί ένα τριπλό κορδόνι δεν σπάει εύκολα (Εκκλησιαστής 4:12, NLT).



Χρειαζόμαστε χριστιανούς φίλους για συναισθηματική, πρακτική και πνευματική υποστήριξη στις δυσκολίες της ζωής. Εάν καλλιεργούμε σχέσεις με άλλους πιστούς, θα έχουμε πάντα κάποιον να μας βοηθά να παραμείνουμε σε καλό δρόμο και να μας σηκώνει ξανά όταν πέσουμε. Ο λαός του Θεού δεν προορίζεται να ζει σε απομόνωση, αλλά να βαδίζει μαζί αυτόν τον δρόμο (Εβραίους 10:25· Πράξεις 2:44). Στις πρώτες μέρες της εκκλησίας, οι Χριστιανοί λατρεύονταν μαζί στο Ναό κάθε μέρα, συναθροίζονταν σε σπίτια για το Δείπνο του Κυρίου και μοιράζονταν τα γεύματά τους με μεγάλη χαρά και γενναιοδωρία (Πράξεις 2:46, NLT).



Ο Ιησούς προσευχήθηκε για τους οπαδούς Του να είναι ενωμένοι ως ένα, ακριβώς όπως Αυτός και ο Πατέρας ήταν ένα (Ιωάννης 17:21). Αυτό το είδος ενότητας και συνεργασίας στο σώμα του Χριστού συνδέει τους πιστούς μαζί σε τέλεια αρμονία (Κολοσσαείς 3:12–14, NLT), επιτρέποντας στην αγάπη του Θεού να εκφραστεί πλήρως μέσα μας (1 Ιωάννη 4:12, NLT). Το σώμα του Χριστού είναι πιο δυνατό και πιο προστατευμένο καθώς νοιαζόμαστε ο ένας για τον άλλον μέσα από αντιξοότητες και γιορτάζουμε τις νίκες της ζωής μαζί. Καθώς εργαζόμαστε μαζί και περπατάμε μαζί με τη δύναμη της ενότητας, πετυχαίνουμε περισσότερα για τη βασιλεία του Θεού (Ιωάννης 13:35).

Όταν ο Σολομών είπε, Δύο είναι καλύτεροι από έναν, αναγνώρισε ότι οι αληθινοί, ευσεβείς φίλοι είναι παρηγοριά στην ανάγκη, βοήθεια σε προβλήματα, σύντροφος στον μόχθο και προστατευτικός φύλακας έναντι του κινδύνου.