Μπορεί ένας Χριστιανός να λατρεύει τον Θεό χρησιμοποιώντας μουσική από εκκλησία με αντιβιβλικές διδασκαλίες;

Απάντηση



Σημείωση – Η λατρεία του Θεού περιλαμβάνει όλη μας την ύπαρξη και κάθε πράξη που κάνουμε. Σε αυτό το άρθρο, λατρεία χρησιμοποιείται για να αναφέρεται στο τραγούδι σε μια εταιρική λατρεία.



Δεν υπάρχει τίποτα πιο σημαντικό από τη σωστή διδασκαλία σε μια εκκλησία. Για πολλούς εκκλησιαζόμενους, ωστόσο, το είδος της μουσικής που χρησιμοποιείται στην υπηρεσία είναι συχνά υψηλή προτεραιότητα. Οι ηγέτες της εκκλησίας μερικές φορές παλεύουν με το έργο της επιλογής μουσικής που τόσο ελκύει την εκκλησία όσο και διδάσκει ορθό δόγμα. Όλο και πιο συχνά, περιπλέκοντας το ζήτημα, οι ηγέτες της εκκλησίας πρέπει να αποφασίσουν αν θα χρησιμοποιήσουν τραγούδια που είναι καλοδουλεμένα και θεολογικά, αλλά προέρχονται από εκκλησία ή συγγραφέα που έχει αντιβιβλικές απόψεις.





Πολλοί πιστοί πιστεύουν ακράδαντα ότι τα τραγούδια, ακόμη και αυτά με δογματικά ορθούς στίχους, δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται εάν ο συγγραφέας, ο συνθέτης ή η γονική διακονία έχει αντιβιβλικές διδασκαλίες. Όσοι έχουν τέτοιες πεποιθήσεις θα πρέπει να ακολουθούν τη συνείδησή τους. Εάν αισθάνονται την ανάγκη να μιλήσουν με την ηγεσία της εκκλησίας για το θέμα, θα πρέπει να το κάνουν με πνεύμα πραότητας και ταπεινότητας και να αναζητήσουν απαντήσεις με στόχο την ειρηνική διευθέτηση του ζητήματος. Εάν η απάντηση που λαμβάνουν από τους υπεύθυνους λήψης αποφάσεων δεν είναι αποδεκτή από αυτούς, μπορεί να υποκύψουν αθόρυβα στο αποτέλεσμα ή να εγκαταλείψουν ήσυχα την εκκλησία.



Το εδάφιο Εφεσίους 5:19 λέει ότι, όταν γεμίσουμε με Πνεύμα, θα μιλάμε ο ένας στον άλλο με ψαλμούς, ύμνους και τραγούδια από το Πνεύμα. Η μουσική είναι λοιπόν ένα σημαντικό μέσο επικοινωνίας στην εκκλησία. Είναι αυτονόητο ότι κάθε τραγούδι του οποίου οι στίχοι περιέχουν ψευδή διδασκαλία θα πρέπει να απορριφθεί. Το Πνεύμα δεν θα μεταδώσει το ψέμα. Πέρα από το δογματικό τεστ, υπάρχουν αρκετές πιθανές περιπλοκές στο να σκεφτείς ένα τραγούδι που θα χρησιμοποιηθεί στη λατρεία:



Ο τραγουδοποιός έχει αντιβιβλικές πεποιθήσεις. Ο Horatio Spafford, ο συγγραφέας του It is Well with my Soul, δεν πίστευε στην αιώνια κόλαση ή τον Σατανά. Ο Φραγκίσκος της Ασίζης, που έγραψε Όλα τα Πλάσματα του Θεού και Βασιλιά μας, ήταν Ρωμαιοκαθολικός. Ο Matthew Bridges, συγγραφέας του Crown Him with Many Crowns, προσηλυτίστηκε στον Ρωμαιοκαθολικισμό. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να αφαιρέσουμε αυτά τα τραγούδια από τους ύμνους μας; Αν οι στίχοι του τραγουδιού είναι βιβλικοί, έχει σημασία το θεολογικό υπόβαθρο του συγγραφέα;



Οι πιο πρόσφατες διαμάχες συνήθως δεν περιλαμβάνουν ύμνους. Υπάρχουν πολλές εκκλησίες και μουσικά συγκροτήματα σήμερα που κυκλοφορούν δυνατά, ακόμη και θεολογικά εύστοχα λατρευτικά τραγούδια, αλλά είναι γνωστά για την προώθηση της κακής θεολογίας στις υπηρεσίες και τις συναυλίες τους. Εάν η κακή θεολογία δεν εκφράζεται πραγματικά στους στίχους των τραγουδιών τους, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε αυτά τα τραγούδια για τις λατρευτικές μας υπηρεσίες;

Ο τραγουδοποιός έχει πέσει στην αμαρτία. Τι κάνουμε με τα λατρευτικά τραγούδια που γράφει κάποιος που βγαίνει ως ομοφυλόφιλος ή που διαπράττει μοιχεία και χωρίζει; Η αμαρτία του συνθέτη δεν αλλάζει την ποιότητα του τραγουδιού, αλλά μπορεί να αλλάξει την καταλληλότητα του τραγουδιού για χρήση σε μια εκκλησιαστική λειτουργία—ανάλογα με τους συσχετισμούς που δημιουργεί το τραγούδι στο μυαλό μιας εκκλησίας.

Οι στίχοι, σωστά κατανοητοί, έχουν αντιβιβλική ερμηνεία. Για παράδειγμα, μερικά δημοφιλή σύγχρονα τραγούδια μιλούν για το Άγιο Πνεύμα που πέφτει βροχή. Πολλοί Χριστιανοί υποθέτουν ότι αυτό είναι μια μεταφορά, μιλώντας για τις ευλογίες τροφής και καθαρισμού που δίνει το Άγιο Πνεύμα στην καθημερινή μας ζωή. Οι τραγουδιστές μπορεί να μην συνειδητοποιούν ότι ο τραγουδοποιός σκόπευε κάτι πιο κυριολεκτικό: μια νέα επίσκεψη του Πνεύματος που θα φέρει νέες προφητείες, σημεία και θαύματα. Τι έχει μεγαλύτερη σημασία: τι σκόπευε ο τραγουδοποιός ή τι σκοπεύουν οι τραγουδιστές;

Η χρήση του τραγουδιού θα υποστηρίξει έναν οργανισμό που διδάσκει κακό δόγμα. Ένα από τα μεγαλύτερα επιχειρήματα τον τελευταίο καιρό είναι ότι η χρήση ενός τραγουδιού που παράγεται από δογματικά ελαττωματικές ομάδες θα υποστηρίξει αυτές τις εκκλησίες ή τα μουσικά συγκροτήματα και έτσι θα βοηθήσει στη διάδοση των αντιβιβλικών πεποιθήσεών τους. Ένα δημοφιλές τραγούδι θα μπορούσε να προσελκύσει τους ανθρώπους να ερευνήσουν την εκκλησία που το δημιούργησε αρχικά και να τους μυήσει σε ψευδή διδασκαλία. Επιπλέον, η εκκλησία παραγωγής ή το μουσικό συγκρότημα λαμβάνει χρήματα κάθε φορά που τα τραγούδια τους κατεβαίνουν ή εκτελούνται και κάθε φορά που οι στίχοι τους εμφανίζονται δημόσια. Η ανησυχία γίνεται λιγότερο για το τραγούδι και περισσότερο για το μποϊκοτάρισμα μιας οργάνωσης που δεν τηρεί τις ορθόδοξες πεποιθήσεις.

Η λατρεία πρέπει να γίνεται με πνεύμα και αλήθεια. Βοηθά να επιστρέψουμε στην εντολή του Ιησού να λατρεύουμε με πνεύμα και αλήθεια (Ιωάννης 4:23). Το να λατρεύουμε με πνεύμα σημαίνει ότι λατρεύουμε ειλικρινά, με όλη μας την καρδιά. Δεν μπορούμε να το κάνουμε αυτό αν το τραγούδι μας θυμίζει την αντιβιβλική θεολογία της εκκλησίας ή του τραγουδοποιού που παρήγαγε το τραγούδι.

Επίσης, η λατρεία μας θα πρέπει να είναι στην αλήθεια, δηλαδή να βασίζεται σε μια αληθινή βιβλική γνώση του Θεού. Κάθε στοιχείο της λατρείας μας πρέπει να είναι θεολογικά ορθό. Εάν οι στίχοι ενός τραγουδιού αντικατοπτρίζουν αμφισβητήσιμη ή ασαφή θεολογία, είναι ανόητο να χρησιμοποιούμε αυτές τις λέξεις για να λατρεύουμε τον Θεό. αν δεν στεκόμαστε μπροστά στην εκκλησία και δεν το λέμε, δεν πρέπει να το τραγουδάμε.

Όσον αφορά την επιλογή των τραγουδιών για λατρεία, όπως σε όλα τα πράγματα που σχετίζονται με τη διακονία μιας εκκλησίας, πρέπει να ενεργούμε με σοφία, χάρη και ταπείνωση. Χρειαζόμαστε σοφία για την επιλογή των καλύτερων τραγουδιών για τη συγκεκριμένη κοινότητα μας και για τον προσδιορισμό της σημασίας δευτερευόντων παραμέτρων όπως η ταυτότητα και ο χαρακτήρας των τραγουδοποιών και των συνθετών. Χρειαζόμαστε τη χάρη για να αποφύγουμε να γίνουμε επικριτικοί και να βοηθήσουμε στη διάκριση μεταξύ προσωπικών προτιμήσεων και ζωτικών δογματικών θεμάτων. Χρειαζόμαστε ταπεινότητα για να ζούμε σύμφωνα με τις πεποιθήσεις μας και ταυτόχρονα να ζούμε ειρηνικά με τους ομοπίστους μας.